Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
mooney schreef:Even een ontzettende ego post, maar ik was vandaag (ondertussen dus gisteren eigenlijk) zo BLIJ. Zodra ik klaar was met rijden heb ik een vriendin opgebeld met de melding dat ik het licht had gezien, zo BLIJ was ik
Ik heb een tijdje niet zo lekker in mijn vel gezeten en heb hele sensibele pony's die dat dus gelijk oppakken. In plaats van het goed op te lossen met rijden heb ik toegegeven aan het plukken en aan de hulpteugels, want dat gaf zonder veel moeite een SCHIJNBAAR goed resultaat.
Ik lees nu al even mee en heb ook al goede tips van jullie gehad. En daar kwam toch wel uit dat de knop gewoon echt weer om moest. Nu ben ik al wel even weer uit de put, maar de paarden had ik ondertussen in de put getraind. Dus daar moest ik wat aan doen. Me een dikke 2 weken een beetje hulpeloos gevoeld omdat ik wel weer naar het blije WILDE maar ik nog niet helemaal duidelijk was hoe ik er moest komen.
Dus dinsdagavond een flinke sessie zelfreflectie, foto's heel kritisch bekeken en daarna op zoek naar beelden die ik graag wilde evenaren. Toen nog even in de boeken gedoken en vervolgens naar bed gegaan om er nog eens over te dromen.
Mijn doel opgesteld: In harmonie, vertrouwen en authentieke positiviteit/blijheid omgaan met de paarden. En dat authentieke was nu precies waar het aan lag.
Ik had de laatste tijd het idee dat het plaatje er nog niet eens zo slecht uit zag, maar het voelde zo ontzettend NEP. Ik denk dat het te vergelijken is met de combinaties die Bertie beschreef, het voldeed aan de eisen, maar toch klopte het van geen kant. En vechten, niet normaal, ik kon beter op boksen gaan.
Dus vandaag met een frisse mindset naar stal gegaan. Paard 1 stond klaar om de positiviteit te testen, bijna grijnzend met de mond vol vulling van de kapot getrokken deken van paard 2 stond hij me op te wachtenHet aan de hand werken ging al lekker met nr. 1.
Maar toen het rijden, ik heb losgestapt zonder teugels. Puur om mezelf even te bewijzen dat ik ook figuren kon rijden op mijn been&zit en eindelijk eens van die mond af te blijven. Gelukkig heb ik een pony met een hart van goud, want zodra ze door had dat ik het roer had omgegooid, deed ze het super. Daarna teugels opgepakt en rustig aan het werk gegaan. Ik kan zeggen, als ik dit op wedstrijd had gedaan was ik door de jury waarschijnlijk doorgestuurd naar de plaatselijke manege om maar eens te beginnen bij de F1.
Maar het was zo fijnIk heb gereden op mijn zit, constante maar lichte verbinding met de mond zonder te gaan plukken en in alle rust lekker geschakeld, achterhand geactiveerd.
En nee, ze liep niet constant netjes met haar koppie. Maar er was geen stress, geen gevecht. En wanneer ze liep, ook al waren het soms maar een paar passen, dat voelde zo goed. Ik snap nu wat het bit aannemen betekent denk ikEn ik heb geen zere armen, ook nog een mooie bijkomstigheid.
Nu snap ik dat het niet altijd over rozen zal gaan, maar vandaag heeft me zoveel hoop gegeven. Dat het er wel inzit voor ons. Bedankt iedereen in dit topic, jullie hebben me laten zien dat blij rijden geen sprookje is
We hebben nog een paar hindernissen, sommige die ik niet zomaar openbaar kan zetten (mocht ik er niet uitkomen krijgt iemand vast wel een pb van mijals dat mag). Maar we zijn eindelijk weer op de goede weg.
_iDj_ schreef:Mijn dag vandaag was zo gemixt. De dag begon BLIJ!
Ik rij paard van pensionklant om het paard te corrigeren (en ik heb de geluk dat ik het mens ook mag corrigeren).
<.. knipperdeknip ..>
Zo voor de eerste keer gewoon een GROTE mijlpaal
_iDj_ schreef:Vanavond, daarentegen, heb ik moeten uitleggen dat een paard van vlees en bloed is en ook gevoelens heeft. En vooral GEEN schoptoestel
<.. knipperdeknip ..>
Gelukkig de avond weer fijn geëindigd, maar jeetje wat was ik boos.
Veulen84 schreef:Heb even heerlijk bij gelezen. En ik voel me beter nu. Dank jullie daarvoor. Ik vraag me af hoeveel mensen zich schreeuwend in het water voelen. Laat ik hopen dat het er een hoop zijn. Jullie geven me in ieder geval het gevoel dat het er meer zijn dan ik voel om me heen.
En het is waar, het is fijn dat hier in dit topic veel jongeren zijn die aandacht besteden aan blij rijden.
(Volgende topic titel: Blij aan de teugel)
pien_2010 schreef:Gehoorzaamheid gaat voor schoonheid
Fry schreef:Vandaag ging het oefenen (zou eigenlijk niet gaan) niet zo best. Ze wilt totaal niet naar mijn hand komen, als ik die energie van het steeds maar aanspringen wilde omzetten, en gooit dan woest haar hoofd in de lucht. Ze was heel gefustreerd en ik werd ook een beetje geirriteerd dus heb nog wat wijken gedaan zodat ik toch goed afsloot. Heb dus niet lang gereden, was wel een beetje teleurgesteld maar volgende keer beter
LianneBos schreef:ik wil graag dat ze aan de teugel gaat, het is een ontzettend moeilijk paardje,
bertie schreef:Fry schreef:Vandaag ging het oefenen (zou eigenlijk niet gaan) niet zo best. Ze wilt totaal niet naar mijn hand komen, als ik die energie van het steeds maar aanspringen wilde omzetten, en gooit dan woest haar hoofd in de lucht. Ze was heel gefustreerd en ik werd ook een beetje geirriteerd dus heb nog wat wijken gedaan zodat ik toch goed afsloot. Heb dus niet lang gereden, was wel een beetje teleurgesteld maar volgende keer beter
Wat fijn dat je in staat was om iets te vinden om goed af te sluiten! Super!
bertie schreef:pien_2010 schreef:Gehoorzaamheid gaat voor schoonheid
Daar zeg je wat.
Ik ben het met je eens.
Veiligheid voor alles!
Maar kan het niet samengaan?![]()
S_en_Z schreef:Vientje leuke foto! Bedankt voor het delen!
Over de lijnen: je kijkt nooit Alleen maar naar de lijntjes. Ze drukt zich er idd wat uit op de voorhand. Wat teveel stuw van achteren (snel)
Leuk paardje zeg. (dat t je lukt m wit te krijgen tjonge)
pien_2010 schreef:Joolien schreef:.
Zelf kijk ik nooit naar hoekjes in benen, vind dat zo'n gedoe
![]()
Gelukkig Joolien want ik krijg wat van al die streepjes en hoekjes en kijk daar zelf ook helemaal niet naar. Nooit. Maar prima als mensen daar ondersteuning aan hebben.