ik kwam terug van vakantie samen met lissy ....ben natuurlijk gelijk die week naar het paard gegaan dat was op een maandag ....ik had haar lekker in de bak neergezet waar ze mooi kon rondhuppelen......maar toen...ik haalde haar uit de bak maar ze wou niet mee ......ze kon niet meer lopen ze had een knal gehad van iets of ergens tegen aan gestoten.....de volgende dag hadden we de da erbij gehaald en die zei dat hij niks kon vinen en het zeer vreemd vond dat ze niet kon lopen......hij gaf haar antibiotica en pijnstillers zodat ze niet al te veel pijn had want pijn dat had ze heel erg veel ......ik wou graag weten wat het was en heb toch maar hellendoorn erbij gehaald die meer in paarden gespecialiseerd zijn, maar tevergeefs zij konden ook niks vinden ...ze dachten dat het iets met de gewrichten was en ik moest haar laten rusten......ze heeft 2 weken op stal gestaan niet goed gegeten geen zonlicht gezien geen groen gras gegeten.......de da had al gezegd zodra ze beter kan functioneren moet ze op de trailer fotos maken zodat we beter kunnen zien at er aan de hand is ....dus wij afgelopen vrijdag naar de kliniek....ze was blij dat ze even naar buiten mocht al was dat strompelend en hinkelend....bij de kliniek aangekomen werden de fotos snel gemaakt ik mocht er zelf dan niet bij zijn i.v.m stralingen ........na een paar minuten mocht ik er dan weer bij ....op eenof andere manier voelde ik al dat er iets mis zou zijn ....de da had tegen mij gezegd dat het paard binnen moest blijven maar ik had haar mooi mee naar buiten genomen in het zonnetje lekker gras eten want dat had ze al heel lang niet meer gedaan en dit was misschien wel haar laatste keer.........en inderdaad het was haar laatste keer .....de fotos maakten het er niet beter op....bij haar voorbeen net onder haar schouder ongeveer was het bot gespleten en 3 cm opgeschoven naar links .........ze konden er niks meer aandoen..bij een mens kun je er pinnen inzetten maar een paard heeft zoveel druk en kracht in aar benen dat die pinnen weer knappen zodra ze erop gaat staan ......het einde waws nabij .,....ik heb veel fotos gemaakt van haar op dat moment en toen werd ze meegenomen ik heb een stuk staart afgeknipt zodat ik iets van haar heb.....de da vroeg nog of ik erbij wou zijn maar dat wou ik niet ....het schijnt niet zo 'n heel fijn gezicht te zijn omdat mensen en koeien zakken door hun benen maar een paard laat zich vallen...ik heb haar aan de assistente overgegeven en ze liep rustig mee alsof ze wist dat ze geen pijn meer zou hebben hierna ....en dat heeft ze gelukkig niet meer...............ze is nu bij aaaaaaaaaalllll die andere paardjes
gelukkig maar....... 
