Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter:** 27-05-01 16:12

Geplaatst door de TopicStarter: 27-05-01 16:12

Ik kom zo vaak mensen tegen (hier ook) die niets liever willen dan een eigen paard of pony. Logisch natuurlijk. Maar dan gaat het verhaal verder. Persoon in kwestie rijdt misschien 2 jaar paard, is zelf nog jong (meestal rond de 14 oid) en de ouders zijn het er niet helemaal mee eens.
Dus wat wordt er gedaan? Het is best, een eigen paard, maar overal wordt op bezuinigd (want mevrouw mag wel een paard, als ze de helft ofzo maar zelf betaalt)
Wat doen ze dan? Ze kopen een veulen of 2 jarige (want die zijn lekker goedkoop en zooo lief) en dan als het tegenzit is het ook nog een hengstje. Stallen het beestje bij de boer (=goedkoop) en gaan niet lessen, want dat kost teveel tijd en is te duur. Inrijden doen ze zelf wel in het weiland..

Gevolg: Paardje is jong, komt in paardenpubertijd, eigenaar is te lief en onervaren; laat te veel toe, beestje wordt verwend en baasje heeft niks meer te vertellen. Begeleiding is er niet, en omdat het toch niet zo goed gaat komt baasje steeds minder, want baasje is ook wel errug druk met andere dingen. Frusty

Conclusie: paard verpest...?

Ik zie het maar al te vaak gebeuren. Zie hier berichtjes als 'Hoe moet ik mn ouders overtuigen dat ik een pony mag?' en zie bij me in de buurt de pony's en de kinderen aan de gang. Zonder goede begeleiding.

Ik weet waar ik over praat, want ik heb ook zoiets gehad. Ik was 13 denk ik, maar mijn ouders wilden niet dat ik een paard kreeg dus huurde ik er eentje. Nou, ik kan je vertellen; <IMG SRC="/forums/images/smiles/shout.gif"> Al heb je drie of vier jaar op een manege gelest een uur in de week en gepoetst en gezadeld; een eigen paard is HEEL IETS ANDERS!!! Ik heb dus ook bezuinigd op les, en op een bepaald moment was het beestje zo verwend dat ik er niet meer op durdfde. Toen heb ik de beslissing genomen om ermee te stoppen, en ben ik op deze stal gaan werken. Ik heb hier ZOOOOO veel bijgeleerd, en denk nu vaak 'waar was ik toch mee bezig...' Gelukkig is dat paardje helemaal opgeknapt bij de mensen die hem nu rijden.

Dus even voor alle mensen die dromen over een eigen paardje en waar het niet van mag van hun ouders: <IMG SRC="/forums/images/smiles/shout.gif"> Dat zeggen ze echt niet om jou te pesten! Bij een eigen paard of pony komt zoveel meer kijken, qua geld, qua ervaring en qua begeleiding.
Dus denk er svp nog 20x over na!!!!

**Geplaatst:** 27-05-01 16:16

Geplaatst: 27-05-01 16:16

mm ik voel me aan de ene kant wel aangesproken, omdat ik 13 ben en een eigen pony heb. maar toch ben ik het hier helemaal mee eens, ik ben de enige van mijn leeftijd op stal die elke dag naar zijn pony gaat. ik mocht het eersy niet van mijn ouders, maar omdat ik op een stal sta waar heel veel ervaren mensen zijn die ik goed ken en mij willen helpen en verbeteren mocht ik er toch een. ook heb ik eerst 4 jaar op de manege gereden, en toen kreeg ik mijn verzorgponys op de stal waar ik nu sta. eerst had ik er een die ik alleen mocht poetsen en later ook een die ik mocht rijden. daar heb ik veel van geleerd. het gaat nu echt goed maar het is echt veel zwaarder dan je denkt zo'n eign pony/paard. ik word bij veel dinen geholpen door andere mensen die het ook zeggen als ik iets niet goed doe. daardoor gaat het nu steeds beter

I'm a nobody, nobody is perfect, therefore I'm perfect!

