Interessante vraag.......

Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Laura

Berichten: 8338
Geregistreerd: 20-02-01
Woonplaats: Midden van Gelderland

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 11-05-01 19:16

Ik heb een interessante vraag voor jullie. Moet je waarschijnlijk wel ff over na denken.
Komt ie:

Je hebt allemaal vast wel eens iemand gezien of ontmoet waarvan je dacht 'goh die is altijd vriendelijk, wat goed' of 'goh die zegt altijd precies wat ze denkt zonder iemadn te kwetsen' Ofzoiets. Gewoon iemand waar je bewondering voor hebt. Voor wie heb jij bewondering, en waarom? Iemand in je naaste omgeving of juist een filmster ofzo. Let op: Dus niet iemand die je qua uiterlijk bewondert maar qua doen of denken.

Here goes:
Ik bewonder als naaste mijn moeder heel erg. Zij heeft heel erg veel ellende meegemaakt maar heeft dit, en het dal waar ze doorheen moest gaan, overwonnen. Ze is nu heel erg opgewekt en probeert alles van de zonnige kant te zien, terwijl ze voorheen heel depressief was. Verdrietig Lovers

Verder vind ik Kate Winslet een hele mooie vrouw en haar bewonder ik heel erg om het feit dat ze zich staande weet te houden in een wereld van latjes en ze lekker d'r zelf blijft en het niet erg vind om mollig te zijn. Dat soort principes bewonder ik erg.

Wieweet bedenk ik er nog meer. Nu jullie!!!
(en nee ik been geen undercoverredactrice van de flair oid *LOL* )

Sirius_

Berichten: 10948
Geregistreerd: 09-01-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-05-01 19:28

eh kweet zo gauw niet?
hoe zeg je dat wie je een mooi karakter vind hebben? mijn vriendin, iig, want zij wordt nog al gepest en ze blijft er vriendelijk onder tegen iedereen. en mn droomjongen *LOL* zit bij mij in de klas (droomjongen niet hoor, hele goeie vriend) hij is superaardig maar een nadeel niet altijd tegen iedereem maar tegen mij wel *LOL*

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-05-01 19:32

Ik ken wel iemand die altijd het goeie wist te zeggen. Als ik me rot voelde, zei hij iets bemoedigends, als ik vrolijk was, deed ie mee. Dat kon hij feilloos. Geweldig dus. Heel knap en ik was er erg van onder de indruk.

Sirius_

Berichten: 10948
Geregistreerd: 09-01-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-05-01 19:35

by the way, wat lovely net zei, bokt natuurlijk! zit je ergens mee dan staat iedereen voor je klaar!

jantina

Berichten: 12359
Geregistreerd: 13-01-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-05-01 19:57

Ik hoef daar helemaal niet lang overna te denken, er zijn twee mensen die ik enorm bewonder!
1. is mijn moeder. Ze leeft niet meer, maar is een hele krachtige vrouw geweest. Ze heeft maar liefst 10 jaar lang kanker gehad en is altijd de beste moeder geweest die ik me maar kon wensen. Ook al was ze moe of misselijk, tijd voor mij had ze altijd. Zelfs toen ik nog jong was.

2. is mijn vader, die nu zo goed voor mij zorgt. Hij probeert nu mijn moeder en vader tegelijk te zijn en het gaat hem heel aardig af! Van hem heb ik mijn paardeliefde en dankzij hem heb ik Isolda. Ik bewonder zijn kracht en hoe hij in zijn eentje verdergaat! Petje af papa!

miseryfox

Berichten: 1681
Geregistreerd: 07-03-01
Woonplaats: Dronten

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-05-01 20:04

uhm van mn naaste zijn er eigenlijk wel n paar...
met stip op nummer 1 is mn oma, heeft heel veel meegemaakt (ze heeft mn moeder en oom in dr eentje opgevoed en dat was "not done"in die tijd) en heeft niet zo'n goeie gezondheid maar als nog leeft ze. Ze is een sterke vrouw

en mn neefje (|beste vriend) en een hele goeie vriend
mn neefje is kan me altijd wat beter laten voelen en weet altijd wat hij moet zeggen.. ook staat ie altijd voor me klaar
en die vriend bewonder ik voor zijn geloof en zijn geloof in de mensheidm hij denkt altijd t beste van mensen.
en een ex-collega van mij zij kan me zo gerust stellen. ze heeft heel veel meegemaakt en heeft heel veel slechte ervaringen en heeft vele depressies door gestaan en ze is hier nog en ze leeft en dat alleen is al zo'n overwinning en als t wat minder met mij gaat dan weet k dat k er wel overheen kom door haar

buitenstaanders
martina hingis voor alles wat ze al heeft behaald op zo´n jonge leeftijd
ethan hawke omdat hij gewoon heel droog altijd zn mening geeft ook over andere actuers en dat is gewoon n stukkie botheid die de meeste bekende mensen niet hebben omdat hun reputatie er dan aangaat!!



