Bokt.nl

**Geplaatst**: 15-05-01 10:18

Geplaatst: 15-05-01 10:18

Pff, ik heb net een zwaar telefoongesprek gehad met mijn moeder. Ik heb ook al naar mijn vriend gemaild maar ik schrijf het hier ook nog effe. Jullie hoeven het niet te lezen want het zit nogal ingewikkeld maar ik moet het nog even kwijt.
Even voor de duidelijkheid van het verhaal, ik ben 24 en woon in Geleen en mijn moeder woont alleen in Enschede, mijn vader is verongelukt toen ik 6 was en ik heb verder geen broers of zussen. Normaal mailen we dagelijks, even de paardepraat enzo, heel gezellig. Maar nu had ik al een paar dagen niks van haar gehoord dus ik werd al bang dat ze misschien van Hansje was gevallen.
Ik heb net mijn moeder maar gebeld en het was flink mis. Ze was heel kort en koel aan de telefoon en wilde niet zeggen wat er was. Na flink aandringen kwam het er op neer dat ze maar wat afstand had genomen van mij omdat ik niets had laten horen met moederdag, ik had wel gemaild maar daar had ik maar heel kort een moederdag felicitatie in gezet. Ze had graag op zijn minst een e-card gehad. En dat had ik dus juist bewust
niet gedaan omdat ik dacht dat ze dat stom vond. Toen ik nog thuis woonde had ze dat namelijk afgeschaft (vanaf mijn 14e ofzo heeft ze dat afgeschaft) omdat ze het te verplichtt vond en daarom vond ze moederdag stom enzo en wilde zij er niks meer aan doen. Vorig jaar had ik haar zomaar spontaan eens een moederdag kadootje gegeven maar daar reageerde ze zo op dat moedredag alleen maar een verplichting was en dat ze het stom vond dat mensen zich dan verplicht voelden om
wat aan hun moeder te geven. En nu zei ze us dat ze dat wel heel leuk had gevonden. Want nu woonde ik niet meer thuis en woonde ik zo ver weg dus dat was anders. Hoezo moeilijk persoon? Ik dacht dat ik moeilijk was maar ik heb het dus niet van een vreemde. Maar goed doordat ik alleen maar een kort mailtje had gestuurd was ze verdrietig en boos. En had ze besloten om dan maar geen echt contact meer met mij te zoeken omdat dat haar teveel pijn deed. En ik had er echt over
nagedacht wat ik nou moest met moederdag maar ik dacht dat ze het echt stom en vervelend vond als ik er wat aan deed. Ze dacht ook nog dat ik het vervelend vond om te mailen, dat ik dacht:"moet ik dat mens in
Enschede ook nog mailen, baal baal". Maar het doet mij heel veel pijn als ik haar hoor
zeggen dat ze dan maar minder contact met me wil. Ik snap ook wel dat het moeilijk is voor haar omdat ze helemaal alleen in Enschede zit maar daar heeft ze ook wel zelf voor gekozen, ze had natuurlijk niet verwacht
dat ikzo ver weg ging wonen maar zo is het nu eenmaal en ik blijf lekker hier (ze zou ook niet wilen dat ik voor haar naar Enschede zou verhuizen, heeft ze net gezegd dus dat schat ik nu niet fout en al zou ze het wel willen, ik doe het toch niet)!
Na ja, het is nu weer uitgepraat maar ik voel er toch behoorlijk klote onder, ze had een paar moeilijke dagen gehad en was veel verdrietig geweest. En dan zeg ik: Hoe kan ik nou weten wat jij denkt als je mij geen
signalen geeft? En dan zegt zij dat ze nou eenmaal zo is...dat weet ik ook wel maar ik vind het niet goed. Zodra er iets is, zegt ze niks meer en trekt zich terug.
Pfff, wat een gedoe, ik doe juist zo mijn best met alles en dan doe ik het nog fout.
Maar het is nu wel weer goed maar ik vind het nu toch raar om weer te mailen. Ik vond het juist altijd heel leuk om even het laatste nieuws over Pablo enzo met mijn moeder te maiel en zag het helemaal niet als verplichting, dat heb ik dus ook maar duidelijk gezegd.
Maar nu moet ik weer verder met mijn afstudeeropdracht en straks eens kijken hoe het vandaag met Pablo is.
Bedankt Heike en Bart dat jullie Bokt hebben gemaakt en bedankt iedereen dat je hier ook echt even wat van je af kan schrijven.

