Onze kooiker begon 3 jaar geleden met af en toe lichtjes kreupelen met linksvoor.
DA kon niets vinden en foto's wezen niets uit. Na 1 jaar af en aan naar de specialist voor kijkoperatie omdat het kreupelen steeds erger werd. Oordeel: gigaontsteking middenin het schoudergewricht. Bicepspees is tijdens de procedure doorgesneden omdat die steeds over de ontsteking gleed en daardoor pijn veroorzaakte en ook was aangetast.
Meds mee en na een paar maanden leek het weer helemaal goed. Toen begonnen de terugvallen - zomaar zonder aanwijsbare reden.
We waren met de meds gestopt maar waren genoodzaakt weer te beginnen.
We hebben echt vanalles geprobeerd. Homeopathie, acupunctuur, holistische DA, allerlei soorten supplementen maar niets kon afdoende helpen. De golfbewegingen van goede periode/slechte periode werden steeds erger waarbij de goede periodes steeds korter en minder goed waren en de slechte periodes steeds langer duurden en hij meer pijn kreeg.
Uiteindelijk, ten einde raad, in november vorig jaar goudacupunctuur laten doen door een DA in het Rührgebied. (Hierbij worden kleine stukjes goud op acunpunctuurpunten ingebracht en blijven levenslang zitten.)
Helaas, geen resultaat.
Begin februari besloten mijn man en ik dat we zouden wachten tot mei en als er dan nog steeds geen verbetering was, zouden we zijn schouder en poot laten amputeren. Beter op 3 poten zonder pijn dan op 4 met altijd pijn en meds die zijn leven zouden verkorten.
We hadden alles doorgesproken met onze DA en zij waren bereid de amputatie te doen nadat ze hoorden hoe zijn leven er de laatste jaren uitzag.
Komt mijn vriendin op een avond op bezoek en vraagt of ik zijn slaapplaats al eens heb gechecked op aardstralen. Ik zei dat ik dat niet gedaan had en had er ook niet zoveel vertrouwen in eerlijk gezegd.
Maar aangezien ik wichelroedes in huis heb dacht ik 's avonds toch maar even te checken, ik bedoel, het kon toch geen kwaad?
En verdorie, precies boven zijn slaapplek sloegen de roedes uit! Ik kon het niet geloven en heb het 3x herhaald met hetzelfde resultaat. Omdat ik mezelf niet vertrouwde heb ik mijn man geroepen om hem te vragen het te doen en ook bij hem sloegen de roedes duidelijk uit.
Ik heb onze hond toen direct naar de keuken verplaatst nadat ik had gemeten dat daar geen aardstralen waren.
De volgende ochtend dacht ik te zien dat hij makkelijker bewoog maar was tegelijkertijd bang dat de wens de vader van de gedachte was. De 2e ochtend echter konden we er niet omheen - hij liep echt beter!
Sindsdien gaat het steeds beter. We hebben de meds inmiddels helemaal afgebouwd, iets wat een paar maanden terug nog helemaal onmogelijk leek, en zijn nu aan het kijken hoeveel belasting hij kan hebben door het wandelen uit te bouwen.
Hoe is het mogelijk hè? Ik kan het nog niet geloven.
Met álles wat we geprobeerd hebben was een simpel verplaatsen van zijn slaapplek ws voldoende geweest.
Ik sta nog steeds perplex als ik er aan denk. Als ik het met mijn ogen niet had gezien en nog zie elke dag, zou ik het mss niet eens geloven.
Nu vroeg ik me af of er meer mensen zijn die hier een soortgelijk iets hebben meegemaakt en hoe dat is verlopen.
En toen die broncorrector werd geplaatst kreeg ik weer de merrie terug die ik had voordat ze hier op stal kwam te staan 