Ik ben best boos en weet niet zo goed wat ik er mee moet.
Gisteren werd ik door mijn baas gevraagd het project waarvan ik projectmanager ben te presenteren op een grote conferentie (800 mensen) volgende week. Hierbij werd ik volledig opgehemeld dat ik het zo goed deed met dit project. Dat het echt mijn ding was. En dat het geweldig zou zijn wanneer ik het project zou presenteren. De vorige keer had ik ook zo goed gepresenteerd... etc. Wanneer ik niet wilde zou een collega (T) van mij het wel willen doen maar ik had duidelijk de voorkeur. T heeft inhoudelijk met het project te maken maar zit er lang niet zo diep in als ik.
Ik ben hier niet heel dol op, moet nogal wat overwinnen om voor zo'n zaal te staan maar inderdaad is het mijn project en ik heb dus ja gezegd en heb meteen mijn zus gebeld (styliste) om samen te gaan shoppen dit weekend.
Vandaag kwam de tekst voor de folder van de conferentie binnen waarin bij "mijn" presentatie de naam van T stond. Pas later in de middag lukte het mijn baas aan de telefoon te krijgen.
Ja er was toch nog twijfel over wie nou moest presenteren en T heeft wel meer ervaring dan ik.. Ze ging nog even overleggen en belde dan terug. Of we het niet samen willen doen?
Nu is collega T een fantastich mens en lijkt het me ook wel relaxed zoiets samen te doen maar ik voel me toch raar hierover. Helemaal omdat ik eerst opgehemeld wordt zodat ik ja zeg en dat die uitspraken dan vervolgens niet waar blijken te zijn.
Niet echt goed voor mijn zelfvertrouwen zoiets.
Laatst bijgewerkt door dimmelim op 17-09-02 22:11, in het totaal 1 keer bewerkt