**Geplaatst**: 15-05-01 10:35

Geplaatst: 15-05-01 10:35

Is wel ingewikkeld hoor...
Ik krijg ook altijd het verwijt van mijn vriend dat ik niks zeg als ik boos ben en het gewoon voor me hou.
Ik leer nu wel een beetje juist te praten als ik boos/verdrietig ben maar dat is nogsteeds moelijk.
katrien ik zou zeggen stuur je moeder (alsnog) een lieve Ecard of laat de enschedesche (wat 'n woord) bloemenhandel een bos bloemen bezorgen en stuur een briefje of een mailtje.
Succes!

**Geplaatst**: 15-05-01 10:45

Geplaatst: 15-05-01 10:45

Oh Katrien, wat is dit herkenbaar... Om bepaalde redenen wil ik hier liever niet op Bokt zetten hoe en waarom, maar soms wilde ik wel eens dat we gedachten konden lezen... Dat zou soms zoveel miscommunicatie kunnen voorkomen! Ik kan me zowel in jou als in je moeder verplaatsen, het is daarom ook heel moeilijk om een onpartijdig oordeel te geven.

Maar één ding weet ik wel: praat over wat je dwars zit. Ook al krijg je een botte reactie of geen reactie, de ander weet dan wel hoe jij er over denkt. Ik hoop dat je je moeder ook duidelijk hebt verteld wat de reden is dat je dit jaar zo weinig aan moederdag hebt gedaan. Dat het niet is omdat je niet veel van haar houdt, maar door dingen die in het verleden gebeurd zijn. Pff... lastig hoor, zeker als jullie allebei niet van die makkelijke personen zijn (ben ik ook niet...). Sterkte joh, en het lucht vast op dat je het van je af gebokt hebt! Lachen

**Geplaatst**: 15-05-01 10:46

Geplaatst: 15-05-01 10:46

Eigenlijk vind ik dat ze heel dat moeder- en vaderdag gebeuren af moeten schaffen. Iedereen vind het onzin maar ondertussen moet iedereen verplicht meedoen. Ik was er ook niet met moederdag want ik zit in de ponywedstrijdcommissie (woord voor galgje) en wij hadden dus zondag een wedstrijd. Mijn moeder zei ook dat ze het geen probleem vond maar gister merkte ik ook dat ze het niet leuk vond. Mijn zus had een kado gekocht van ons twee dus ze heeft wel wat gehad maar ze verwacht toch dat je nog langskomt.

Ik denk dat het overal wel hetzelfde is hoor Katrien. Elke moeder zegt dat het niet hoeft maar ondertussen vinden ze het wel verschrikkelijk leuk als je langskomt en wat geeft. Deze dagen zijn gewoon veels te ingewikkeld. Als ik jouw was zou ik gewoon je moeder blijven mailen zoals je altijd al deed. Als je dat nu niet meer doet heeft ze misschien helemaal het idee dat je het zag als een verplichting.

**Geplaatst**: 15-05-01 10:54

Geplaatst: 15-05-01 10:54

Ik heb een lieve e-card gestuurd met een toepasselijk gedichtje.
Ik hoop maar dat het nu weer goed gaat. Ik probeer altijd wel te praten als ik ergens mee zit, kost me enorm veel moeite maar ik heb in het verleden al te vaak het opgekropt en dat werkt gewoon niet. Mijn moeder is trouwens psycholoog en voor haar patienten is ze echt heel goed, daar heb ik echt bewondering voor maar als moeder enzo is het er wel eentje met een zeer uitgebreide gebruiksaanwijzing. Het deed mij echt keiveel pijn toen ze zei dat ze geen echt contact meer me wilde en dat ze dat deed uit zelfbescherming. Voor mij voelde dat alsof ze mijn moeder niet meer wou zijn. En juist nu ik al zoveel stress heb (afstuderen, Pablo ziek, Oma van Maurice nog steeds in het ziekenhuis) kwam dit er bij. Ik doe echt heel veel mijn best om er voor iedereen te zijn maar voor mijn moeder ging het dus toch niet goed. Ingewikkeld hoor. Ik zit er nu nog mee maar ik weet dat mijn moeder het er nu niet meer uit zichzelf over zal hebben en gewoon weer verder gaat alsof er nooit wat is geweest en weer gewoon gaat mailen enzo. Ook al ben ik nu een grote meid (24) ik wil niet ook nog eens mijn moeder kwijt, maar dat is nu dus gelukkig niet gebeurd.

