Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-09-02 22:14

Zo Moedeloos......

Geplaatst door de TopicStarter : 03-09-02 22:14

Nog geen twee maanden geleden ging het rijden met Tiko zo lekker. Niet alleen voor mijn gevoel, nee, ik kreeg van verscheidene mensen complimenten en volgens mij instructrice moest ik echt gaan starten, dat dat heus goed zou gaan. En nu.....opeens ging het allemaal helemaal niet meer lekker, begon vast te houden, minder nagevelijk te lopen.

Heb toen der tijd een beetje meer buitengereden, paar weekje geen les gehad, ik dacht dat het daar aan te wijden was. Echter, toen de lessen weer begonnen, ging het ook niet goed, ben geduldig blijven proberen maar het werd steeds erger. Begon toch te vrezen voor lichamelijke problemen, rug is gecontroleerd (wel door een amateur, dwz geen da, wel ervaren paardenmiep) en tandarts is geweeest. Hij had wel wat haken, maar volgens de TA moest hij, als hij vasthield door pijn, vrij snel doorhebben dat de pijn weg was, en weer gewoon nagevelijk gaan lopen.

Vandaag had ik dus weer les, niet van mijn gewone instructrice, maar een invaller, ik mocht haar niet, zij mij niet. Ze heeft de hele les niks tegen me gezegt, alleen als ik wat vroeg. Ik moest ook heel anders rijden, maar goed, hij liep voor geen meter.

Wat ik ook met mijn hand doe, al is het nog zo klein, hij gaat er direct tegen in.......Toen ik van de manege naar stal reed werd hij heel sterk, liet hem nog even lekker draven aan een lang teugeltje maar zodra ik hem terugwilde nemen ging hij steeds harder, hij is ook zo gigantisch hard in de mond.....

Ik weet het, deze problemen zijn allemaal op te lossen, maar ik vind het zo erg, was zo trots dat het goed ging, en nu lijkt alles fout te gaan. Opeens, ik kan echt wel janken......klinkt ech overdreven, maar ik zet er echt heel erg mee. Het wordt ook steeds erger, maar ben zelf niet ervaren genoeg om het nu op te lossen. Eigenlijk wil ik ook niet aan de hulp teuge of scherperbit, maar hij is zo sterk Verdrietig

Sorry voor het lange, onboeiende verhaal, maar ik baal zo!
Sorry.....

**Geplaatst**: 03-09-02 22:25

Geplaatst: 03-09-02 22:25

Hey kom op, iedereen heeft wel eens een baalperiode met
het rijden.
Ik heb er regelmatig eentje Haha!

maar ik ben dan ook
niet snel tevreden hoor!

als je meteen al door hebt dat jij en de invalster elkaar
niet liggen dan weet je van tevoren al dat het niet
super zal gaan

**Geplaatst**: 03-09-02 22:49

Geplaatst: 03-09-02 22:49

kop op, komt vaker voor, gewoon ff doorzetten, dipje hoort erbij, komt gewoon goed hoor, succes
Haha!

**Geplaatst**: 03-09-02 23:20

Geplaatst: 03-09-02 23:20

Tiko de hele rijerij is een grote aaneenschakeling van ups en downs, heb je het ene voor elkaar, wordt het andere weer een probleem. Soms gaat het lekker en soms periodes klote..............geen ups zonder downs

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-09-02 23:23

Geplaatst door de TopicStarter : 03-09-02 23:23

Maar het dreigt uit de hand te lopen, hij wordt maar sterker, en maar meer tegen de hand. Vandaag ging hij dus ook toen ik ging draven harder en harder toen ik terug wilde nemen, en begint gewoon te galoperen....midden op de weg Boos!

Kon hem gewoon ff niet meer aan, mijn altijd zo slome en brave tinker.....

**Geplaatst**: 03-09-02 23:35

Geplaatst: 03-09-02 23:35

Hallo,
Het kan denk ik inderdaad een baal/uitprobeerfase zijn,
Goede tijden slechte....hebben we allemaal toch?
Concequent blijven,(zonodig)terug naar de basis.
Afwisseling in de bezigheden,
Zit je paard lekker in zijn vel?
Zelf natuurlijk ook ontspannen bezig zijn *LOL*

Beschik je over een bak?Gaat dat wel goed?
grrroetjes

**Geplaatst**: 03-09-02 23:45

Geplaatst: 03-09-02 23:45

Kim zei tegen mij, je gaat een stapje vooruit en vervolgens direct twee achteruit.
En dat houd ik dan maar goed ik mijn achterhoofd, aangezien het bij mij ook met meer downs dan ups gaat.
Gewoon volhouden en vooral bedenken dat het LEUK moet zijn.

