Lang verhaal

Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne

Antwoord op onderwerpPlaats een reactie
 
 
Pril

Berichten: 1831
Geregistreerd: 13-02-01

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 23-05-01 06:10

Arg, m`n paard drijft me tot wanhoop! Toen ik nog in Nederland woonde stond ie grotendeels op stal of in de bak en zomers op het land. Ik reed hem iedere dag, ging 2 keer per week naar les (spring en dressuur) en had bijna ieder weekend wel een wedstrijd.
Hoewel hij van nature een heel lastig paard is om te rijden ging ie door deze "routine" best goed. Afentoe had ie eens zijn uitbarstingen maar dan sprong mijn instructeur er even op of de buurvrouw (die instructrice is) kwam lang om mijn paard voorwaarts te houden met de longeerzweep als ie weer eens aan het stijgeren was. Al met al kon ik zijn bokken redelijk uitzitten en het stijgeren was ook wel uit te zitten. Behalve de keer dat we na een stijger actie samen achterover door het bakhek sloegen ben ik er nooit afgevallen. Nu zijn we naar Texas verhuist (nov. '99) en mijn paard ging mee. De eerste paar maanden liep ie echt perfect. Alles was nieuw voor hem en hij genoot van de buitenritten, het lekkere klimaat en het dag en nacht in de wei lopen. Ook zijn dressuurrondjes kon ie prima verdragen. Zo nu en dan had ie wel eens een van zijn uitbarstingen maar dat was ik door de jaren heen wel gewend van hem. Na veel ups en downs begon ie eindelijk echt goed te gaan. Ik deed een dressuurwedstrijd met hem die hij won (terwijl hij helemaal geen flitsend dressuurpaard is) en besloot in oktober afgelopen jaar na een jaar geen les meer te hebben gehad eens naar springles te gaan. Ik had thuis veel gewerkt met in uitjes om hem in vorm te houden en toen we voor onze eerste springles kwamen ging ie zo goed dat we zelfs bij de hoofdtrainer mochten rijden. Ik was echt ontzettend blij en trots op mijn paard want ik had echt het idee dat eindelijk na 4 jaar zwoegen mijn paard voor me ging werken i.p.v. tegen. Ik heb behoorlijk wat ups en downs met hem gehad en iedere keer toch weer doorgezet terwijl ik het eigenlijk niet meer zag zitten. Ik heb zelfs een periode gehad dat ik helemaal niet meer durfde te springen door de idiote acties van m`n paard. Deze trainer was zo enthousiast dat ie zelfs wel Young Riders met ons wou proberen (alleen jammer voor mij want dat mag niet met nederlandse nationaliteit). In December 2000 hadden we onze eerste grote 5 daagse springwedstrijd. Ik had me het lazerus gewerkt om het inschrijfgeld bij elkaar te krijgen en geld om veel te kunnen trainen. Maar het was het me wel waard want ik was vol vertrouwen en m`n paard ging echt top tijdens de trainingen. Ik zou durende de week in verschillende rubrieken starten. Beginnende in een 1 meter rubriek en dan steeds hoger en als ie aan het eind van de week nog steeds goed zou lopen 1.45 m. waar zelfs een flinke geld prijs op stond. Ik had er enorm zin, en de trainer had er de grootste vertrouwen in. Ik had echt zo`n beetje het idee "hier heb ik 4 jaar voor gewerkt en ga ik eindelijk de vruchten van plukken". Nou om een lang verhaal kort te maken, ik heb nog niet eens de eerste rubriek uit kunnen rijden want m`n paard ging compleet door het lint. De trainer wist niet wat ie zag (die had hem namelijk nog nooit in een slechte bui meegemaakt). Bokken, stijgeren en super vuil weigeren. Kortom, ik was in een klap weer in de realiteit, heb mijn springangst weer terug en een droom aan barrels. Dit was dus echt de druppel die de emmer deed overlopen. Ik heb mijn paard nooit overvraagd, hij heeft altijd een prettig leven gehad met heel veel afwisseling, denk je vervolgens dat je er eindelijk bent laat ie je weer barsten. Ik had me teruggetrokken voor de rest van de rubrieken, heb mijn paard ingeladen en ben jankend naar huis