**Geplaatst:** 27-05-01 16:19

Geplaatst: 27-05-01 16:19

Ik denk dat Laura helemaal gelijk heeft. Vooral jonge mensen beseffen niet wat voor verantwoordelijkheid het is.
(niet allemaal... maar de meeste wel hoor!)

..... leeg .....

**Geplaatst door de TopicStarter:** 27-05-01 16:21

Geplaatst door de TopicStarter: 27-05-01 16:21

Ja das dus zoooo belangrijk, goede begeleiding. Dan snap jij mijn verhaal wel; want denk maar eens aan alles wat je nu al van die mensen geleerd had, als je in je eentje had gestaan??!
Bij ons op stal rijden ook een paar jonge ruitertjes. Het verschil met hun is echter dat hun ouders zelf ook verstand van paarden hebben, en ze dus twee keer per week lessen, dus ook dmv goede begeleiding alles leren.
Ik de praktijk leer je het het beste natuurlijk.. maar om direct een eigen paard te kopen zoals sommige mensen dus doen, vind ik niks.

**Geplaatst:** 27-05-01 16:21

Geplaatst: 27-05-01 16:21

Ben het helemaal met je eens!!

Ik heb ook vanaf mijn 7e gereden en toen mijn zus vorig jaar een paard kocht begong het bij mij ook heel erg te kriebelen.
Toch heb ik toen besloten om een paard te leasen.
Ik heb zelf kunnen ervaren hoe het is om een 'eigen' paard te hebben. Ik vond het wel zo goed bevallen dat ik hierna een ander paard ga leasen maar kopen doe ik nog niet.

Ik wil eerst wat meer zekerheden hebben. Ik studeer nog dus wil eerst een vaste baan hebben. Dan kijken of ik genoeg tijd en geld voor een paard heb. En dan nog een lange zoektocht naar HET paard Lachen

Zolang ik tijd en geld heb voor een paard heb ik er dmv leasen de beschikking over en als tijd of geld niet meer voorhanden is gaat dat niet ten koste van mijn paard. Die gaat dan weer terug naar de eigenaars.
Hoewel ik de leasepaarden ook heus heel erg ga missen hoor. Maar ik wil niet het risico nemen om mijn pas-gekochte paard over twee jaar weer te moeten verkopen.

**Geplaatst:** 27-05-01 16:22

Geplaatst: 27-05-01 16:22

ik ben 14 en ik heb ook een pony..maar ik ga dr elke dag naar toe, dit gaat dus niet voor iedereen op...

**Geplaatst:** 27-05-01 16:25

Geplaatst: 27-05-01 16:25

maar het gaat niet alleen om of je er elke dag naartoe gaat, ook of je er goed mee omgaat. niet dat jij juist dat niet zou doen maar je snapt me denk ik wel

I'm a nobody, nobody is perfect, therefore I'm perfect!

**Geplaatst:** 27-05-01 16:29

Geplaatst: 27-05-01 16:29

dat zeiden we ook niet..
(bij mij staat het er ook expliciet onder!!!!)
dat zou een drogreden zijn namelijk generaliseren (nederlands.. t zit er voor de rest van mn leven ingebrand die drogredenen!!!)

..... leeg .....

**Geplaatst:** 27-05-01 16:30

Geplaatst: 27-05-01 16:30

yep.
Maar er is ook een meisje die ik ken (15) en daar moet de moeder het paard eten geven omdat ze er niet naar kijkt...ze heeft hem laat maar zeggen 'voor de sier'..zonde is dat..