**Geplaatst**: 03-09-02 23:46

Geplaatst: 03-09-02 23:46

Tiko ik heb met Loretta ook eens zo'n periode gehad. Op gegeven moment nam ik hem mee naar de verenigingsles en ik had toen les van een wat oudere SGW ruiter/instructeur. Hij stelde dat ik veel te veel deed met hand en been, ik moest minder drijven en minder met de handen doen. HAnd voor en relaxter gaan rijden..........de problemen zijn toen vanzelf minder geworden. M.a.w. ben je niet te geobsedeerd/gefixeerd bezig met je paard? Probeer het eens een beetje los te laten letterlijk en figuurlijk en de draad dan weer iets relaxter op te pakken. Het kan best zo zijn dat je op een gegeven moment alles te verkrampt gaat doen en het paard reageert daarop door ook te verstarren.....

**Geplaatst**: 04-09-02 07:34

Geplaatst: 04-09-02 07:34

Ach meid dat komt wel weer goed, ik heb zelf elk jaar wel een periode van een paar maanden dat het gewoon echt voor geen meter gaat, dan loopt ze 9 van de tien keer zo hoog met haar hoofd met het bit vast dat ik niks meer kan doen. Het is elke keer nog goed gekomen dus bij jou zal het ook wel lukken.

**Geplaatst**: 04-09-02 08:10

Geplaatst: 04-09-02 08:10

Ik moet eerlijk bekennen, ik rij wel eens op die tinker bij ons op stal maar dan weet ik nadien weer meteen dat ik RSI heb hoor Huilen

Maar het blifjt een geweldig beest. Inderdaad supersterk. Mijn Raak heeft ook zijn buien hoor Tiko. Net wat al gezegd werd geen ups zonder downs. Kan het zijn dat ie misschien in de puberteit zit? Hoe oud is ie nu?

**Geplaatst**: 04-09-02 08:29

Geplaatst: 04-09-02 08:29

Lieve schat,

Heel begrijpelijk dat je je zo voelt. Want inderdaad, een paard dat zo tegen je in gaat, je had net 't idee dat jullie een beetje een 'team' begonnen te vormen en dan...
Dan is dit wel een koude douche ja.

Natuurlijk heb je er vast al zelf aan gedacht, maar misschien ook niet:
een keer 'een goede priveles' te nemen, echt uit te vinden waar nou het probleem zit, m.b.v. een ándere instructeur, die weer totaal anders tegen Tiko (en jou Haha!

!) aankijkt.
Kan heel verhelderend werken, en de tips die jou aanstaan neem je mee, in ieder geval kijk je zelf ook eens anders tegen Tiko en jezelf aan, denkt eens vanuit een andere invalshoek of zo Verward

Baadt het niet, schaadt het niet.

Daarnaast is er nog iets.
Punt 1: je houdt van Tiko.
Punt 2: hij ook van jou.

Dus ga maar weer eens in die stal zitten om hem met je net afgedroogde oogjes te bekijken. Jouw lieverd, die je al zo goed kent, en die jou ook al zo goed kent.
Even knuffelen en indien nodig je neus snuiten snif grijnz...
Dan bedenken dat hij degene is die jouw leven zo mooi maakt.
Zelfs nu het zo slecht gaat.
Dat zegt toch wel heel veel... Lachen

Praat tegen hem, in gedachten of hardop, maakt niet uit. Dingen zeggen over dat je zo graag zou willen dat hij ook een beetje lol had in 't rijden, al was 't alleen maar om jou een plezier te doen dat hij dan z'n best ff zou doen...
Dat je wanhopig bent, van hem houdt, dat je desnoods samen weer van onder-af-aan wil beginnen en dat het vast goed komt.
Want dat komt het! Lachen

Tiko voelt wat jij voelt.
Klinkt misschien wat zweverig, maar zo is het gewoon.
Paarden zijn heel goed in emoties en stemmingen aanvoelen, ook van langere periodes, ze hebben een soort zesde zintuig.
Ook nuchtere mensen komen daar regelmatig mee in aanraking en verbazen zich behoorlijk op zo'n moment... *LOL*

