Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-07-02 12:04

Mijn gehandicapte kat zoekt een nieuw thuis

Geplaatst door de TopicStarter : 03-07-02 12:04

Ik zal bij het begin beginnen. Het is wel een lang verhaal.

Drie jaar geleden kreeg de rode "kater" die we uit het asiel hadden gehaald een nest. Hij was dus duidelijk een zij. Dit nest werd door haar verhuisd naar een plaats achter het beschot en op een dag haalde ze alle kittens daar weer vandaan. Tenminste, op één na. Deze witte kater met rode vlekken bleek verdwenen en ik dacht dat hij dood was. Tot ik op een avond zwak gemiauw hoorde. We hebben het beschot afgebroken en daar zat hij, zielig en mager. Gelukkig accepteerde moederpoes hem weer en we hebben hem gehouden want ik had meteen een zwak voor hem.

Na een half jaar verdween hij spoorloos om weken later weer broodmager thuis te komen. Ik had de moed al opgegeven en was erg opgelucht dat "Tinker" weer thuis was. Ik heb hem toen snel laten castreren zodat hij niet meer zijn hormonen achterna zou gaan. Na een paar weken ging Tinker weer naar buiten, deze keer met halsband en adreskoker. Het ging een hele tijd goed tot hij weer begon te verdwijnen, deze keer steeds een paar dagen en hij kwam weldoorvoed thuis. Ik begon het vermoeden te krijgen dat hij een "tweede huis" had gevonden.

Het liefst had ik hem vanaf dat moment binnen gehouden maar dat is bij ons op de boerderij gewoonweg niet haalbaar.
Weer verdween hij een paar weken om weer broodmager maar gezond thuis te komen en deze keer te blijven totdat hij na een paar maanden weer zoek raakte.
Hoe vaak ik al niet door het dorp gefietst heb om hem te zoeken en Amivedi voor hem gebeld heb, ik kan het niet meer tellen.

Tot mijn blijdschap kwam hij weer thuis maar die vreugde was snel over toen ik zag dat hij zich voortsleepte. Een van zijn achterpoten bleek verbrijzeld en er was maar een optie: de poot amputeren. Een duur grapje maar dat had ik graag voor hem over.
Daarna heb ik hem heel lang opgesloten gehouden. Niet leuk voor hem en niet leuk voor ons omdat de enige kamer waar dit mogelijk was de kamer was die we wilden verbouwen. Maar hij moest eerst revalideren.

Uiteindelijk kon hij weer goed uit de voeten en heb ik hem weer laten lopen. Hij bleef bij huis en was voornamelijk in de paardenstal te vinden. Deze keer liep hij niet eens meer met me mee als ik ons weggetje afliep om de vuilnisbak naar buiten te zetten of de honden uit te laten.
Maar dit weekend was het weer raak. Weer was Tinker weg. Ik heb gezocht en gisteravond ben ik in alle sloten gaan kijken, bang als ik was dat hij weer gewond was geraakt en ergens weggekropen was.
Ik vond hem niet maar tot mijn verbazing stond hij een half uur later opeens in de keuken. Weer broodmager en duidelijk verward.

In eerste instantie leek hij verder in orde maar ook dit bleek weer schijn. Opeens zag ik dat het uiteinde van zijn staart dunner was dan de rest en er bleek een touwtje of elastiekje omheen te zitten. Het uiteinde van zijn staart is afgestorven :cry:

En nu is voor mij de maat vol. Hij moet ergens wonen waar hij niet meer naar buiten kan. Ik weet niet of iemand het op deze kat voorzien heeft of dat het gewoonweg een pechkat is maar ik heb geen moment meer rust als hij weer naar buiten gaat en ik kan hem hier ook niet binnenhouden.

Juist omdat ik zo gek op hem ben wil ik nu een ander huis voor hem zoeken. Een plaats waar hij niet naar buiten kan en als knuffelkat de rest van zijn leven kan slijten.
Hij is verminkt maar als je daar doorheen kijkt zie je een vreselijk lieve, mooie grote kater die niets liever doet dan op schoot liggen en aangehaald worden.
Het gaat me vreselijk aan mijn hart om hem kwijt te raken maar ik raak hem liever kwijt aan iemand die hem een goed leven kan bieden dan dat ik hem straks wel dood in een sloot vind.