jaja Flopsy, ik verzorg mijn pony wel goed hoor Lovers

**Geplaatst door de TopicStarter:** 27-05-01 16:32

Geplaatst door de TopicStarter: 27-05-01 16:32

Ja en ik dacht toen ook, 'ik doe alles goed en ik ben heel lief voor mn paard'
Maar longeren kon ik dus niet (vaak zat gehad dat Shendo ervandoor ging aan de lijn en ik hem losliet of mn vinger in de longeerlijnknoop had zitten) springen durfde ik niet, en ik ging wel eens naar buiten, maar verder dan het einde van het erf kwam ik niet, want dan draaide ie om. Hij wilde 'echt niet' dus dan liet ik het maar zitten. Ben er een keer zo hard afgedonderd in de winter toen ie fris was, kwam er later iemand naar me toe 'waarom longeer je hem niet voordat je gaat rijden' Longeren voor je rijdt? Nog nooit van gehoord. Shendo was ziek; verkouden. wat werd er gezegd? Warmhouden. Hoe ik dat deed? Ik deed m twee dekens op en elastieke bandages op stal(!!!!)
Begrijp me niet verkeerd, ik hield van dat beestje en ik ging ook braaf iedere dag, maar als je de dingen achteraf ziet die ik fout heb gedaan, en wat mis had kunnen gaan.... Verdrietig

Ik ben echt blij dat ik Shendo niet lang heb gehad en dat mn oudersa zich niet gek hebben laten maken en een geen pony voor me hebben gekocht toen ik zo zeurde..

**Geplaatst:** 27-05-01 16:33

Geplaatst: 27-05-01 16:33

Dat is dus ook een beetje de reden van mijn ouwe knollie. Bij mij is het zo gegaan:

Ik was een jaar of 6, 7 en kreeg een vriendin met een eigen paardje; een shetlander genaamd Dorus. Ik ging iedere dag, maar dan ook echt iedere dag mee naar hem toe! Er stonden daar nog een paar paardjes op stal, waaronder Strupie en Vestar. Vlakbij stond ook een haflinger; Ria. Ik ging dus echt iedere dag mee naar Dorus, al was het maar om de stal uit te mesten. Ik vond het leuk om daar te zijn! Na een paar maanden was ik zo erg besmet met het "paarden-virus" dat ik zooo graag eens wilde rijden. Toen begon ik dus gewoon met het uitstappen van vestar en na een tijdje ook draven enzo.. dit alles onder begeleiding natuurlijk. De eerste 1,5/2 jaar (?) heb ik áltijd privé les gehad. Toen ben ik samen met mijn vriendin dorus gaan "delen" en hebben we overlegt, samen met de ouders erbij etc. dat hij voor de helft van mij was, en voor de helft van haar. Iedere dag ging ik er naartoe. Maar Dorus was pas 2,5 ongeveer dus rijden kon niet. Toch was ik er de hele dag te vinden. Ik reed veel op Vestar, en ging naderhand ook met Strupie, een welsh ruintje, heel erg pittig. Aan de gang. Toen wilde ik graag manege lessen volgen, en dat mocht. Nu rijd ik ongeveer 6 jaar. En heb vorig jaar november eindelijk mijn "eigen" pony gekregen. Ik wilde vroeger ook altijd een ponytje van een jaar of 2, of een veulen. Maar er was toch iets wat me tegen hield, waardoor ik het stiekem dus toch niet wilde. Ik wist dat ik daar problemen mee zou krijgen dus dat heb ik nooit gedaan. Toen zijn we opzoek gegaan naar een leuke pittige pony. We kwamen bij Robin.. de leeftijd was niet echt goed maar we hebben hem uiteindelijk toch gekocht, het was liefde op het eerste gezicht. Ik ben blij dat ik hem gekocht heb, want nu leer ik van hem, ipv hij van mij, en da's echt veel fijner.

**Geplaatst:** 27-05-01 16:34

Geplaatst: 27-05-01 16:34

ja ik ben het heel erg met laura eens!!
ik geef eerlijk toe dat ik LANG niet elke dag naar jino ga, echt niet, maar ik neem wel de volle verantwoordelijkheid op me!!
bij de boer waar ik stond hebben ze nu zelf een pony erbij gekocht voor hun dochtertje.. maar dat meiske is dus best wel heel erg verwend, en ze heeft al 3 shetjes, waar ze eigenlijk al niet goed genoeg voor zorgt, en nu heeft ze dus een pony dr bij gekregen.. ik ben benieuwd hoe het gaat.. ze heeft ontzetttend mazzel dat ze dr pony aan huis heeft staan.. maar ik ben toch benieuwd hoelang het goed blijft gaan!
ik betaal zelf alle lossespullen, dus als ik een halster(touw)/sjbrak/neusriem oid nodig heb dan betaal ik dat zelf, en er word bij mij zeker nergens op bezuinigd! mijn vader moppert wel iedere keer als ze naar de smid moet ofzo... ik heb ook in het jaar dat ik jino nu heb ook, ontzettendveel geleerd!
ik ben het dus volledig met laura eens!
de verantwoordelijkheid mag je niet onderschatten, die valt ontzettend zwaar!

