Ibbel schreef:Voor alle pijnstillers geldt: niet wachten met slikken tot de pijn niet meer te verdragen is. Dus áls je slikt, dan wel op tijd en ook voldoende.
Raniditine is een H2-receptor antagonist. Het remt maagzuurproduktie door een competitie aan te gaan met de H2-histaminereceptoren die tot maagzuurproduktie aanzetten. Het remt daarmee de vorming van H+-ionen en is dus wel degelijk een 'echte' maagzuurremmer.
Omeprazol is een protonpompremmer, die voorkomt dat H+-ionen (die het 'zure' effect geven van HCl) naar de maag worden gepompt. Ook een zuurremmer, maar via een ander mechanisme.
Het netto resultaat is hetzelfde.
Nou ik ben apothekersassistente en als mensen een Nsaid krijgen en ze een indicatie hebben voor een maagbeschermer dan moet het toch echt een protompompremmer zijn. De H2-receptor antogonisten werken echt niet voldoende als maagbeschermer. Al bij ons mensen opgenomen worden in het ziekenhuis en ze gebruiken van hun zelf Ranitidine dan wordt dit gedurende het Nsaid gebruik omgezet naar een protonpompremmer en na stop van de Nsaid wordt het weer ranitidine.
Lees deze link maar eens alleen een erg hoge dosering is een H2 antogonist goed: http://igitur-archive.library.uu.nl/pha ... ebruik.pdf
Maar esmoprozol(Nexium) is een prima maagbeschermer is inderdaad een protonpompremmer.
groetjes Genja


Dus ik krijg vanzelf een oproep en moet over een maand of 3 terug naar de dermatoloog voor controle.
Dan heb je (vrijwel) alleen huidverschijnselen. 