<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: miseryfox op 2001-05-11 23:17 ]</font>

BartVB
Eigenaar

Berichten: 41657
Geregistreerd: 08-01-01
Woonplaats: Arnhem

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-05-01 20:10

Mezelf }>

Haha, nee, grapje..

Hoef ik ook niet zo lang over na te denken. Op 1 staat Heike, zondermeer. Prachtmeid, staat altijd voor iedereen klaar, leergierig, slim (soms een beetje te Knipoog), goed in een hele hoop dingen, sociaal errug sterk, gewoon geweldig dus Lachen

Verder ook hier m'n moeder, vooral omdat ze zo ongeloofelijk goed is in het sluiten van compromissen en het bewaren (of herstellen Knipoog) van de vrede. Ook iemand die altijd voor iedereen klaar is en er altijd is als je haar nodig hebt. Heb ik het erg mee getroffen..

Bartje

Berichten: 1651
Geregistreerd: 18-04-01
Woonplaats: Deventer

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-05-01 20:48

er is 1 iemand in mn leven die ik echt heel erg bewonder en mn hele leven zal blijven bewonderen (en zeker zal blijven missen..)

da is mn oma namelijk, mn oma was een vrouw die echt ALTIJD aan anderen dacht en ontzettend sterk was (qua doorzettingsvermogen, etc).. ze is heel lang ziek geweest (reuma) en daar kreeg ze ook nog eens kanker bij, waardoor ze heel erg ziek werd en op het moment dat iedereen er eigenlijk vanuit ging dat ze de volgende dag dood kon zijn.. kwam ze er weer bijna helemaal boven op. En ook op het moment dat ze het heel moeilijk had met haar gezondheid (en ook al weduwe sinds 1,5 jaar) stond ze nog ALTIJD voor iedereen klaar, uiteindelijk is ze weer heel ziek geworden en heeft dat niet overleefd.. maar de laatste dagen stond ze alsnog voor iedereen klaar.. was echt een Super vrouw!

En baal er ook van dat ik haar niet echt heel goed heb leren kennen.. aangezien zij in Roermond woonde en wij in Deventer...

Maar goed.. het zij zo.. maar de (mooie) herinneringen aan haar, zullen altijd wel blijven!

Yor
Berichten: 1404
Geregistreerd: 12-01-01
Woonplaats: Ik ben een rasechte Leuther...

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-05-01 20:51

uuuuuuhm jeetje dat vind ik wel heel moeilijk

op 1 mijn mams, hou gewoon ontzettend veel van haar

um op 2 mijn broer, mijn broer en ik hebben 1 gedachte (hoe zeg je dat? wij snappen elkaar zonder een woord te zeggen)

en dan nog mijn aller beste vriendin!! gewoon zo'n lieve meid!
en dan heb ik nog een andere hele goede vriendin waar ik echt over alles mee kan praten!


en eigenlijk bewonder ik iedereen hier op bokt wel, en dan vooral iedereen samen

en ik heb ook zoooo veeeeeel bewondering voor bart Knipoog Knipoog Knipoog
_________________
* Let your senses guide you *

<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: yor op 2001-05-11 21:01 ]</font>

Sirius_

Berichten: 10948
Geregistreerd: 09-01-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-05-01 21:14

welke? (sorry voor de offtopic)

angel
Berichten: 1564
Geregistreerd: 15-04-01
Woonplaats: ~~*APELDOORN*~~

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-05-01 21:22

Bezte wel interessante vraag jah!

Nou ik bewonder:

-mijn moeder: Ze is er altijd voor me ondanks we wel eens conflictjes hebben en aangezien mijn ouders gescheiden zijn en ik geen contact heb met mijn vader.. Moet mijn moeder dus moeder en vader tegelijk zijn..

