fransje23 schreef:Ook heb ik mijn kat, en de voorganger, altijd 's nacht in huis. Heb het idee dat het risico op doodgereden worden dan toch groter is. Ik woon in een wijk met vele kinderen die lekker buitenspelen en aan een niet direct doorgaande weg dus dan rijden mensen toch rustiger.
Niet doorgaande weg....Waar moet ik dan aan denken? Veel bochten? Of zo iets....?
Gewoon een vraag.
De straat achter ons (hoofdstraat) waar je 50 mag, wordt standaard gejaagd. Dat is al punt 1, waarvan ik zeg: Mijn (aanstaande) kat komt niet los.
Hier aan onze straat, is een ja, een 2e straat om zo maar te zeggen, met steegjes naar de hoofdstraat toe, is ook 50. En Ik kan me met mn bolle kop niet bij, dat het hier 50 mag zijn! Heel veel jonge kinderen, op straat, voetballen, vissen, fietsen. Heel veel mensen met honden en katten. Zitten hier 2 basischolen. En die kinderen TJOEPEN en straat over, alsof er niets aan komt. Levens gevaarlijk, en er zijn al enkele klachten ingediend. In het najaar, ga ik zelf een project starten, vanuit school, hopen dat t 30 gaat worden.
Maar hier is gewoon de mogelijkheid om rustig 80 of harder te kunnen rijden. En dat is gewoon niet vertrouwd. Katten niet, honden niet, kinderen niet.
Er moet hier eerst een dode vallen, VOORDAT ze er wat aan doen.
Dat is dus punt 2, waarom ik hem niet los zou laten.
3. Hier zijn genoeg mensen zonder katten, met muizen, die muizengif strooien.
4. Het aantal honden hier is ook groot. Ik wil de risico niet lopen, dat mijn kat bij de schutting van de bewoners klimt, en in de kiezen van een cane corso beland. Die hier niet meer dan 100 meter van ons vandaan woont.
5. Het aantal katten overlast is hier ook dermate groot, dat ik daar niet aan mee wil doen. Maar juist de oplossende zoekende baas wil zijn, die zijn buren op die manier te vriend houd. Ik wil nog steeds met de buren een pilsje kunnen drinken, zonder te moeten horen, dat mijn kat, hun prachtige tuin verwoest.
Dat zijn voor mij 5 redenen, om hier in deze buurt te zeggen: Nee, ik laat ze niet los.
Ik wil verantwoordelijk zijn over de daden die ik, of mijn katten verichten.