vandaag was ik op de manege en daar kwam Marjolein ook net aan. Ik heb een hele tijd haar paardje Tara(tinker) verzorgd.
Helaas had ze een vervelende medeling. Ze is naar utrecht geweest omdat Tara een bobbel op haar kaak had. Dat wist ik. Na onderzoek bleek dat ze kanker had en hoogstwaarschijnlijk nog maar een half jaartje te leven heeft. Arme Marjolein. Vorig jaar had ze een peesprobleem en dit jaar mocht ze eindelijk weer eens een galopje wagen. Ik moest toch wel slikken. Wat heeft ze toch een pech.
Deze week ga ik maar weer eens naar Tara toe. Het is ook zo'n lief beest. Ze heeft me leren ontspannen met buitenritten. Heeft Julius geleerd om buiten rustig te zijn. Tara. Altijd een rots in de branding.
Nu is ze gelukkig nog niet ziek. Bij de eerste symptomen laat ze de dierenarts komen en krijgt ze een spuitje. Marjolein gaat er vanuit dat het met twee maanden bekeken is.
Gelukkig is Tara nog niet ziek. Ze eet nog goed en er wordt ook nog met haar gereden. Marjolein kan zo goed afscheid nemen van haar lieveling. Toch is het niet eerlijk
Tara bij de hoefsmid
Haar koppie. Helaas een beetje onduidelijk
Paardentweet: Zag laatst een meisje onderweg naar haar paard met kogelvrijvest aan. Dat paardrijden is ook niet meer wat het geweest is.. [IM] Julius....16 jaar alweer...
Hè jeetje, wat zielig zeg, zowel voor je vriendin, als voor het paard (mooi beest zo te zien !) Is er helemaal niets meer aan te doen?? Ik wens jullie iig veel sterkte de komende tijd!!
Benz († 18.12.09) & Bella († 4.01.10), ik mis julie nog steeds .... Welkom lieveMila ! Vakantie vieren op een echt kasteel in Beieren ?? http://www.schloss-moehren.nl/
Wat erg zeg. Het lijkt mij een hele mooie Tinker alhoewel dat er natuurlijk helemaal niet toe doet. Als je van je paard houd en je moet afscheid gaan nemen is dat verschrikkelijk. Wens haar maar heel veel sterkte.
wat een vreselijk rot nieuws he bah!! heel veel sterkte er mee alle 3 (ook het paardje ) vind t wel goed van haar dat ze bij de eerste symptomen de da laat komen voor een spuitje zodat haar paardje de verdere pijn niet hoeft te krijge .... vind k heel goed van haar maar al weer heel veel stekte er mee
Your my world, my heart, my soul If you ever leave.. Baby you would take away everything good in my life
Jee wat akelig zeg. Ik hoor de laatste tijd veel over paarden met kanker. Afschuwelijk! Ik hoop maar de Tara nog lange tijd pijnvrij door het leven kan gaan! Sterkte ermee.
Wat erg zeg, is het al een wat ouder paard? Kanker komt het meeste voor bij oude paarden. Ik kende ook een paard dat kanker kreeg, maar die was toen al dik in de 20, blijft natuurlijk nog steeds heel erg. Sterkte voor je vriendin.
Oh wat erg zeg. Ik heb Tara ook weleens gezien. Het was zo'n leuk paard. En inderdaad wat Heike zei buiten was ze zo braaf. Ik zag haar weleens langs een drukke weg stappen als ik naar stal ging, zo mooi hoeveel rust Tara uitstraalde! Ik had ook nog nooit van een paard met kanker gehoord. Echt vreselijk....
Mirte, paarden kunnen idd kanker krijgen. Denk maar eens aan straalkanker, en bijv. in Australië komen veel paarden (vooral schimmels) voor met huidkanker. Mijn schimmeltje hier in NL had een gezwel op z'n staartwortel, maar dat bleek gelukkig niet kwaadaardig te zijn.
Vreselijk om te weten dat je paard ongeneeslijk ziek is. Ik hoop dat ze die laatste maanden nog extra van Tara kan genieten, ondanks dat ze weet dat haar paard niet lang meer heeft...
. If you want to go fast,go alone.If you want to go far,go together.<African proverb>
Vreselijk! hetvoude verzorgpaard van Anouk was 4 toen hij huidkanker kreeg maar dat was weg te snijden. Arme marjolein en arme tara . Hopelijk kan ze goed afscheid nemen, goed van haar dat ze aan het paard denkt en hem geen pijn gunt
Jeetje zeg wat ontzettend erg voor haar en haar Tara........ Wat is het toch oneerlijk. Ik hoop maar dat Tara geen pijn krijgt. Heel veel sterkte voor jullie alle drie.
Tja,Heike, toen jij het mij vertelde had ik nog maar half het idee wat een pijn het doet een paard te (moeten gaan) verliezen. Helaas weet ik nu zelf veel te goed hoe het voelt. Als je Marjolein nog eens spreekt, wil je haar dan veel sterkte wensen van mij? Het was inderdaad altijd een schatje buiten, toen wij haar verzorgden. Is het eerste paard (en eigenlijkook enigste paard) waar ik helemaal alleen mee naar buiten durfde. Met Mistral is me dat nooit gelukt, hoewel we de laatste tijd weer aan het oefenen waren... In ieder geval hoop ik dat Tara en Marjolein nog een fijne (en lange!) tijd tegemoet gaan samen.
een groooot geluk dat ze tijd heeft om afscheid te nemen, maar het blijft natuurlijk verschrikkelijk jammer, doodzonde, van elk paard trouwens. sterkte!