Ik heb gisteren mijn pessoatuigje helemaal afgemaakt en ik heb het daarjuist uitgeprobeerd.
Het was wel wat moeilijk om al die koorden op gelijke lengte te krijgen, omdat ik ze nog niet definitief had afgeknipt en vastgebonden. Maar na even zoeken had ik alles goed op maat voor een voorwaarts-neerwaarts paard. Klaar om het te proberen.
Ik dacht dat Rocky eerst wat ging verzet geven door de stijgeren en achteruit te lopen. Maar dat was helemaal niet zo. Eerst liep hij met zijn achterhand precies 'wat sneller' of wat 'vinniger' dan normaal, met kotre pasjes, maar algauw liep hij gewoon mooi met zijn achterhoeven in de sporen van zijn voorhoeven. Dan zag ik de rug veranderen. Hij ging van weggedrukt en hol naar soepel dragend. En ten slotte ging in draf zijn hoofd zoeken naar een comfortabele houding. Ik zag echt alles veranderen van achter naar voren. Zo had ik op korte momentjes (soms maar een of twee seconden) een mooi convex paard.
Maar dat was op zijn moeilijke hand. Na een paar minuutjes heb ik hem dan ook op de andere hand laten lopen. Daar liep hij van in het begin al mooi actief en zonder zijn rug weg te drukken (wat hij normaal wel doet als je hem aan het halster wat laat 'rondspelen'). Hij zocht al snel naar beneden met zijn hoofd en knabbeltje zachtjes op het bit. Je zag hem echt zoeken en als hij mooi beneden liep brieste hij een paar keer. Hij liep al veel langer naar beneden dan eerst. Soms een paar cirkels lang. Dan ging zijn hoofd eventjes omhoog, maar algauw zocht hij terug zijn oude positie op.
Dan heb ik hem als afsluiter toch nog eventjes terug op zijn 'slechte' hand laten lopen en het resultaat was verbluffend. Rocky liep direct ontspannen voorwaarts-neerwaarts. En waar hij eerst meer ruimte nodig had naar buiten toe (hij nam meer contact op met de longeerlijn, wilde zijn volte dus groter om in evenwicht te blijven, maar ze was best groot), liep hij nu ontspannen rond. Toen ben ik gestopt, want het ging heel goed. Dat is zo een beetje het jammere aan je paard iets leren. Als het mooi en goed gaat, moet je eigenlijk stoppen. Maar omdat ik de slechte ervaring van te lang doorgaan tot het paard het beu is al heb meegemaakt, ben ik wijs, maar met pijn in het hart (wat was het leuk), gestopt.

Ik heb hem natuurlijk geweldig beloond, zelfs met een beetje voer, wat ik normaal zelden doe.
Ik ben echt tevreden met mijn zelfgemaakte pessoateugel. Geen een keer heeft Rocky aan de touwen gehangen en de rolletjes doen uitstekend hun werk.

Ik heb nog niet gegaloppeerd (ja, wel een paar pasjes, maar dat was eerder Rocky zijn enthousiasme en ik hem hem dan direct terug in draf laten lopen), dat laat ik voor een andere keer.
Binnenkort komen er digitale foto's!