**Geplaatst**: 15-05-01 10:57

Geplaatst: 15-05-01 10:57

Oja, we hebben afgesproken gewoon weer te mailen dus ik zal vanavond wel weer en Pablo-story aan haar mailen. Ik denk soms ook wel eens 2 keer na voor ik iest op Bokt zet omdat ik dus een paar mensen IRL ook ken maar ik moest het gewoon kwijt.
Leuke reacties trouwens van jullie, fijn vanwege de herkenning.

**Geplaatst**: 15-05-01 11:25

Geplaatst: 15-05-01 11:25

Hoi Katrien, jouw relatie met jouw moeder zit wel iets anders in elkaar dan die van mij met mijn moeder, maar dit is wat ik er mee doe:
Mijn ouders hebben dat verplichte gedoe ook wel afgeschaft en daarom zegt moeder-of vaderdag mij niks.
In plaats van het verplichte krijgen ze spontane gemeende aandacht of cadeautjes. Zo hoort het volgens mij ook. Mijn moeder vindt het al fantastisch als ik iets op een speciale manier inpak, of speciaal naar haar lievelingswinkel ga. Ze ziet dan de betrokkenheid en aandacht. Met paps idem dito (alhoewel ik daar momenteel op een hele eigenaardige voet sta).
Volgens mij is je moeder ergens heel erg onzeker over en doet ze daarom zoals ze doet. Ze zal ook wel weten dat je haar niet 'de muts uit enschede' vindt. Misschien vindt ze het nu even moeilijk om dat te zien. Wie weet is ze ergens anders (of iemand) wel teleurgesteld en komt dat op jouw bordje terecht.
Als ik jou was zou ik gewoon doorgaan met de gewone spontane aandacht die haar al schonk.
Doe anders iets leuks voor haar, een extraatje om het te bevestigen.
Dat jij er erg mee zit is mij wel duidelijk, maar als jij deze keer laat zien dat je een groot hart hebt, dan krijg je dat heus wel terug. Je hoeft haar niet te lijmen natuurlijk, je kunt alleen iets doen wat uit je hart komt.
Niks doen wat je niet echt wilt.

**Geplaatst**: 15-05-01 13:47

Geplaatst: 15-05-01 13:47

Moeilijk hoor, als je het inderdaad nooit goed kan doen. Wat mn moeder betreft heb ik dat niet, aangezien ik geen moeder heb, maar mn oma is ook zo'n "moeilijk" mens.
Wat je ook doet het is nooit goed, kom je langs, dan is het ongelegen, kom je niet dan is ze boos omdat je niet langskwam. Koop je een cadeautje, dan is het niet leuk, koop je niks dan geef je niet om haar. Geen pijl op te trekken.
Ik ben het wel met de anderen eens, blijven zeggen hoe jij je eronder voelt, en wat jij denkt of dacht. En dat van lovely is ook een goed idee, moederdag op een willekeurige dag vieren, en niet omdat het nou toevallig moederdag is.

**Geplaatst**: 15-05-01 13:59

Geplaatst: 15-05-01 13:59

Ik doe het meeste wel gewoon goed bij mijn moeder hoor, zo erg is het ook weer niet Haha!

Maar nu, pff, ik vind het maar lastig. Ik heb heel duidelijk uitgelegd over waarom ik niks aan moederdag had gedaan en dat snapte ze toen ook wel. Ze had het er dus duidelijk heel moeilijk mee dat ik zo ver weg woon maar ja als ze helemaal geen signalen geeft weet ik ook net dat er wat aan de hand is. Als ik daar ben is het altijd heel gezellig. En als ik ergens iets leuks zie/lees op bijvoorbeeld internet dan laat ik het haar altijd weten en ik neem ook wel eens wat leuks (paardenboekjes enzo) voor haar mee. Of ik stuur een leuke e-card maar ja ik heb ook 10.000 dingen aan mijn hoofd op het moment dus misschien heb ik wel wat minder dan anders leuk gedaan. Ik weet het niet.
Ik voel me dsan ook weer schuldig dat mijn moeder daar ongelukkig zit te wezen in Enschede en ik weet dat ze het heel leuk zou vinden om mij vaker te zien maar dat lukt nu gewoon niet. (zelf stapt ze trouwens ook niet in de auto, behalve met mmijn en Maurice's verjaardag, want ze vindt het vervelend om zo'n stuk te rijden, kan ik wel inkomen maar toch).
Mijn moeder deed op het einde van het telefoongesprek weer alsof alles helemaal goed was maar ik voel me echt nog een beetje depri, dat ze mij zo aan de kant wou zetten. Ook al deed ze dat uit zelfbescherming. Ik snap het gewoon niet helemaal maar ik denk dat ik dat ook maar niet moet proberen. Ik zal vanavond wel weer gewoon mail hebben van haar en anders morgen of ik stuur wel wat. (ik heb al een lieve e-card gestuurd met een voor moeder gedichtje)

