Geplaatst 
,wordt er zo lusteloos en moedeloos van en ik zit even in een dip met Marena...
Toen ik haar net had zijn we lekker bezig gegaan om haar vertrouwen en rust te laten groeien.
1ste 2 x dat ik er in de bak opklom was het rennen , scheuren , vliegen , veel bokken , veel vluchten.
Zodra ik m'n kuit aanlegde om maar door een hoek heen te rijden ofzo , heel zachtjes , sprong ze er al vandoor en was nauwelijks terug te krijgen ,
pas met (grof) geweld.
Toen ben ik er dus niet meer opgegaan want zo beginnen heeft ook geen zin vind ik.
Even helemaal overnieuw begonnen .
Afijn 2 weken later reed ik er heerlijk ontspannen aan een lang teugeltje mee buiten , erg braaf !!
Wel snel bang en willen vluchten , maar dat was er ook al snel uit en ze ging steeds beter , steeds zachter aan de hulpen en steeds rustiger op eigen benen lopen.
Ook nauwelijks nog bang , gewoon een lekker vrolijk en braaf beestje werd het.
Maar op een gegeven moment gaat dat allemaal lekker en moet je verder.
Dus de galop gaan oefenen , figuren rijden om een fijne buiging erin te krijgen , meer geconcentreerd bezig zijn met oefeningetjes.
Dat gaat buiten natuurlijk niet , maar er zou een bak aangelegd worden
dus dat was mooi !!
Heeft al met al ergens vanaf februari geduurd en elke maand was de bedoeling dat 'ie eind van de maand klaar zou zijn.
Dus tja dan blijf je maar even buiten het volhouden en zoveel mogelijk afwisseling verzinnen met de mogelijkheden die je hebt .
Maar vooruit ga je nauwelijks meer , wel wordt die pony weer drukker
omdat ze elke keer hoefijzers verliest en je dus weer een paar dagen niks ermee kan...wordt die pony onzeker van en als je een paar dagen later dan weer wat kunt gaan doen loopt ze maar te snorken en te bibberen onder je zadel , is alles ineens weer eng en is ze weer heel onzeker .
Maarja je moet er toch de weg mee op al zou je ze het liefste eerst eens lekker losgooien en goed doorwerken in de bak , maar die is er niet dus je zal toch de weg opmoeten
Afijn gaandeweg wordt ze weer het fijne maatje dat ze eigenlijk is , en net als je denkt : van het weekend eindelijk eens voor de eerste keer naar het strand
: ja hoor vrijdagmiddag EEN IJZER KWIJT !! 
Dus weer wachten , rust en vertrouwen opbouwen, lekker bezig zijn tot ze weer zo goed is om naar het strand te gaan : K*TWEER !!!
En beestje is niks gewend want heeft zelfs in de zomer met dekentjes opgestaan : TADA je kunt weer geen kant op
, zucht....En dan nog eens 'nfijnzadel zien te vinden , gevonden , moet je weer inrijden , kamerbeugel verwisselen , weer inrijden ......en het was fijn
maar nu heb ik weer elke keer last van een hele irritante rechterbeugel ,
kramp elke keer !
Dan loopt ze toch wel erg onregelmatig , rustigaan doen , weer niet het
lekker bezig zijn wat ze nodig heeft
Paardenarts erbij , niks aan de hand , oud littekenweefsel ...
Afijn , ijzers afgezworen , komen er niet meer onder , dit werkt niet zo , is te gevaarlijk elke keer dat verliezen en ik kan geen kant op met die pony als dat gebeurd , en gebeurd veels te vaak (soms na een week al
!) .Dus hoefschoentjes gekocht , maarja daar moet een paard aan wennen natuurlijk want de huid is niks gewend op die plek
Dus je kan weer weinig doen omdat die voetjes anders kapot gaan.
Maar dat beestje vervalt daardoor weer in haar oude gewoonten van nerveus zijn en vluchterig , dus maakt rare sprongen en vluchtende bewegingen waardoor de schoentjes lekker wringen en het weer foute
boel is , bloederige plekjes .......
Dus moet ik daar iets op verzinnen.
Misschien werkt dit ?
Aha gaat goed !
Na 2 keer , pony doet weer strontvervelend want kan haar energie op de wei alleen blijkbaar niet genoeg kwijt , weer een bloedplekje.
Nou dan probeer ik DIT toch !