gereden. Ik voelde me echt zo`n mislukkeling en vroeg me af wat ik in godsnaam fout had gedaan bij dat paard. Ik heb hem in de wei gezet en 3 maanden lang niet meer gereden (wel veel aandacht gegeven). In die tijd ben ik een 3 jarige gaan rijden. In april hebben we m`n paard naar de chiropractor gebracht (hoewel ik helemaal niet in die bull geloof), niks aan de hand. Veearst: paard is gezond. Ik heb toen een paar keer geprobeert te rijden, gewoon heel voorzichtig en niks vragen, maar hij begon steevast vuil te bokken, stijgeren, zodra ik ook maar aan wou draven. Het grote probleem is denk ik dat ie gewoon ongelooflijk verwend is. Hij weet zijn kracht en hij weet dondersgoed dat zodra ik in het zadel zit hij de baas is. Hij heeft een heerlijk leven, loopt in een kudde prakisch in het wild op 150 hectaren, wordt dagelijks bijgevoerd en gepoetst, hij ziet er super uit, wat wil een paard nog meer?
Hij wil dus absoluut niet meer werken. Zelfs een buitenrit is vaak te veel gevraagd. Het is echt triest, want 4 jaar training is dus totaal teniet gedaan. Hij kon een leuke Z proef lopen, we waren bezig met kwart pirouetjes en hij kon wissels om de 4. En nu? Nu kan ik niet eens een overgang naar draf maken! Vandaag heb ik weer eens geprobeert hem te rijden. Gewoon heel vriendelijk en niets van hem vragen. Alleen maar stap en draf aan een lange teugel. Na 15 minuten was ie het al zat en gaf een flinke bok. Vervolgens met alles wat ik deed (heel zachtjes aansporen, overgangen) gaf ie een enorme bok. Ik belandde steeds half op zijn nek. Afstraffen kan dus echt niet, want geloof me, hij smijt je de halve aardbol over. Ik heb dus defintief opgegeven met dit paard. Maar ja daar zit je dan, hij wordt in juni 8. Met pensioen? beetje jong. Verkopen? Yeah right, een proefrondje overleef je niet. Toen zat ik te denken, als ik hem nou naar een springstal zou brengen en hem daar zou laten uitbrengen op wedstrijden door een hele goede ruiter. Ik denk namelijk dat waneer hij 22 uur per dag op stal staat, hij zijn dagelijkse trainingsrondje juist als afwisseling gaat zien en leuk gaat vinden (zoals in Nederland). Bovendien als hij getrained wordt in een omheinde buitenbak of binnenbak dan houdt ie zich koest omdat ie weet dat ie toch niet weg kan. Mischien een beetje banketstaaf voor hem, maar hij gaat mooi nog maat een paar jaar werken voordat ie met pensioen mag. Ik denk namelijk dat als we dit paard OOIT weer aan de praat kunnen krijgen het best een goed springpaard kan worden. Alleen niet met mij, daar is gewoon teveel voor gebeurt en ik ben mijn vertrouwen kwijtgeraakt. Aangezien ik regelmatig flinke bedragen voor hem geboden heb gekregen vroeger op springwedstrijden (dat was dus op momenten dat ie zijn best deed Haha! )denk ik dat er best wel wat in zit.
En is het niet zo dat de meeste betere paarden een apart karakter hebben? (blegh wat je karakter noemt, BQ voer). Dus ik dacht dat als ik een goede springruiter zo ver kan krijgen hem uit te proberen op zijn springstal dan kan hij (of zij) hem gratis leasen. Loopt het op niks uit, dan komt ie weer naar huis en gaat ie inderdaad maar met 8 jaar met pensioen. Maar dan heb ik in ieder geval iets geprobeert. Tjonge wat een verhaal zeg, ik weet eigenlijk niet eens waarom ik dit nu allemaal opschrijf, het moest er even uit geloof ik Haha! Maar je gelooft het of niet, al met al kan ik niet zonder dit paard. Ik weet niet wat het is maar bij de gedachte dat ik die rotkopvan hem nooit meer zou zien springen me de tranen in m`n ogen. Zolang je niet in het zadel zit is het echt een model paard. Super manier. Hij loopt in een enorme vrijheid maar je hoeft zijn naam maar te brullen en hij komt aanwandelen om even met de baas te kletsen. Hij kan enorm knuffelen etc. Volgens mij is ie alleen maar ongelooflijk slim, zucht.........


Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-05-01 07:59

Moeilijk hoor. Ik denk dat hij het inderdaad wel gezellig vindt zo. Maar 8 is wel jong om met pensioen te gaan. Aan de andere kant is net wat j ewil voor je paard. Als je denkt dat hij ook gelukkig kan zijn als hij terug naar stal gaat en dan wordt gereden en uitgebracht zou ik dat proberen. Maar als hij daar ongelukkig wordt lijkt me dat ook heel moeilijk te doen. Maar het ligt er natuurlijk ook aan of het te betalen is om hem de rest van zijn leven te laten lummelen. Als het jou veel geld kost zou ik er meteen een ruiter voor zoeken. Je zou het sowieso kunnen proberen om een ruiter voor hem te zoeken, als het dan over een half jaar ofzo nog niet gaat met hem kan je dan wer kijken wat je gaat doen.
Ik zou er zelf niet meer opstappen, zoals je ook al schrijft niet te willen. Daar geef ik je groot gelijk mee.
Succes er mee. Ik denkniet dat je wat aan mijn geschrijfsel hebt maar ik vond het zo'n rotporbleem dat ik er toch wat over wou schrijven.

jacqueline

Berichten: 5549
Geregistreerd: 19-01-01
Woonplaats: apeldoorn

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-05-01 08:00

Sjeetje wat een verhaal, vind het echt heel sneu voor je Verdrietig
Maar juist doordat je zoveel met hem hebt meegemaakt ben je je zo aan hem gaan hechten Lovers .
Ik zou het ook gewoon proberen om hem dan naar een springstal te brengen.......niet geschoten is altijd mis toch Scheve mond\
Ik hoop voor je dat je een oplossing vind, en anders moet hij toch maar lekker luieren in de wei!!!
Maar dat is het misschien ook wel, dat hij die vrijheid is gewend, dat hij dat kudde instinct weer terug heeft, en dat hij daarom zo staakt met rijden Scheve mond\
Veel succes in iedergeval Lachen

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-05-01 08:49

Hmmm, lastig probleem heb je daar. Niet om je de moed helemaal te ontnemen, maar zo te horen gaat dat paard het gewoon nooit maken als springpaard, want als 'ie niet de spontane wil heeft om voor de ruiter te werken, krijg je dat niet voor elkaar. Wat er niet in zit, krijg je er ook niet uit.

Als ik dat zo hoor zou ik meneertje z'n vrijheden eens vreselijk in gaan perken. Hok timmeren, knol erin en werken met die hap. Is 'ie nou toch helemaal besodemieterd? Hij mag 23 uur per dag doen wat ie wil en dat ene uurtje accepteert hij niet? Nou sorry, maar het is "maar" een paard dus hij heeft niet zo veel te willen......
Ik zou het toch nog een keer proberen met 'm, maar dan op stal ipv in de kudde, want hij voelt zich duidelijk verheven boven jou. Ik zou ook eens beginnen met freestylen denk ik, effe duidelijk maken wie er nou eigenlijk de baas is.

