Geplaatst Het veulentje was eigenlijk niet echt goed te pas, dus wij met t diertje naar de da, bleek dat ie navelontsteking had. Dit begon aan z'n linker voorbeentje door te breken. De assistente wilde de naam van 't veulentje weten, maar t had eigenlijk nog geen naam, dus we hebben het paardje ter plekke de naam Mon Cherie gegeven. (naar een van Natas' dr vorige paarden)
We moesten antibiotica spuiten, en Monsje begon op te knappen. Volgens de da was ie door het oog van de naald gekropen.
Toen we echter stopten met de antibiotica kreeg Monsje aan z'n rechter achterbeentje een ontzettend dik spronggewricht. Weer antibiotica, maar t wilde niet overgaan. Het werd open gesneden, en we moesten het elke dag spoelen. Monsje moest elke 2 uur opgetild worden zodat ie bij zn moeder kon drinken. We waren echt constant met 'm in de weer. Het was zo'n lieverd, echt, het liefste veulen dat ik ken (en ik ken er veel!
). In totaal zijn we wel zo'n 20 keer met Monsje bij de da geweest, echt niet meer normaal.
Vandaag, 25 juni, moesten we weer met Monsje naar de da. Er zijn rontgenfoto's gemaakt, waaruit bleek dat heel het bot was aangetast door die rotbacterie... Volgens de da was t hopeloos, we moesten 'm laten inslapen... Dus de da heeft Monsje in de vrachtwagen in laten slapen, we wilden m op stal begraven namelijk..
En nu ben ik zooo depri!
Ik was echt ontzettend gek met Moncherie... Ik vind t zo vreselijk oneerlijk dat zo'n klein beestje dat nooit geen vlieg heeft kwaad gedaan niet mag leven. Monsje weet niet eens hoe t is om geen pijn te hebben...
Dit is Monsje in de trailer, hele vage foto, maar de enige die ik heb.
edit: heb de foto ergens anders geupload, misschien doet ie t nu