Enthousiast ingenieuze neopreen-beschermertjes in elkaar aan het knutselen (wat ook weer een paar dagen duurt waarin ik me behelp
in de wei , aan het halster wat oefeningetjes , leren reageren op het stuur van de Hackamore , een klein flauw polderritje op blote voeten...
Beschermers klaar , draaien ze weer !!
Dus strakker gemaakt , klittebandje verzet , gaan weer 2 dagen overheen , werkt goed dus ik ben weer even bezig om ze nog netter te maken , blij dat ik eindelijk de oplossing heb gevonden.
Gaan ze weer kapot doordat ze te strak zijn en het materiaal het niet aankan ! Grrrrrrrrr !
Ondertussen is de bak er eindelijk , maar die is veels te zwaar en ongelijk
(maanlandschap) dus daarin kan ik ook niet lekker aan het werk.
Inmiddels heb ik haar nu 9 maanden en heb nog steeds niet het gevoel dat ik ECHT begonnen ben met haar ......
Maar gelukkig komen we wel steeds dichterbij.
Ik heb inmiddels de Hackamore ontdekt waar ze heel vanzelfsprekend en rustig , vol vertrouwen op reageert.
Heb een Torsion-zadel besteld voor fijne lange buitenritten , voor ons allebei comfortabel als het goed is.
Ik heb WEER een nieuwe bescherming bedacht voor de hoefschoentjes ,
dit moet 'm worden anders weet ik het niet meer ...
En ik hoop dat ik ergens in de buurt een 2 uur per week ofzo een bak kan huren , en dan les kan nemen.
Weet al iemand van wie ik graag les zou willen , en dat is al heel wat !
Ik voel me ook best wel schuldig tegenover Marena dat ik zo weinig leuks met haar doe.
Ben elke dag wel met haar bezig en maak het zo afwisselend en interessant mogelijk voor haar , maar die lekkere lange buitenritten ,
een keertje fijn springen , eens serieus bezig zijn met dressuur ,
een traininkje aan de longe , zomaar uit de wei plukken en wegwezen ,
en nog veel meer , dat is wat we allebei nodig hebben en op dit moment kan dat dus nog niet ....
we BLIJVEN maar "pappen en nathouden"
Nu is ze voor de eerste keer bekapt na de keer dat de ijzers eraf gingen , en ze loopt best wel gevoelig , dus daar moet ik ook weer rustig aan mee doen....
Zo is het altijd wat , ik wil nu wel eens simpelweg plezier met m'n paardje hebben ....
De dingen die ik nu weer moet regelen voordat we ECHT kunnen beginnen samen zijn dan :
* nieuwe beschermertjes maken voor schoentjes
* Torsion moet komen zodat we lekker kunnen rondzwerven
* fijne bak regelen om
-daarin fijne les te nemen , dressuren en springen.
-Rena lekker soepel en aan het werk te krijgen
Verder zit ik er al maanden op te wachten om haar eens helemaal in de shompoo te zetten , ze stinkt een uur in de wind en ik vermoed dat ze eigenlijk een schimmeltje is
Maarja nu begint ze net waterdicht te worden en er komen nog regelmatig smerige buitjes langs waar ze ook aan aan het wennen is , dan wil ik niet haar zorgvuldig opgebouwde stinklaagje weg gaan wassen .
Pas als het echt lekker weer blijft een tijdje .
Dus ook binnenkort als er een warme dag is , en de dagen erna zijn
ook lekker , dan gaat Marena van top tot teen in bad !
Het is nu toch zomer dus dan kan mooi dat oude vuil eraf , en MIJN vuil erop , dan is het echt mijn pony.
Langzaamaan begint alles in orde te komen rondom Marena , het wordt ook wel tijd dat we nu eens lekker ongedwongen bezig kunnen gaan , vanalles doen en wat duurzaams opbouwen dat niet elke keer verloren gaat ..... zo behelpen is ook niet leuk .
Zoooo , dit lucht wel al aardig op .
Veels te lang en te zeurderig geworden om te verwachten dat iemand het leest , maar ik moest even de frustratie kwijt
Betere tijden : HERE WE COME !!!!
Met genoeg lekker bezig zijn , aan het werk , veel meemaken , er-op-uit
gaan en kilometertjes vreten , dan is er eigenlijk niks aan de hand en is het een heerlijk stoer paardje dat veel meer zelfvertrouwen heeft.
En dan heb ik ook veel meer plezier in haar
En zij in mij .........
Arm diertje ..... ze is toch al zo onzeker en nu doen we nog zo weinig samen ook , lijkt net of ik er geen zin in heb