Al met al een heel vervelend probleem, waar je wel 100 verschillende "oplossingen" voor kunt verzinnen. Maar ik kan me ook zo goed voorstellen dat je dat allemaal niet meer op kan brengen.........

Sterkte!

Sonja

Laura

Berichten: 8338
Geregistreerd: 20-02-01
Woonplaats: Midden van Gelderland

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-05-01 09:17

Ja ik denk dat je de spijker op zn kop slaat, dat ie idd verwend is. Jij probeert hem dan zo min mogelijk te laten werken, zodat ie dat ene uurtje maar leuk blijft vinden, maar ik denk juist dat je hem eventjes heeel hard aan het werk moet zetten. Als ie je eraf gooit, wat dacht je dan van werken ad longe? Bijzet eraan en hup, werken met die hap. Ik denk dat het paard precies weet dat jij angstig bent en daar uit wil profiteren. Misschien ligt het er ook aan dat ie na die springwedstrijd in het land gezet werd, hij het super vond... en dus een verbinding heeft gelegd met 'bokken/steigeren/etteren = lekker 3 maanden in het land niks hoeven te doen..' Ik zou idd iemand proberen te vinden waar hij niet de baas over speelt, zoals hij dat op dit moment met jou doet. Hij moet respect krijgen voor de ruiter, en aangezien dat niet op een rustige manier lukt waarbij hij nauwelijks hoeft te werken, dan maar op de andere manier.
Succes!

Appie
Berichten: 1124
Geregistreerd: 23-05-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-05-01 11:28

Hoi Pril
Op een bepaalde manier komt mij dit heel bekend voor. Je verteld niets over het verleden van het paard. Weet jij daar iets meer van.
Een paard wat ik nu rij heeft vervelende dingen meegemaakt in het verleden. Is erg mishandeld (is zelfs een praam om z'n tong heen gedaan, waar nu een hele inkeping zit). Al jaren zijn we bezig en we gaan heel langzaam vooruit. Vele teleurstellingen gehad maar ook goede dingen gevoeld. Hem moet je aan de ene kant heel voorzichtig, maar aan de andere kant ook heel duidelijk rijden. Op de één of andere manier lijkt het verleden soms bij hem terug te komen en dat is wel eens frustrerend. Dagen ben ik dan weer bezig om hem ontspannen te krijgen en weer vertrouwen in mij te krijgen. Ik kan er een heel lang verhaal over schrijven, maar uiteindelijk wil ik je vooral op het hart drukken dat je in eerste instantie toch bij jezelf moet zoeken. Op een bepaalde manier heeft het paard toch geen vertrouwen in jou en naar die reden moet je blijven zoeken! Je hebt nog genoeg tijd, het paard is nog jong!Zoek een goede begeleider. Ik zou hem zeker niet naar een springstal sturen, het wordt dan van kwaad tot erger. Daar is geen genoeg tijd om het paard dat vertrouwen te geven wat het juist zo hard nodig heeft!

ibikus
Berichten: 20688
Geregistreerd: 15-05-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-05-01 11:46

Basterdsuiker gewoon!!! Maar even serieus, ik had met mij vorige paard ook meer rot periodes dan goede, en heb hem na 4 jaar verkocht... Ik heb er een half jaar over gedaan om mezelf zover te krijgen, en ik heb hem begin maart verkocht. Ik ben zo blij dat ik het gedaan heb, hij blij, bij een mannetje in de wei en alleen buitenritten lopen, ik blij met een jong paard! Ik moet af en toe nog wel slikken als ik aan hem denk, maar in mijn geval was dit het beste voor hem en mij. (ik heb in die 4 jaar wel alles geprobeerd natuurlijk, trainingen, middeltjes, haptonoom e.d.)

happygirl
Berichten: 123
Geregistreerd: 11-05-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-05-01 12:20

Ik denk dat je met je paard opnieuw moet beginnen. Een paard van 8 jaar, kan nog heel veel doen. Ik denk dat je toch te veel van hem hebt gevraagd, hij is waarschijnlijk gewoon overspannen.
Begin dus gewoon weer heel rustig opnieuw. Begin maar met hem te longeren, en ga zo steeds verder. Kun je geen les met hem krijgen???? Zorg er in ieder geval voor dat hij Veel afwisseling heeft!!

