's Morgens was ik er al vroeg, om de stand te bemannen (euhm, bevrouwen
) Helaas volgde een migraine aanval, dus naar huis, douchen en naar bed.Rond 16.0 kwam ik uit bed, geen tijd meer om hon te poetsen, dus dat zouden we daar wel doen dan.
Rond 5 uur op stal, spullen gepakt, hon gepakt en de trailer in. Wonder boven wonder liep ze er in 1x in!!!! (achter een bak brokken aan welliswaar
).Rond 18.15 waren we in alblasserdam. Hon uitgeladen en aan de trailer gezet, ondertussen even bijpraten met de andere leden van het promoteam.
Inmiddels kwam mijn zus aanrijden (die ik had gebeld of ze wilde komen helpen) en die (ze vind paarden wel leuk, maar heeft er verder niks mee) begon ijverig hon te poetsen.
Hon bandages omgedaan, halster om, petje op, linten in de manen staart, en aan mijn zus gegeven om haar even te laten grazen tot we aan de beurt waren. Inmiddels was het 19.15.....
Om 20.00 moesten we, ondertussen waren ze in de ring bezig met Pui Sance springen.
Om 19.45 vertrokken we richting de ring, waar we te horen kregen dat het 20 minuten uitliep. Nouja, vooruit, kan gebeuren....
Ondertussen continu achtervolgt door kinderen: Mag ik rijden? Mag ik hem vasthouden? Hoe heet ie? Is ie lief? Mag ik aaien?
Even is dit leuk, maarja, het liep langer en langer uit, de paardjes werden ongeduldig en waren het zat, en wij ook!!! Steeds meer kinderen dromden om de paardjes heen, dusdanig dat de paardjes amper meer ruimte hadden om zich vrij te bewegen. Eigenaren die de kids op afstand probeerden te houden maakte weinig uit....
Eindelijk, om 21.00!!! konden we dan de ring in (de paardjes stonden nu dus al 2 uur te staan, beetje gras eten, beetje lopen, weer beetje gras eten, weer stukje lopen, etc)
Dit was voor het hele team de 1e keer met het nieuwe programma.
Eerst met zijn allen binnenkomen, dan alles eruit behalve de springers, na de springers het clowntje, daarna het aangespannen, waarbij een paar van die k*tjong het flikte om de bordjes weg te halen!
Na het aangespannen was het dan eindelijk mijn beurt. Ik verwachte helemaal nix van hon, ze had het helemaal gehad, en liep als een zuur paard met haar oren in haar nek en opgetrokken neusgaten de ring in.
"Dit wordt niks" dacht ik nog.
Er was afgesproken dat ik een seintje zou geven als de muziek kon beginnen.
Stom toevallig laten die heikneuters precies op het goede punt de muziek beginnen, dus ik steek mijn duim op, en begin met mijn showtje. Het binnenkomen naar het blok toe....
Ik sta voor het blok, wil hon erop zetten, muziek uit. Muziek weer aan (bij de intro waar ik dus op binnenkom) muziek weer uit. Waardoor ik echt stond van
Afijn, ik een overduidelijk sein gegeven, muziek begon (weer bij de intro maar vooruit) dus ik draaide maar even een rondje met hon en zet haar op het blok. Dit deed ze, dus er viel gelijk een last van mijn schouders af!
Toen ze voor de 1e keer ging liggen kreeg ik applaus vanuit het publiek, en hoorde ik veel ooh en aah
.Hon deed het voor de omstandigheden super! Alleen aan het eind wilde ze niet buigen, ze zat vol van het gras dat ze in 2 uur gegeten had, en had geen belangstelling in een snoepje. Zelfs met de spaanse pas kreeg ik er met moeite een snoepje in, ze pakte het wel, maar keek me eigenlijk aan van: Wat moet ik daarmee? Ik hoef niet.....
Voor de eerste keer ging het echt super, jammer dat het zo waardeloos georganiseerd was! Mijn show deed ik terwijl het al half donker begon te worden, en na ons moest er nog een show met belzen!.
We waren om 23.15 terug op stal. Heb hon op stal gezet, bandages en deken af, en hon stond echt van
Beestje was kapot, en ik ook!. En dan nog lekker de volgende dag gewoon weer werken!.ben nu dus best een beetje brak, maar ach, het was voor een goed doel!.
Ik hoop snel foto's te kunnen plaatsen
Leuk hoor!, ik ga kijken 10 augustus! 