We dachten nu juist dat we hier zo ideaal woonden voor de dieren, in het buitengebied, aan het eind van een doodlopende weg zonder andere huizen, de rustige dorpsweg met weinig verkeer. En alle buurtbewoners hebben ook katten. Met de andere katten gaat het dan ook prima maar voor Tinker is dit helaas niet de ideale plek.

Wie weet een plekje voor hem waar hij wel veilig is?

**Geplaatst**: 03-07-02 12:21

Geplaatst: 03-07-02 12:21

dit is de eerste keer dat ik zo'n heel lang verhaal uitlees (heb ik meestal geen zin in....), maar ik vind t echt supersneu. We hebben zelf ook een veminkte kat die 2 (!) keer overgereden is, maar volgens mij is hij er alleen maar liever door geworden.
Ik vroeg al aan m'n moeder of wij tinker mochten hebben, maar ze vond 2 katten wel genoeg Boos!

Maaruh....ik hoop dat je een heel goed tehuis voor m vind, suc6!

**Geplaatst**: 03-07-02 12:36

Geplaatst: 03-07-02 12:36

Ach gut, mijn poezen gaan hier ook naar buiten, heb er 3.
Ik hoop dat je een goed plekje voor hem vind.

**Geplaatst**: 03-07-02 15:29

Geplaatst: 03-07-02 15:29

He dat van dat elastiekje om zijn staart, er was toch onlangs in het nieuws dat dat ergens gebeurde Verward

Daar werden meerdere katten staarten gevonden, gewoon iemand die dat voor de 'fun' deed Verward

Maargoed, ik zit zelf met zo'n kat 'opgescheept' en weet ook niet wat ik er mee aanmoet, na lange tijd had ik d'r weer thuis, nu vind ze het weer heerlijk thuis maar ik kan d'r niet buitenlaten omdat ze een beetje kater schuw is, en er zitten hier enorm veel katers in de buurt, en er is gewoon geen territorium meer voor d'r over, het is een klein poesje die niet opgewassen is tegen die grote katers...
Ik wil d'r niet kwijt, van mijn leven niet, maar ik vind het sneu als ze niet naar buiten kan...
En die kleine zwarte van me vind het sinds 2 dagen 'cool' om Latif de stuipen op het lijf te jagen, hij maakt misbruik van haar angst en maakt er nu een spelletje van Frusty

Hij vind het raar dat ze zo afstandelijk is of begrijpt het niet, en heeft er nu maar een spelletje van gemaakt wat ook niet echt bevoordelijk is...
Overigens is het geen brokkenmaker, de enige brokkenmaker is die kleine zwarte Knipoog

Dat blijft echt zijn hele leven een jong klein klunzig katje met geen besef Knipoog

**Geplaatst**: 03-07-02 16:08

Geplaatst: 03-07-02 16:08

Onze kat mag niet naar buiten. Soms wil ie zelf maar wat graag, maar zolang we de deuren goed dicht houden....
Onze kat is nl erg schuw, en doodsbang voor vreemde geluiden, en aangezien we toch wel aan een vrij drukke weg wonen, moet ie maar binnen blijven. Wel gaat ie soms aan het tuigje mee naar buiten...

Maar goed, hier schiet Percy natuurlijk niets mee op. Ik ken ze van onzr praktijk ook wel, zulke pechvogels. Echt een klinklare oplossing is er niet, een ander adres kan goed zijn en bdan binnen houden. Maar als ie dan een keer uit het raam springt.... Nee, niet te veel aan denken. Ik hoop dat je snel een nieuw adres voor Tinkertje vind...