"Some memories are best forgotten"

**Geplaatst door de TopicStarter:** 27-05-01 16:38

Geplaatst door de TopicStarter: 27-05-01 16:38

yep en dan ook het feit dat sommige mensen gewoon niet denken aan wat er allemaal kan gebeuren... onze buurkindjes bv, die gaan dus rustig op hun shet zonder zadel het bos in met zn tweeen. En dan maar racen over het zandpad (die meisjes zijn dus 10 en 12 ofzo)
<IMG SRC="/forums/images/smiles/shout.gif"> Ik houd echt mn hart vast dan!!!
Ik ben zelf misschien juist wel eens te voorzichtig, maar alles liever dan zelf risico lopen en je paard in gevaar brengen. Stel je voor...

**Geplaatst:** 27-05-01 18:31

Geplaatst: 27-05-01 18:31

Ik was er laat bij, ging rijden toen ik 18 was en kocht mijn paard toen ik 23 was. En ja hoor alles wat hierboven aan fouten de revue is gepassert herken ik. Maar we zijn 15 jaar verder en ik een hoop wijzer en ja je hebt volkomen gelijk, de uitzonderingen daargelaten gaat het gros erop in de fout.
Heb het dit weekend weer ondervonden. Mensen kopen een paardje, uit medelijden voor het beest, ook HEEEEEL fout, en kunnen er vervolgens weinig mee. Ik heb het paardje dit weekende meegenomen naar de Veluwe en er fijn mee gereden. Ik had welliswaar mijn handen vol aan haar maar uiteindelijk was er goed mee te rijden. Eigenaar ziet dit gelukkig in en we gaan ermee aan de slag, Paity zal hier dus nog wel eens passeren.
Koop NOOIT een paard zonder kennis.

**Geplaatst:** 27-05-01 18:42

Geplaatst: 27-05-01 18:42

volkomen met je eens laura
Maar er zijn uitzonderingen! Nl. jongeren met verantwoordelijkheidsgevoel...

Die fjorden, die gaan nog al, hé!!! Knipoog

yeahhaaaaaa

**Geplaatst:** 27-05-01 18:48

Geplaatst: 27-05-01 18:48

Je leert nu eenmaal het best van de fouten die je maakt. Soms hoort daar een aankoop bij die beter niet had gekund. Zelf ben ik ook op een shetje begonnen van de buren. Hoe vaak ik die niet uit aarbeienvelden enzo moest trekken. Tja, begeleiding had ik niet, maar is dat dan zo belangrijk? Ik heb enorm veel plezier gehad met kleine Anja en er ontzettend veel van geleerd. Laten we eerlijk zijn toen ik zeven was intereseerde het mij niet of ik alles wel goed aanpakte. Ik was al blij dat ik die pony mocht poetsen en berijden. In die tijd reed ik ook altijd zonder zadel "was er gewoon niet". Ben er wel een voorstander van dat kinderen eerst een paar jaar met zo'n kleine pony kunnen "spelen" voordat alles zo serieus wordt aangepakt. Heb meer problemen met kindjes die zitten te huilen op een pony omdat ze niet durven te draven, dan heb ik zoiets laat ze lekker die pony knuffelen en dan komt dat rijden misschien vanzelf wel.

