Het is al weer even geleden dat ik hier ben geweest maar ik ben er weer. Maar niet omdat ik me zo happy voel hoor.... Zoals jullie mischien al wisten heb ik twee verzorgpaarden imka en quana, liever gezegd had....
quana kreeg het aan de benen en werd heel stijf voor een paar maanden terug, gelukkig had ik vakantie en ben er elke dag heen geweest. Ze werd gelukkig weer beter en heb haar ook nog ingereden en dat ging al heel goed. Maar ik was drie weken op vakantie geweest en toen ik daarna een keer belde om te vragen hoe het met haar ging, zij de boerin dat quana naar de slacht was gebracht omdat ze het weer aan haar benen kreeg... Twee weken geleden. Ik hoorde het gisteren en heb de hele dag lopen huilen. Ik heb nu nog een brok in mijn keel. Morgen ga ik weer naar imka toe voor het eerst. Wat zal het raar zijn nu zij er alleen nog staat... Ik heb ook een gedicht gemaakt voor quana.
To my best friend,
I just can't forget you
my love for you is to strong
You were so sweet and nice
but now you are gone
Pain is in my heart
pain is everywhere
but there is nothing that can bring you back
that's why life isn't fare
I hope you are happy now
together with your friends
when I die I will see you again
And then love will never ends...
sleep well my friend....
Ze heette quana, was drie jaar geworden in mei en ze was super, superlief.
Ik mis je quana en zal je nooit vergeten....
Never look back, because you can't change the past. Look forward with a smile, your future is bright, and everyday is a new beginning! Your you, and that's good enough.