**Geplaatst**: 04-07-02 10:06

Geplaatst: 04-07-02 10:06

Als dit niet lukt weet ik het ècht niet meer! Ben weliswaar niet helemaal een digibeet, maar er zijn nu al 3 berichten mislukt! Frusty

Wat ik dus wilde zeggen Lachen

is of het geen idee is om een ren te bouwen zodat ze toch, maar dan zonder gevaar maar buiten kan. Er zijn namelijk heel veel gevaren waar je je kat aan blootstelt door ze de straat op te laten gaan. Bijvoorbeeld: AIDS, leukemie (bij katten bestaat er een besmettelijke vorm), vergiftiging, mishandeling en noem maar meer van die gezellige dingen...

Een kat die niet naar buiten kan is niet per sé ongelukkig. Mijn eerste kat kwam van de straat en die wilde niet eens meer naar buiten! Nu heb ik een hele poezenberg (ik fok katten) en sinds kort eindelijk een vrij toegankelijke ren, maar de meeste zitten toch lekker binnen hoor! Lachen

Gelukkig maar, anders is het zo ongezellig Lachen

Suc6 en als je vragen hebt, dan hoor ik het wel.

Charlotte
=^.,.^=

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-07-02 14:11

Geplaatst door de TopicStarter : 04-07-02 14:11

Dat van die kattenstaarten had ik ook gelezen maar dat was in Groningen en het waren hele staarten. Bij tinker is het alleen het uiteinde. Het zou van een konijnenstrop kunnen zijn maar volgens de veearts gebruiken ze daar dikkere draden voor.

Inmiddels zijn er al twee mensen die hem eventueel willen hebben, ik vind het wel heel erg moeilijk want hij is één van mijn lievelingskatten samen met de twee oudjes. Hij is trouwens pas twee en niet drie zoals ik eerst getypt had.

Een ren vind ik geen optie. Ten eerste zijn ze hier eigenlijk redelijk veilig. Er blijft natuurlijk altijd een risico bij buitenkatten maar als ik zie hoe gelukkig ze hier rondlopen over het terrein wil ik ze dat niet ontnemen. We worden helemaal omringd door landbouwgrond en ze hebben flink de ruimte, de enige weg ligt 300 m. verderop en daar komt de rest nooit.
Ten tweede hebben ze hier ook een functie, hoe stom dat ook klinkt. Ze moeten de boerderij en de stallen muisvrij houden.

En tot slot zijn er een paar die elkaar niet zo heel aardig vinden. Als ze de ruimte hebben is er geen probleem maar als twee die elkaar niet mogen toevallig tegelijk in de keuken zijn ontstaat er wel eens ruzie. In een ren zouden ze elkaar niet kunnen ontlopen, nu hebben ze allemaal hun eigen favoriete plekjes.

Tja, Tinker kan natuurlijk ook uit een flat ontsnappen maar die kans is wel een stuk kleiner.
Kreeg net een telefoontje van mijn schoonmoeder, zij heeft Tinker zusje. Ze had haar laten steriliseren en bij het weggaan van de dierenarts is Pippi ontsnapt en nu al dagen onvindbaar. Pippi komt ook altijd buiten maar zit nu in een voor haar vreemde omgeving na een flinke operatie. Het is te hopen dat ze nog leeft Huilen

**Geplaatst**: 05-07-02 14:56

Geplaatst: 05-07-02 14:56

Hoi,

Wat een vervelend verhaal zeg! Ik vind het goed van je dat je op zoek gaat naar een nieuw baasje voor hem, want dit kan echt niet langer zo. Hem nog langer buiten te laten lopen, is idd zeer onverantwoordelijk.

Mijn gevoel zegt "breng hem maar hier", maar mijn verstand zegt dat dat niet kan. Ik zou je heel graag willen helpen, maar ikzelf kan de kat niet opnemen helaas.
Wel kun je eenzelfde oproep plaatsen op de site http://www.prikpagina.nl/list.php?f=941&collapse=1 Dat is een kattensite, waarop een heleboel lieve katten-liefhebbers komen, die eigenlijk altijd in staat zijn om iemand te helpen, zeker met dit soort verhalen. Ik kom er zelf ook, en ben al heel wat tips en informatie rijker geworden.

Heel veel sterkte en succes, en probeer te regelen met de eventuele nieuwe baas dat je hem nog eens mag opzoeken, want afscheid nemen is al moeilijk zat!

Marieke