**Geplaatst:** 27-05-01 18:51

Geplaatst: 27-05-01 18:51

Hmm....
Heel diep in mijn hart ben ik het er heel erg mee eens. Als er een pappa en een kindje bij mij komen om mijn mening te vragen dan smeek ik die man het niet te doen.
Zelf was ik 12 en kreeg ik een 3-jarige Aram onder m'n reet. Beest was leuk, en is t nog steeds. Ik wil niet zeggen dat ik een uitzondering ben, ik heb ook fouten gemaakt en maak ze nog elke dag. Ik wil ook hleemaal niemand veroordelen, het gebeurt maar al te vaak dat ik gewoon de andere kant op kijk.
Mijn ouders hadden geen paardenervaring en het eerste half jaar moest ik 'bewijzen' dat ik het kon. Het ging goed, en elke keer dat ik in het zand lag of iig niet meer op Joop zat stapte ik er weer op. Ik heb geen moment angst gekend, en dat is denk ik het enige waardoor het nu het paard is dat het is (is dit nog NL?).
Misschien klinkt het gek, maar waarom zou je zo'n kind tegen de schenen schoppen om er helemaal tegenin te gaan? Dat werkt echt niet hoor! Bij mij werkte het misschien wel, want iedereen zei: een 12-jarige op een AramZOON? Dat maakte mij zo pissig, alsof ik niet weet hoe het allemaal moet. Tuurlijk, ik was ook maar een manegemeisje, die dan toevallig op haar 5e al op een shet was geklommen, maar toch. En ik heb ook heel veel gelijk gehad. Zo erg zelfs dat ik nu nog altijd overtuigd ben van mijn gelijk en niemands mening accepteer. Dat is voglens mij voor anderen heel moeilijk, maar ik wéét na 6 jaar heus wel hoe dat beest wil dat het gaat, en dat heb ik ook heus wel bewezen, maar het is geen 3-jarige meer, en het is dan nog wel een Aram, maar hij gedraagt zich 99% van de tijd als een manegeknol.
Het is heel irritant als er een wicht van 13 staat die het alleamal zo goed weet met haar paard, en het ergste is nog als ze gelijk heeft. Daar kunnen volwassen paardenmensen (zogenaamde) niet tegen.
Paard willen/moeten oid, dat is niet de insteek, je moet er iets voro doen. Niets is gratis en voor niets, je hebt iets pas verdiend als je door de stront gekropen bent. Toch is het niet eerlijk om íedereen over die zelfde kam te scheren. De meeste kiddo's weten idd niet waar ze het over hebben. Die hebben de klok horen luiden maar weten niet waar de klepel hangt. Maar ik zie ook kinderen die het wel kunnen. Die niets moeten bewijzen, luisteren en tóch hun eigen gang gaan. Dat is als 'paardenmens' niet helemaal acceptabel. Of iig moeilijk om zo iemand te laten doen wat hij/zij wil en ook heus wel kan.

"Restaureer je kerk / Stuur je kinderen ten oorlog / Lees handen tot je blind bent / Maar red mij niet " - Maarten van Roozendaal

I'm livin' the dream | Interessante dingetjes

**Geplaatst:** 27-05-01 18:52

Geplaatst: 27-05-01 18:52

Zit wat in, Odi, maar spelen met een shet is ook niet zonder risico. Maar het is absoluut waar dat je kinderen beter kunt laten spelen met een pony (onder zoezicht!) dan dat er meteen serieus werk van wordt gemaakt.

**Geplaatst door de TopicStarter:** 27-05-01 19:08

Geplaatst door de TopicStarter: 27-05-01 19:08

Odi: Ik vind begeleiding dus echt HEEL erg belangrijk. Als kind zie je nog niet waar risico's zitten, en ben je vol vertrouwen dat je pony en jij de hele wereld aankunnen. Penny verhalen over een wild paard temmen en ermee weggaloperen bij zonsondergang schieten door je hoofd...
Wat dat betreft ben ik er echt voor dat er iemand meegaat... Kijk, ze hoeven niet de hele tijd op de vingers te kijken en met begeleiding bedoel ik niet direct dressuurles oid, maar iemadn die de ruiter kan leren hoe dingen verstandig te doen enzo.