-mijn tante: Ze was vorig jaar ernstig ziek en ze lag in soort coma weken.. en iedereen d8 dat ze het niet zou halen en nu leeft ze gewoon weer rustig verder.. dus die kracht die ze in zich heeft bewonder ik

-mijn opa en oma: Uit alle verhalen lijken met het zulke geweldige mensen en ik vind het jammer ze nooit gekent te hebbe.. ik bedoel trouwens opa en oma van mijn moeder..

-Jennifer lopez: Ze heeft het heel goed gescoord... In de star-wereld!! Knap!!

-Starmakers: ZIjn ook toppie!

naja verder weet ik niet echt zo..

Laui!

Berichten: 16863
Geregistreerd: 10-01-01
Woonplaats: wherever I wanna be

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-05-01 22:00

Poeh! Dit wordt wel een beetje een 'zwaar' onderwerp!
Ookal ontken ik het 99% van de tijd bewonder ik mijn vader heel erg. Hij heeft best veel meegemaakt, praat er nooit over, maar heeft toch een heleboel (zonder diploma's) bereikt. Hij heeft ook heel veel wijsheid (als je dat zo moet noemen), en als ik een probleem heb weet hij meestal wel het goede te zeggen. Het is niet de pappie met de uithuilschouder, maar wel iemand met veel tips en andere dingen waar ik dan wat mee kan, dat vind ik wel belangrijk, want daar heb je wat aan!
Ik bewonder mijn moeder ook wel, want ze hebben saampjes nu al 30 jaar elkaar uit kunnen staan, en ik kan je verzekeren, geen van beide is errug makkelijk. Bovendien hebben ze nog 4 bloedjes van kinderen op de wereld gezet die het ze ook niet bepaald makkelijk hebben gemaakt (mijn broer bijvoorbeeld, hele lieve jongen nu, maar een paar jaar geleden lag hij volledig met zichzelf, vooral, in de knoop).
Verder bewonder ik Jennifer Capriati, tennistalentje, aan de drugs en nu weer zó terug. Maar ook Monica Seles, geweldig wijf. Iets waar ik echt kippevel van krijg is Joop Stokkel. Heb zijn gouden kur gezien. Echt waar, de tranen liepen over mijn wangen, bij Anky kreeg ik een beetje kippevel, zegt genoeg! Eigenlijk vind ik alle sporters met handicap heel bijzonder. Marcel Wouda die met astma is gaan zwemmen en toch maar mooi ff flink wat gewonnen heeft. Dat is wel een heel goed voorbeeld voor mij, dan weet ik dat het kan, en dan moet ik het ook kunnen. Lance Armstrong is ook zo iemand, de tour winnen na kanker. Sommige mensen hebben dat misschien wel nodig, maar het getuigt voor mij vooral van een enorm sterke geest. Ik weet wat je moet overwinnen om bijv te gaan lopen of zwemmen als alles tegen zit. Heel knap dat dat soort mensen het gelukt is. Voor mij hoeft het geen tourzege te zijn, of een gouden plak op de OS, een mini-overwinninkje (mentaal, of gewoon een mijlpaal in mijn lopen bijv, 10 km oid) is voor mij al meer dan zat, maar dit soort mensen houdt je wakker.
Verder heb ik ontzettend veel ontzag voor Tina Turner, heb de film over haar leven gezien, en echt waar, een GOUDEN WIJF! En dan maakt ze nog mooie muziek ook....
Er zijn nog veel meer mensen eigenlijk. Ik zie ze elke dag, en ik verbaas me dan. De ene keer denk ik over een leraar: wat een banketstaaf. Maar vandaag heb ik weer gezien dat het toch ook maar mensen zijn! Mijn aardrijkskunde leraar is ook wel een apart type. Echte vakman, en mijn mentor, en ik denk dat ik het niet beter had kunnen treffen. Het is een heel gesloten man, maar ik weet zeker dat hij op alle mogelijke manieren mij doordat hij gewoon mijn mentor is mij al stimuleert het te gaan halen.

Karin

Berichten: 65336
Geregistreerd: 10-01-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-05-01 22:33

Wow... nou daar hoef ik niet lang over na te denken. Bij mij staat met stip op nummer 1 (en met vele kilometers voorsprong) ook mijn oma, de moeder van mijn moeder.

Mijn oma heeft geen gemakkelijk leven gehad. Ze heeft in Indië (wat nu Indonesië is) tijdens de oorlog in een Jappenkamp gezeten, wat ze heeft overleefd. Na de oorlog werd mijn moeder geboren, maar een paar jaar later ging mijn opa er met een ander vandoor. Mijn oma en moeder zijn toen naar Nederland gekomen (hun oorspronkelijke moederland) en mijn oma heeft altijd keihard haar best gedaan om mijn moeder een goede toekomst te geven, hoewel haar familie daar niet in geloofde.

