Heel herkenbaar, ook mijn paard heeft moeite met de buiging in schouderbinnenwaarts en travers. Ook ik was op een punt gekomen, dat ze niet alleen op de moeilijke momenten verzet toonde, maar ook op ieder moment dat ze dacht dat ik wel eens iets moeilijks zou kunnen gaan vragen. Een simpele volte van 10 meter kon dan uitdraaien op een volledig paniekerig paard, want ik zou op het eind van die volte wel eens iets moeilijks kunnen gaan vragen.
Wat ik gedaan heb is, geholpen door de MKZ-crisis , een aantal maanden geen wedstrijden gereden, en thuis terug naar de basis, veel gewerkt aan het los en nageeflijk zijn op beide kanten, maar zeker geen travers, keertwendingen of sb gevraagd.
Daarna heb ik de travers weer opgepakt, maar wel met een "lukt het deze lange zijde niet, jammer maar helaas, dan proberen we het de volgende vrolijk opnieuw" houding. Mijn paard is nl. nogal gevoelig voor mijn stemming, en als ik er met een "het moet en het zal gebeuren"-houding op ga zitten, kan ze verschrikkelijk in de stress raken.
Op dit moment loopt ze weer een redelijke travers, als het echt moeilijk wordt pakt ze nog steeds wel het bit vast en steekt de kop in de lucht, maar dit is redelijk snel te herstellen, het hele paniekerige is eruit, zolang ik maar rustig en makkelijk blijf.
Dus inderdaad "back to the basics" en neem er de tijd voor!