Laui: Jij hebt op je 12e een 3jarige gereden, en dat ging gelukkig goed... Er zijn dus uitzonderingen, en jij hebt dat bewezen. Maar net als jijzelf zegt; ik zou dat niemand aanraden. Het feit dat jij geen angst hebt gekend, is in dit geval misschien goed geweest, maar ik zie het dus vaak gebeuren dat kinderen vol vertrouwen en zonder angst alles lijken te kunnen... en er dan gruwelijk afpleuren omdat ze dachten 'wel eventjes zonder zadel te springen'oid.. Natuurlijk zijn er ook kinderen die hardstikke goed kunnen rijden en die zo'n beestej goed aankunnen, en verantwoordlijkheidsgevoel hebben. Uitzonderingen zijn er altijd Lachen

Als het goed gaat hebben ze idd meestal bewezen dat de er iets voor gedaan hebben en daar krijgen ze iets voor terug, precies zoals jij het zegt. Maar wanneer kan je oordelen of iemand iid 'has what it takes?' Ik dacht het van mezelf ook op die leeftijd. Mijn ouders misschien ook... ik weet nu dat ik er toen nog niet klaar voor was...

**Geplaatst:** 27-05-01 19:16

Geplaatst: 27-05-01 19:16

ik was 11 toen ik begon met rijden. En ik weet nog heel goed dat ik regelmatig zat te zeuren om een pony. Maar zoals de meeste ouders al zeggen kreeg ik dus ook nee.
Als je later werkt koop je er zelf maar een.
Dan wordt je wat ouder, hebt eens een verzorgpony en je wilt meer. Toen ik 18 was ben ik gaan huren en daar stond ineens Felix.
Ik was bijna 20 en toen kocht ik hem. Als ik nu eens terug kijk ben ik blij dat mijn ouders altijd nee hebben gezegd. Niet zozeer omdat ik anders Felix niet gehad zou hebben, maar meer om al die ervaring die je toch wel opdoet bij je manege en je verzorgpony.
Mijn ouders dachten ook altijd dat als ik een jaar of 17 zou zijn ik voor de jongens zou kiezen en het paard niet meer zag zitten.
Laat die kinderen maar eens een paar jaar zeuren en zich bewijzen dat ze het aankunnen.
'pas als je elke dag op de manege zit dan zullen we er eens over denken' de woorden van mijn moeder toen ik 14 jaar was.
Ik heb een meisje op stal en die verzorgt/rijd de pony van haar nicht en haar ouders betalen de smid. Nu vroeg haar vader laatst aan iemand om de hoeveel weken zij de smid laat komen en of die van hun dan ook zou komen, ze kregen als antwoordt 9 weken. Jaaa maar dat was te vaak dan kost het te veel! Neem dan GVD geen paard. Of al die jongge meiden die zo gepushd worden om maar dressuur te rijden en te presteren. Nee laat die kinderen lekker ze geven vanzelf wel aan wanneer ze serieus willen worden. Soms vind ik het wel jammer dat ik niet eerder een eigen paard heb gehad, maar aan de andere kant denk ik dat het maar goed is ook want anders was er van school ook niet veel gekomen Haha!

' On bended knee is no way to be free'
Peter R de Vries.

**Geplaatst:** 27-05-01 19:16

Geplaatst: 27-05-01 19:16

jezelf beoordelen leer je alleen op die manier. Naja, alleen... Het mag niet ten koste gaan van het paard, dat weet ik ook wel. Ik heb al vaak genoeg geprobeerd diplomatiek te blijven, maar dat ging gewoon niet. Mensen pikken dat commentaar niet, dus ik hou mijn mond maar...
Ik heb er ook wel eens flink naast gelegen hoor! Tussen het hek en het paard gezeten, doodsangsten uitgestaan in het bos, maar altijd vol vertrouwen er weer opgeklauterd. Ik noem mezelf geen Anky, en ik denk ook echt nog niet dat ik kan rijden oid, maar ja... Het ging goed, da's geluk hebben.
Fouten zijn er om van te leren. En sommige fouten zijn gewoon walgelijk etc. Dat blijft, we hebben WO2 niet kunnen voorkomen, en WO3 komt ook een keer. Het ergste is om je fouten niet toe te kunnen geven.
Niet reageren op 'kindjes' die om tips vragen lijkt me t beste. Dan weten ze onbewust ook wel dat het geen zin heeft. Je kunt dingen nooit helemaal voorkomen, en op mijn 13e nam ik ook echt helemaal niks van een ander aan. Wat nou? Het gaat toch goed? Tsja... Achteraf zou ik ook niet meer een paard willen, maar Jopie wegdoen, dat doe ik ook nooit. Ze verslijten me nu weer voor gek, maar ik denk: het kan best fout gaan, maar wie niet waagt die niet wint! Eigenwijsheid ten top!

