Citaat:
.Ik zou het trouwens eerder een overschot aan energie noemen, geen overschot aan conditie. Dat zijn twee verschillende dingen.....
Met buitenrijden laat ik hem de ene keer wat meer in zijn eigen tempo lopen, de andere keer moet hij meer in mijn tempo lopen maar dan blijven we gewoon langer weg. Met dressuur is het alleen wel vaak een frustratie: je kunt je been niet fijn aanleggen want dan schiet hij weg ('hou er een vlammetje bij en hij ontploft') en moe longeren is meestal ook geen optie omdat hij daar alleen maar heter van wordt. Iedere dag is weer anders, hij heeft ook wel eens wat 'rustiger' dagen, maar het blijft nou eenmaal een bloedpaardje en ach, je went er na bijna 5 jaar wel aan...
Wat jouw verhaal betreft: dat die eigenares er niemand anders mee aan de gang wil laten gaan is eigenlijk niet in het voordeel van het paard. Het paard wil lopen, maar het mag niet. Logisch dat dat tot frustratie en een overschot aan energie leidt. Een paard dat wil werken, moet je ook de kans geven om te werken. Dat is een van de redenen waarom ik met Ameretto endurance ben gaan rijden (naast het reguliere dressuur-, spring- en SGW-werk dat m'n zusje met hem doet). Hij blij omdat-ie z'n energie beter kwijt kan, ik blij omdat ik er een heel fijn paardje aan heb. Probeer die vrouw er toch alsjeblieft van te overtuigen dat het in het belang van het paard is dat er wat met hem gedaan wordt... want hier kweekt ze zo alleen maar frustratie mee bij het paard.
Karin en Joyce B. :
precies wat ik heb met Marena , die heeft gewoon lekkere lange ritten nodig om ontspannen en vrolijk te lopen .
idd een vaatje buskruit anders dat gespannen en onzeker gaat lopen.
Nu heb ik haar nog niet zo heel lang en ben eigenlijk nog steeds niet "echt" met haar begonnen door allerlei redenen
(goed zadel vinden / steeds ijzers kwijt en nu an hoefschoentjes wennen/Hackamore ipv. bit /geen
bak en beestje net voor de winter gekocht enz..... )
En ik merk dat als ik har door omstandigheden niet afwisselend en duurzaam genoeg kan rijden dat ze dan wat te heet en onrustig , erg onzeker wordt.
Ook ik wil lekker lange afstanden met haar gaan rijden zodat ze relaxed en afwisselend loopt , echt BEZIG is en lekker luchtig in het koppie.
Nu wil ik pas haar conditie echt op gaan bouwen ,
want geloof me , het is geen pretje om een energieke pony te hebben
en die een week lang alleen maar op de wei te hebben omdat ze een ijzer kwijt is en dus niet kan werken .
Niet omdat ik niet kan (een ander erop is trouwens ook (nog) geen succes) maar puur omdat ik op dat moment niks met haar kan doen.
Dan stroomt ze dus over van de energie , wordt schrikkerig en onzeker omdat we niet lekker weg gaan , en als we dan weer wel naar buiten kunnen is alles eng ....bleeh !
Ik zou er ook niet zo gauw iemand anders een tijd lang op laten rijden ,
dan wordt je pony toch naar iemand anders zijn rijden geprogrammeerd.
Liever vrij geven aan het beestje (op de wei ! )
of desnoods af en toe door iemand laten longeren ofzo.
Maar net wat je zelf wel , als het dier maar naar hartelust kan bewegen .
(vind ik )
[/quote]