Ook zou ik hem niet meer hele dagen in het land zetten. Waarschijnlljk vinde hij zijn luie leventje wel fijn, en werkt hij daarom niet. Zet hem maar gewoon 5 uur in het land, 1 uur trainen en de rest op stal. Waarschijn is hij gewoon te lui om het weer op te pakken.

Heel veel succes

ps: Kun je niet ergens les krijgen, of ander advies?

Mieke
Berichten: 6925
Geregistreerd: 09-02-01
Woonplaats: NH

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-05-01 12:35

Poeh. Klinkt allemaal niet fijn. En het klinkt bekend...'

Ik heb Kaminka dus ook verkocht omdat ik geen vertrouwen in haar had en ze godsonmogelijk was, met rijden en in de omgang. Wel lief, maar zo lomp als wat en veel te sterk voor mij.

Je weet dat ik haar ondertussen heb teruggekocht omdat ze van handelaar naar handelaar is gegaan en niemand er iets mee beginnen kon. Dat heb je met moeilijke paarden. Verkoop je een moeilijk paard dan weet je bijna zeker dat er mee aangerotzooit gaat worden, want op een normale manier lukt het niet en sommige mensen weten nog wel een manier om zo'n paard te "breken". Kun je leven met het idee dat jouw paard dit overkomt? Ik denk het niet, als ik je relaas zo lees.

Misschien dat een professionele ruiter er iets mee kan, maar ik zou zelf de zeggenschap over het paard behouden, als je dingen merkt die niet zo fijn zijn, kun je hem weer naar huis halen.

De optie die Sonja omschrijft kun je proberen, als je het tenminste zelf nog aandurft, zo niet, dan lijkt het me niet goed om er zelf nog op te stappen. Die beesten zijn niet gek hoor, ze hebben je zo door!

Dus: vraag eens om raad bij een prof!

Succes! (Enne: je bent niet de enige met dit probleem!) Mieke

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-05-01 14:32

Hoi Pril,

laat je paard grondig nakijken door een goede en gespecialiseerde paardenarts. Ik kan je geen adressen geven aangezien je in de USA zit, maar ze zijn daar ook te vinden neem ik aan.

Ik heb geklungeld met mijn paard sinds een paar maanden nadat ik hem heb gekocht(dus vanaf september '99 ong) een deel van mijn verhaal lijkt nogal op wat jij beschrijft. Mijn paard heeft het lichamelijk niet zo moeilijk, maar op een gegeven moment kon ik geen normale stap-draf overgangen meer rijden. Hij heeft geprobeerd om met mijn trainer erop over de open kant van de baan te klimmen dat soort grappen. Ik heb er fysiotherapeuten weet ik wat bij gehad, en dat hielp steeds maar even, het kwam altijd weer terug.Hij heeft gewoon ontzettend pijn gehad bleek later.

Het verschil met hoe hij is nu ik hem sinds een paar maanden na zijn behandeling weer in training heb, is te groot om over het hoofd te zien. Tuurlijk gaat het niet vanzelf, en hij is en blijft gewoon moeilijk van karakter, maar toch.

Opgeven kun je hem altijd nog, maar een paard wil in principe werken, ook al moet je dat soms een 2e keer vragen. Als er echt zo grandioos gestaakt wordt, is er bijna altijd lichamelijk iets mis. Een paard denkt een stuk minder gecompliceerd dan een mens! Die weigert dingen niet puur om jou te pesten!! Als hij in het verleden heeft laten zien het wel te kunnen, dan moet het nu ook kunnen. Al het nu niet gaat dan is daar een oorzaak voor. Als je die oorzaak kunt vinden en wegnemen, zal hij ook weer voor je willen werken. bHeel veel succes.