In ieder geval weet Tiko dat jij je zorgen maakt, dat je baalt, hij voelt wat jij voelt.
Probeer de energie op te rapen die je nog ergens in de voorraadkast hebt liggen (zal niet veel meer zijn maar toch), en tegen Tiko in gedachten te zeggen:

Ik weet dat het nu minder gaat Tiko.
Ik verwacht niet dat het in 1x weer super zal zijn. Maar er was een tijd dat jij geduld had met mij, dat je niet snel opgaf bij mij, dat je erop vertrouwde dat we een band zouden krijgen, ondanks dat je toen onzeker was...
Nu zal ik erop vertrouwen dat wij samen ook hier weer uit komen. Een uitdaging, een reis die we samen maken.
En Tiko:
als ik nu uit alle paarden mocht kiezen met wie ik samen een moeilijke reis zou willen maken...
Je weet toch welke keus ik had gemaakt?
Jij
hebt toch mijn hart geraakt? Lovers

Succes!

**Geplaatst**: 04-09-02 08:40

Geplaatst: 04-09-02 08:40

Mooi gezegd Dorine! Ik zal dit ook eens aan een vriendin van mij laten lezen, want die heeft vergelijkbare problemen met haar paardje als jij, Tiko. En kop op, doorzetten, veel met Tiko kroelen en dollen.
Ik denk idd dat een keer privéles ook heel verhelderend kan helpen, daarin leer je toch veel meer dan in een groepsles.
Succes!

**Geplaatst**: 04-09-02 09:53

Geplaatst: 04-09-02 09:53

Ja, heel mooi gezegd Dorine! Pling

Je hebt helemaal gelijk!
Tiko, je hebt het alom bekende hd-tje: Hippisch Dipje Haha!

.
Daar krijgen we volgens mij vroeg of laat allemaal mee te maken. Zeker als het een tijd heel goed gaat, hebben veel mensen een periode dat ze wel kunnen janken. Neem een goede instructeur (waarmee het wel klikt Knipoog

) bij de hand, neem wat privé-lessen en werk vanuit je hd-tje naar een goede tijd toe.
Kop op: het komt goed!!!!! Party!!

**Geplaatst**: 04-09-02 10:55

Re: Zo Moedeloos......

Geplaatst: 04-09-02 10:55

Tiko schreef:
Begon toch te vrezen voor lichamelijke problemen, rug is gecontroleerd (wel door een amateur, dwz geen da, wel ervaren paardenmiep) en tandarts is geweeest.

Waarom laat je er geen DA of paarden-fysiotherapeut naar kijken, al is het alleen maar om dingen uit te kunnen sluiten. Zou er een professioneel iemand naar laten kijken ipv iemand die je omschrijft als ervaren paardenmiep.. gewoon voor de zekerheid.

Veel succes!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-09-02 17:10

Geplaatst door de TopicStarter : 04-09-02 17:10

Dorine schreef:
Lieve schat,

Heel begrijpelijk dat je je zo voelt. Want inderdaad, een paard dat zo tegen je in gaat, je had net 't idee dat jullie een beetje een 'team' begonnen te vormen en dan...
Dan is dit wel een koude douche ja.

Natuurlijk heb je er vast al zelf aan gedacht, maar misschien ook niet:
een keer 'een goede priveles' te nemen, echt uit te vinden waar nou het probleem zit, m.b.v. een ándere instructeur, die weer totaal anders tegen Tiko (en jou !) aankijkt.
Kan heel verhelderend werken, en de tips die jou aanstaan neem je mee, in ieder geval kijk je zelf ook eens anders tegen Tiko en jezelf aan, denkt eens vanuit een andere invalshoek of zo
Baadt het niet, schaadt het niet.

Daarnaast is er nog iets.
Punt 1: je houdt van Tiko.
Punt 2: hij ook van jou.

Dus ga maar weer eens in die stal zitten om hem met je net afgedroogde oogjes te bekijken. Jouw lieverd, die je al zo goed kent, en die jou ook al zo goed kent.
Even knuffelen en indien nodig je neus snuiten snif grijnz...
Dan bedenken dat hij degene is die jouw leven zo mooi maakt.
Zelfs nu het zo slecht gaat.
Dat zegt toch wel heel veel...

