Citaat:.Ik zou het trouwens eerder een overschot aan energie noemen, geen overschot aan conditie. Dat zijn twee verschillende dingen.....
Met buitenrijden laat ik hem de ene keer wat meer in zijn eigen tempo lopen, de andere keer moet hij meer in mijn tempo lopen maar dan blijven we gewoon langer weg. Met dressuur is het alleen wel vaak een frustratie: je kunt je been niet fijn aanleggen want dan schiet hij weg ('hou er een vlammetje bij en hij ontploft') en moe longeren is meestal ook geen optie omdat hij daar alleen maar heter van wordt. Iedere dag is weer anders, hij heeft ook wel eens wat 'rustiger' dagen, maar het blijft nou eenmaal een bloedpaardje en ach, je went er na bijna 5 jaar wel aan...
Wat jouw verhaal betreft: dat die eigenares er niemand anders mee aan de gang wil laten gaan is eigenlijk niet in het voordeel van het paard. Het paard wil lopen, maar het mag niet. Logisch dat dat tot frustratie en een overschot aan energie leidt. Een paard dat wil werken, moet je ook de kans geven om te werken. Dat is een van de redenen waarom ik met Ameretto endurance ben gaan rijden (naast het reguliere dressuur-, spring- en SGW-werk dat m'n zusje met hem doet). Hij blij omdat-ie z'n energie beter kwijt kan, ik blij omdat ik er een heel fijn paardje aan heb. Probeer die vrouw er toch alsjeblieft van te overtuigen dat het in het belang van het paard is dat er wat met hem gedaan wordt... want hier kweekt ze zo alleen maar frustratie mee bij het paard.
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 33 bezoekers