"Restaureer je kerk / Stuur je kinderen ten oorlog / Lees handen tot je blind bent / Maar red mij niet " - Maarten van Roozendaal

I'm livin' the dream | Interessante dingetjes

**Geplaatst:** 27-05-01 20:47

Geplaatst: 27-05-01 20:47

Het klinkt zo bekend, ik ging rijden op mn 7e, en wilde natuurlijk een eigen pony, maar begon daar pas serieus met 9 jaar om te vragen, ik kreeg altijd nee naar mn hoofd, het was te duur. toen ik 12 was zou ik een pony mogen mits er een stalling voor een redelijke prijs gevonden kon worden, die was er niet.

Met mn 14e zijn we verhuist en heb ik een eigen pony gekregen, ik verzorgde eerst nog 3 paarden, een minishet(heel bijterig) een ruin van 1,78 waar ik veel van geleerd heb wat betreft het lezen van een gebruiksaanwijzing, en een 3-jarige. toen die 3 jarige verkocht werd vroegen ze aan mij of ik hem voor 3000 wilde kopen, een lage prijs voor een ingereden ruin, met goede afstamming en dressuurtalent, hij is inmiddels voor een paar ton naar het buitenland, maar ik zei nee, ik kon niet met hem opschieten was te onervaren hij was de baas over me en af en toe was ik bang van hem, zo'n paard wilde ik niet.

Ik ben nog steeds blij dat ik die keus gemaakt heb, ik had ongetwijfeld ver met hem kunnen komen, en nu heb ik 5 jaar zonder les aangekloot met mn pony waar ik volledig vertrouwen in had, ik reed dus al 7 jaar paard met 2 tot 3 x per week les. sinds mn eigen pony was er geen mogelijkheid om te lessen, maar ik ben geen beginner, en heb door pas later een pony te krijgen niet de fouten gemaakt die veel kinderen maakten toen ze gelijk hun zin kregen.
Doordat ik vroeger altijd onzeker over mezelf was ging ik er niet automatisch vanuit dat ik het goeddeed, en door vragen en luisteren heb ik ook veel fouten kunnen voorkomen. Ik zag ook veel voorbeelden van hoe het niet moest, meisjes die hun pony bijna mishandelden omdat ie gewoon simpelweg niet begreep wat ze wilde, vreselijk vond ik het, nog iets waardoor ik bij mezelf ben blijven opletten. Inmiddels ben ik mn paardje aan het inrijden en ook al gaat het steeds beter, ik ben nog steeds op zoek naar iemand die me les kan geven, ik kan en weet best veel, maar een paard inrijden is nog niet zo simpel, en ik wil hem niet verpesten. Ik ben geen wereldruiter, en dat zal ik nooit worden, ik ben blij dat ik dat ook weet van mezelf, dan ben je al een heel eind.

Volgens mij en ik inmiddels grandioos off-topic Haha!

Ik vind ook dat jonge kinderen niet zonder meer een pony moeten krijgen, zeker niet zonder toezicht. Afgelopen zomer was er eenmeisje van 8 met haar fjord, een 3(!!) jarige, echt een schat van een beest, maar zij kon absoluut niet rijden, rukte schopte, sloeg, en galloppeerde alleen maar, ze heeft hem meedere malen kreupel gereden en ik ben dus ook meerdere keren woedend geweest op haar.