**Geplaatst**: 15-05-01 14:39

Geplaatst: 15-05-01 14:39

Weet je, het is voor mij een beetje moeilijk te verteren dat moeders zich tegen hun dochters moeten beschermen. Pijnlijk dat jouw moeder dat zo zegt. je zou haar toch nooit schade doen. het is een dikke vette motie van wantrouwen voor mijn gevoel en ik kan me voorstellen dat je je daar flink poedersuiker onder voelt.
Als jullie elkaar maar snel weer weten te vinden.

**Geplaatst**: 15-05-01 14:51

Geplaatst: 15-05-01 14:51

Klinkt allemaal lekker. Dat ze je normaal wel lief en aardig vindt vind ik des te opvallender omdat ze je nu opeens aan de kant wil schuiven, om moederdag!
Wij doen er ook niets aan, vooral omdat mijn moeder op 5mei jarig is, dus altijd er vlak voor of erna. En dat verplichte is ook gewoon niet leuk, dan weet je idd neit of het nou echt gemeend is.
Mijn vader is eigenlijk het moeilijkste hier, en door hem weet ik dat het meeste wat hij zegt niet echt gemeend is (problematische jeugd en weet ik het wat allemaal), hij wil dan gewoon aandacht, en meer dat de dingen zo gaan als hij dat het liefste ziet.
Het enige wat wij kunnen doen is je een beetje advies geven en natuurlijk meeleven.

**Geplaatst**: 15-05-01 16:43

Geplaatst: 15-05-01 16:43

Ik begrijp die reactie niet goed van je moeder maar dat komt ook misschien omdat mijn moeder heel anders is.

Aan commerciele en verplichte feestdagen doe ik trouwens sowieso niet graag. Mijn verjaardag, kerstdagen, sinterklaas, koninginnedag, moederdag etc etc, ik doe er allemaal niet aan. Ik weet niet waarom ik me er zo tegen afzet, maar ik heb er gewoon een hekel aan om verplicht blij te moeten doen. Ik wil dat op mijn eigen momenten kunnen doen en ik vind het iets hypocriets hebben om met z'n allen op een bepaalde dag leuk te doen. Ik word vaak zelfs depri van die dagen. Ik kan me ook goed voorstellen als mensen daar anders over denken hoor.

Mijn ouders hebben ook niet zoveel met feestdagen. Mijn moeder is een hele sterke vrouw en zou nooit onzeker zijn over onze relatie als ik een keer minder attent ben ofzo (ik ben eigenlijk helemaal niet attent). Ik heb eigenlijk een hele fijne relatie met mijn ouders, ze worden nooit kwaad, of ik moet iets doen wat echt niet door de beugel kan. Ik vind trouwens psychologie ontzettend interessant en praat er ook veel over met mensen die het hebben gestudeerd, en ik vind het ook bijzonder dat juist mensen die psycholoog zijn, toch zo onzeker kunnen zijn over dit soort dingen.

**Geplaatst**: 15-05-01 17:01

Geplaatst: 15-05-01 17:01

Wat is Bokt! toch een goed forum. Ik voel me nu weer veel beter (ik heb net ook wat getut met Pablo). Ik zie wel hoe het verder gaat met mijn moeder. We zijn nu eenmaal alletwee mensen en mensen maken nu eenmaal fouten, ik maar ook min moeder en we zijn allemaal anders. Mijn moeder heeft geen makkelijk leven achter de rug maar ik vind dat je eigenlijk gewoon echt vertrouwen moet hebben in je kinderen en dat kinderen dat in hun ouders moeten kunnen hebben. En ik heb echt nooit rare dingen gedaan waardoor het vertrouwen in mij zo beschadigd zou kunnen zijn zoals het nu leek.
Bedankt voor al jullie reacties, het was al fijn om het van me af te kunnen schrijven maar met jullie reacties werkt het nog beter!