Pril

Berichten: 1831
Geregistreerd: 13-02-01

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 23-05-01 17:24

Bedankt dat jullie de moeite hebben genomen mijn nogal lang uitgevallen verhaal te lezen!

happygirl-Ik kan me haast niet voorstellen dat ie overspannen is. Ik zeg wel dat ik 4 jaar hard heb gewerkt maar ik heb niet het idee dat ik hem overvraagd heb. Ik wil desnoods weer met hem bij het begin beginnen, maar zelfs dat vindt ie niet leuk!

Sonja-Ik vrees dat je gelijk hebt, hij kan nog zo goed kunnen springen, als het karakter niet mee zit kom je nog nergens. Mischien dat een hele goede ruiter er nog wat mee kan (als iemand hem uberhaupt al uit wil proberen). Ik zelf kan hem in ieder geval niet aan en door dat ik mijn vertrouwen zo kwijt ben in hem denk ik niet dat het verstandig is als ik het weer opnieuw ga proberen (heb ik ook helemaal geen zin meer in). Dat paard heeft me gewoon zo in de tang! Ik laat me gerust niet zo snel uit het veld slaan (anders had ik hem 4 jaar terug al verkocht) maar dit wordt me toch echt te gortig. De trainer waarbij ik sprong afgelopen winter kan hem niet voor me rijden (hij is nl. 81) en nadat zijn stalruiter had gezien wat Leroy had geflikt op de wedstrijd wou die er ook niet op.

Mieke-Dat is dus waar ik ook bang voor ben, dat ie verkeerd terecht komt omdat ie zo lastig is. Ik heb het een keer eerder meegemaakt met een pony. Dat was echt een duivel toen ik haar kocht. i.t.t. mijn paard die alleen met rijden gemeen is, was deze pony zowel onder het zadel als in de omgang loeivals. Ze viel je aan in de wei, beet, trapte, stijgeren etc. Na anderhalf jaar waren haar manieren een heel stuk verbeterd en liep ze netjes onder het zadel (M1). Toen heb ik haar verkocht ( Huilen Huilen ) omdat ik overging op een paard. Helaas is deze pony in de handel terecht gekomen en weer helemaal terug bij af geraakt. Mijn papieren zaten er nog bij dus iedere keer als de pony weer werd doorverkocht belde de nieuwe eigenaar mij, vanwege mijn telefoonnummer in het entings boekje. Na mij heeft ze in anderhalf jaar tijd 13 eigenaren gehad (inclusief handelaren) waarna ik haar uiteindelijk definitief uit het oog ben verloren. En geloof me, ik vind het echt vreselijk. Voel me nog steeds verantwoordelijk voor die pony. Maar ja....

Zep-Ik hoop dat er lichamelijk niets mis is met m`n paard. Zeker weten doe je nooit, maar we hebben hem laten checken door de veearts en chiropractor en daar kwam niets uit. Maar ook op de manier waarop ik hem nu heb geprobeert te rijden kan ik me niet voorstellen dat mocht ie toch wat mankeren ik hem pijn zou doen. Het enige wat ik van hem vraag ik overgangen stap draf galop en aan een half lang teugeltje.

Aangezien verkopen dus geen optie is, ga ik hem denk ik maar een paar keer per week longeren (wat wel goed gaat) en dan toch maar eens kijken of ik een spingruiter kan vinden die hem wil proberen.
Ik denk dat waneer hij weer een beetje in zo`n werk routine zit en op een springstal staat hij "mischien" besluit om toch maar weer mee te werken. Zijn pensioen krijgt ie toch wel, maar niet als 8 jarige! Het is volgens mij net een kind dat te lang schoolvakantie heeft gehad.