Praat tegen hem, in gedachten of hardop, maakt niet uit. Dingen zeggen over dat je zo graag zou willen dat hij ook een beetje lol had in 't rijden, al was 't alleen maar om jou een plezier te doen dat hij dan z'n best ff zou doen...
Dat je wanhopig bent, van hem houdt, dat je desnoods samen weer van onder-af-aan wil beginnen en dat het vast goed komt.
Want dat komt het!

Tiko voelt wat jij voelt.
Klinkt misschien wat zweverig, maar zo is het gewoon.
Paarden zijn heel goed in emoties en stemmingen aanvoelen, ook van langere periodes, ze hebben een soort zesde zintuig.
Ook nuchtere mensen komen daar regelmatig mee in aanraking en verbazen zich behoorlijk op zo'n moment...

In ieder geval weet Tiko dat jij je zorgen maakt, dat je baalt, hij voelt wat jij voelt.
Probeer de energie op te rapen die je nog ergens in de voorraadkast hebt liggen (zal niet veel meer zijn maar toch), en tegen Tiko in gedachten te zeggen:

Ik weet dat het nu minder gaat Tiko.
Ik verwacht niet dat het in 1x weer super zal zijn. Maar er was een tijd dat jij geduld had met mij, dat je niet snel opgaf bij mij, dat je erop vertrouwde dat we een band zouden krijgen, ondanks dat je toen onzeker was...
Nu zal ik erop vertrouwen dat wij samen ook hier weer uit komen. Een uitdaging, een reis die we samen maken.
En Tiko:
als ik nu uit alle paarden mocht kiezen met wie ik samen een moeilijke reis zou willen maken...
Je weet toch welke keus ik had gemaakt?
Jij
hebt toch mijn hart geraakt?

Succes!

Onzettend bedankt voor deze lieve woorden.
Wat jij bovenaan beschrijft is idd precies wat ik voel.....

**Geplaatst**: 04-09-02 18:13

Geplaatst: 04-09-02 18:13

Ik weet hoe je je voelt. Iedereen heeft wel eens zo'n periode en we komen er allemaal wel weer uit.
Gewoon doorgaan en laat je niet gek maken!

**Geplaatst**: 05-09-02 14:16

Geplaatst: 05-09-02 14:16

Ik denk meteen aan de tandarts. Ik heb het ook meegemaakt het gaat steeds slechter totdat het niet meer gaat. Haal een goede tandarts erbij. Als je er geen weet PB mij even dan geef ik een nummer van Olav Franzel.

**Geplaatst**: 05-09-02 14:44

Geplaatst: 05-09-02 14:44

Wat Dorine schrijft is zo waar Tiko. Afgelopen winter had ik met Maaraak problemen. Toen ie me er weer eens afgegooid had liep ik naar hem toe en steeg op (nog nooit ben ik daarom boos op hem geweest, hij blijft ook altijd bij me staan). Huilend heb ik op hem gezeten. Snikkend vroeg ik hem 'wat doe ik nou fout Raak, ben ik niet goed voor je? Hou ik niet van je? Zeg dan wat het is dat ik fout doe. Haat je me? Hou je niet van me? Snikkend ging ik door. Het schijnt doo rmerg en been van de mensen gegaan te zijn die er bij waren. Ik heb niet zitten schreeuwen of zo. Alleen maar gesnikt.

Uiteindelijk heb ik een tijdje niet gereden (die val was behoorlijk hard) en uiteindelijk moest ik beslissingen nemen. Dit kon ook zo niet. Onze band was goed. Op de grond geen problemen. Ik ben begonnen met zadelen en bedacht me dat te doen wat ons beiden ontspant. Geen bak en geen dressuur. Het hing nu van hem af wnat ik zat bevend op hem. En toen liet ie me zien wat er nou werkelijk aan de hand was. We gingen het bos in. Oortjes naar voren, naar achter (in de zin van alsof ie wilde weten dat alles in orde was) hoofdje draaide regelmatig om en voor ik het wist galoppeerde ik weer op dat geweldige paard van me. En toen wist ik het. IK HAD NIET ZO FANATIEK MOETEN WORDEN IN DE DRESSUUR. Dat goldt voor Raak dan. Hoeft niet voor anderen te gelden.

Soms duurt het lang voro j het antwoord krijgt. Ik heb huilend op hem gezeten toen in het bos. En weet je, mijn grootste angst was die van .... juist ja, MIJ.

Succes meis. Jouw antwoord komt ook. Luister goed naar Tiko en probeer het antwoord te zien.

LIefs Hanifa