In de bak kleefde ze achter mn staart, of sneed ze af, en luisteren ho maar, als je vriendelijk goedbedoeld advies of hulp gaf, luisterde ze niet. Ik heb haar kreupele pony afgepoten en haar moeder verteld dat ze niet mocht rijden tot hij beter was, die is toen heel boos geworden en dat meisje reed inderdaad niet tot hij beter was, begon hem zelfs zelf af te spuiten, maar toen ze weer mocht rijden, gelijk weer alleen galop.
Godzijdank hebben die ouders(die de pony alleen als afleiding hadden gekocht, meisje was hyperactief (godverde*&%£$"%$%) ) het licht gezien, en haar naar de les gestuurd, nu gaat het veel beter, ze begint zowaar echt te rijden, maar ze weet nog steeds alles beter. Nee, laat die kinderen maar zeuren, en geef ze in godsnaam geen pony, en ik weet er zijn uitzonderingen, maar toch, er zijn heel wat pony's die het op die manier slecht getroffen hebben!

_________________
I'm old enough to know, and young enough not to care
nr 276 *LOL*

<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: ylva op 2001-05-27 20:49 ]</font>

**Geplaatst:** 27-05-01 20:53

Geplaatst: 27-05-01 20:53

ik rij nu iets van 9 jaar en tuurlijk wil ik ook mn eigen paardje, ben 17, heb verzorgpony's, werk met paarden dus ik denk dat ik wel weet waar ik over praat. een paard hebben is meer dan alleen t hebben, je moet m onderhouden, rijden, enz enz enz. Ik vind t ook heel logisch dat mn ouders nog steeds Nee zeggen als ik weer eens een poging waag voor een eigen paardje, net als laatst met t veulen van Nina. Ik zou t geweldig vinden als ik m zou mogen hebben, maar hij is een hengst, dus stalling vinden wordt al wat moeilijker. daarbij komt dat je er de eerste tijd niets mee kan, behalve een beetje knuffelen enzo. En lessen is ook weer een probleem, aangezien ik geen autogek ben en ook niet direct wil gaan autorijden eigenlijk. dus rijden met een trailer doe ik ook niet, maar om naar les te gaan zou ik in veel gevallen denk ik wel een trailer nodig hebben.
Vandaar dat ik 'nog steeds' geen eigen paardje heb, maar hij komt er wel, ooit! en dan blijft t niet bij 1 denk ik. hoop ik. Ik wil nog zo veel, eerst maar eens zorgen dat ik later een goed betaalde baan krijg anders komt t er nooit van

Je hoeft niet meteen een vlinder te zijn
Obsession SL (v. Orbaldo II) mijn grote trots :+:

**Geplaatst:** 27-05-01 21:05

Geplaatst: 27-05-01 21:05

Het is jammer dat een aantal alleen spreken over kinderen die pony's "verkeerd" behandelen. Daar ben ik het niet mee eens, vaak zie je dat kinderen gewoon een in een richting worden geduwd die ze helemaal niet willen. Gaan wij dan zo verantwoordelijk om? Bij een jong paard zul je ze toch een keer verkeersmak moeten maken, dit zijn klusjes die niet altijd zonder gevaar zijn. Verder ken ik genoeg volwassenen die hun paard "verkeerd" behandelen. Daar bedoel ik ook paarden mee die te vet gemest worden en zich daardoor niet lekker voelen buiten alle lichaamlijke klachten gezien die ze er aan over kunnen houden. Ik vind dat kinderen absoluut een pony kunnen houden, wel is het een pre om ouders te hebben die je kunnen ondersteunen. Daar bedoel ik mee ouders die mee helpen in de verzorging van het dier.

**Geplaatst:** 27-05-01 21:20

Geplaatst: 27-05-01 21:20

Iik ben het aan de ene kant wel met je eens maar aan de andere ook niet. Eerst wou ik zelf geen paard omdat ik toen helemaal niet kon rijden maar later ben ik wel gaan vragen eeerst maar een stal vinden. Dat is nu gelukt en ik mag dus een eigen pony. Maar de enige voorwaarde is dat ik op les moet blijven. Hier ben ik het ook mee eens. En ik denk niet dat er zo heel veel kinderen zo slecht met die paarden omgaan er zijn genoeg volwassenen die dat ook doen

Bokt.nl

Eigen paard... waarom denken mensen zo makkelijk???

Wie is er online