Heel erg bedankt voor jullie reacties, fijn dat jullie zo mee denken! Aan de ene kant voel ik me best schuldig, want er zijn zat mensen die niet eens een paard hebben. Ik heb wel een paard en zit er hier een potje over te zeuren notabene. Naast dit paard rijd ik op de 4 jarige ruin van mijn vader (een superleuk paard) dus het is gelukkig niet zo dat ik nu niets heb om op te rijden.

Oja, nog eventjes over instructeurs. Die zijn hier in Texas heel dun gezaaid. De beste die hier nog een beetje in de buurt woont (een uur en een kwartier rijden) is dus een man van 81 (hij heeft brons op de O.S. gewonnen). En zijn stalruiters willen niet op mijn paard. Dressuurles nemen hier staat gelijk aan geld weg gooien. Soms komt er een goede instructeur over naar Texas om een clinic te geven en daar probeer ik dan heen te gaan. Laatste keer heb ik zo dus een weekend gelest met michelle Gibson. Alleen had ik toen het jonge paard mee. Clinic met Leroy hebben niet zo`n zin, want het kost om te beginnen al meer dan een weekend om hem een beetje in het gareel te krijgen en aan een rodeo zit het publiek niet te wachten (of wel? *LOL* )

Caballo

Berichten: 1160
Geregistreerd: 17-04-01
Woonplaats: Texas, USA

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-05-01 18:09

Rodeo is misschien niet eens zo'n slecht idee Pril *LOL* Neehoor grapje... Misschien is ie meer geschikt om voor een kar te lopen. Het lijkt mij dat er heus wel eens paarden zijn die gewoonweg niet geschikt zijn als rijpaard en wie weet is hij er wel zoeen. Of je zou hem misschien eens mee moeten laten lopen op een ranch waar ze 8 uur per dag bezig zijn (denk aan een feedlot Koe ). Ik ken best veel mensen die elke dag koeien "pennen" en daar moet een paard toch flink wat uurtjes hard werken. Misschien zou je eens aan zoiets moeten denken. Er is allicht wel een mouw aan te passen Pril. Het valt alleen niet mee op de juiste oplossing te vinden. Heel veel sterkte in ieder geval.
groetjes, Caballo

Life is all about ass; you're either covering it, laughing it off, kicking it, kissing it, busting it, trying to get a piece of it or behaving like one.

Lieke

Berichten: 11348
Geregistreerd: 18-02-01
Woonplaats: Haarlem

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-05-01 20:01

Ik weet er niet veel van maar ik denk dat je hem het beste voor een tijdje door een goede ruiter kan laten rijden en wel zorgen dat hij van jou blijft en zet m maar flink aan t werk met de longe en dan weer aan de longe er iemand weer op gewoon bij t begin beginnen ik weet niet door wie hij beleerd is maar ik denk dat het daar al mis is gegaan.

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-05-01 20:59

Pril, ik kan vanachter de computer natuurlijk niet zeggen wat er mis is met je paard, maar ik heb het dus ook zo ver laten komen dat ik niet meer een stap-draf overgang kon maken aan een lang teugeltje.

Veel paarden kunnen ook gewoon staken, die van mij heeft daar ook een handje van, daarom heb ik zo lang aangemodderd, maar ik vind het zo vreemd dat je paard eerst best goed liep en nu helemaal niets meer kan/wil.
Kijk, dat ie op concours doordraait is wat anders, dat ìs nou eenmaal opwindend, en dat gaat soms fout, maar dat hij thuis zo staakt. Daar móet een oorzaak voor zijn, en ik wens je heel erg veel succes bij het zoeken ernaar, en hoop voor je dat het allemaal goed komt.

Rhys
Berichten: 6351
Geregistreerd: 19-01-01
Woonplaats: Drenthe

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-05-01 21:23

Ik had vanmiddag dit verhaal al gelezen en ik blijf erover nadenken......Sonja heeft natuurlijk in zekere zin gelijk. Mijn vroige pony was ook zoiets, die had een super afstamming en een superexterieur met supergangen, maar lopen wou hij niet, alleen in het bos liep hij de sterren van de hemel, dan had hij ineens een draf van kom eens kijken. Werken in de bak? Niks voor hem. Of hij was niet vooruit te branden, of hij schoot steeds weg.
Niks hielp. Dus ik ken je machteloze gevoel een beetje. Ik heb hem uiteindelijk ook verkocht omdat het gewoone cht niet meer ging. de pony had het niet leuk en ik ook niet, dus verkocht aan een goede vrinedin die ik nog regelmatig spreek. Daar ben ik heel blij mee!

Maar even terug naar jouw verhaal. Ik denk dat ik persoonlijk wel een 'gek' zou proberen te vinden die hem voor je wil (trachten te) rijden. je hebt nou al zoveel energie in dit beestje gestoken en kunt ook niet zonder hem, nou, je kunt het toch allicht proberen??

Ik ben echt heel benieuwd hoe dit af gaat lopen!

Es könnte alles so einfach sein
Ist es aber nicht

~Die fantastischen Vier~


angelique

Berichten: 581
Geregistreerd: 30-05-01
Woonplaats: regio rotterdam

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-05-01 02:48

Party!! Party!! Party!! Party!! Party!! Party!! Party!! Party!! Party!! Party!! Party!!
ohh ik ben zo blij met al die verhalen en
het herkenbare...
mijn paard is temperamentvol en kijkerig
soms heeft hij angstaanvallen
(onder het zadel)waar dus echt wel
verantwoord mee om moet worden gegaan,
Na een tijd weet/voel je toch wel,of het
nog wat met je paard zal worden...
je moet alles uit de kast halen vind ik
dingen goed overwegen....
Een prof instructeur op stal laten komen,
dat is een optie...
Vind maar iemand die precies op jou wensen
aanvult..tegen je instructeur moet je alles kunnen zeggen/vragen/persoon moet tijd voor je hebben!!
Je kan dan wel intensief aan de band met je paard werken thuis..voordeel

Blijf je steken in de verdere africhting
van je paard,kan je je paard ook elders
onderbrengen...(corrigeren/training
Maar dat je zelf ook betrokken bent/blijft
bij het samen oplossen met deskundige hulp
van het gedrags of rytechnisch probleem... Boos! Lovers uiteindelijk weer... samen jij en je paard toch?
en zijn de problemen niet rytechnisch/gedrag/
misschien dan toch lichamelijk iets niet oke!!!an

Sjimmy

Berichten: 17797
Geregistreerd: 09-03-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-05-01 09:43

Pffft wat 'n verhaal zeg.

Ik denk dat ik ervoor zou kiezen om proberen iemand te vinden die 'm wil rijden. Zoals je zelf al zegt.
Of wat Caballo zegt misschien?

Heel veel succes!
Groetjes petra

Pril

Berichten: 1831
Geregistreerd: 13-02-01

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 31-05-01 15:05

Update over m`n etterbakkie: ik heb hem nog steeds niet gereden. Ik heb op het moment zoveel paarden te rijden dat ik niet echt tijd heb om worstelpartijen met Leroy te houden. Bovendien is de bak nog steeds niet af en ik heb me voorgenomen dat ik pas weer ga rijden als ik in de bak kan (is veiliger omdat er een hek omheen zit) en als een ander paard dat ik rijd naar de veiling gaat. Als het lukt om hem weer een beetje in het gareel te krijgen ga ik nog steeds kijken of iemand er mee wil springen. Maar dat zal dan waarschijnlijk van het najaar worden ofzo. Ik houd jullie op de hoogte!

Joleen

Berichten: 4240
Geregistreerd: 27-04-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-05-01 20:57

Heel veel succes en ik hoop dat je tot een goede beslissing komt wat je met hem wil!! Sterkte!!!!!

Er staat een man op de bus te wachten, valt hij eraf..


Antwoord op onderwerpPlaats een reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: GrapeshotBot en 4 bezoekers