Later kreeg ze veel kwaaltjes, heeft ook een jaar of 10 geleden lang in coma gelegen en is daar wonder boven wonder helemaal goed uit gekomen. Mijn oma had een enorm sterk hart, en dat heeft haar door alles heen gesleept.

Een hele goede karaktereigenschap van mijn oma was dat ze ontzettend goed kon vergeven. Een mens IS niet slecht, een mens kan slechte dingen DOEN, vond zij altijd. Als er iemand was op wie je kon bouwen, dan was het mijn oma wel. Ze is helaas 3 jaar geleden overleden op bijna 89-jarige leeftijd, maar ik zal haar nooit vergeten!

En verder... kan ik zo snel even niemand bedenken. Mijn oma gaat boven alles! Lachen

Thirza

Berichten: 9261
Geregistreerd: 22-02-01
Woonplaats: Nieuwegein

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-05-01 22:43

mijn beste vriendin Naoual:
het is dus een marrokaans meisje en ze heeft het echt heel erg moeilijk ze mag niks terwijl haar broers heel veel mogen (alles dus) ze wordt s'ochtens naar school gebracht en s'middags weer opgehaald en als ze thuis is mag ze niet naar buiten en moet ze zich zelf maar gewoon vermaken binnen
haar moeder heeft haar zelfs een maand thuis gehouden omdat haar moeder school niet nuttig vind omdat ze toch over een paar jaar moet trouwen
en allemaal van dat soort dingen ik vind het heel goed dat zij zichzelf staande kan houden en ook altijd zo vrolijk is terwijl het slecht gaat thuis

gr. thirza

Rhys
Berichten: 6352
Geregistreerd: 19-01-01
Woonplaats: Drenthe

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-05-01 23:19

Waarom heeft iedereen het hier over haar moeder? dat wil ik wel eens weten......

Ik beownder: mijn instructrice, om wat ze in de paarden doet, hoe ze lesgeeft, hoe ze dingen duidelijk kan maken en omdat ze op rijtechnisch gebied eigenlijk altijd gelijk heeft.
Daarnaast kan ik ook eindeloos met haar kletsen over andere zaken en is zij één van de weinige mensen die ik eigenlijk alles wel durf te vertellen.

Nog eentje; de vrouw waar ik 's zomers help met het ponykamp.....ze kan gewon dingen voorspellen die uitkomen, door gewoon te redeneren. Ook met haar kan ik eindeloos praten over zowel paardenzaken als niet-paardenzaken. Een soort surrogaatmoeder heb ik weleens het idee. En vriendin tegelijk......als ik haar een uurtje aan de telefoon heb gehad, heb ik zelfs weer zin in leren......da's zo lekker als ik abso in de stress zit, dan bel ik haar even op, en dan is alles in elk geval voor even weg......zucht. Het ponykamp daar is ook fantastisch, overdag lekker met de kids en de pony's bezig, 's avonds kletsen tot we echt naar bed moeten en 's morgens gewoon weer verder.....een gezelliger leven bestaat niet.

Qua beroemdheid bewonder ik toch Anky wel enorm, zo'n klein vrouwtje met zo'n grote wil en doorzettingsvermogen, die dat toch allemaal maar even klaar krijgt van die grote paarden......geen ander haalt het bij haar. Dat is gewoon ontroerend om haar te zien rijden, dat doet geen filmster haar na......
Goede tweede is Ulla Salzgeber. Maar nu ga ik slapen.......


_________________
I'm not an addict, maybe that's a lie.....
-K's Choice-

<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: Rieja op 2001-05-12 13:28 ]</font>

orri

Berichten: 20941
Geregistreerd: 09-01-01
Woonplaats: "the world is my playground"

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-05-01 00:04

Mijn moeders moeder, mijn oma, overleden op 61 jarige leeftijd aan 'angst voor dokters', waardoor ze een knobbeltje op de borst zich uitzaaide in 5 jaar tot terminale borstkanker en de familie er achterkwam toen ze flauwviel en het niet meer kon verbergen....ze had toen nog 1 maand te leven.

Zij heeft het zwaar gehad in het leven,
als joodse zigeuner in Hongarije. Haar moeder is vlak voor het uitbreken van de oorlog vertrokken naar Brazilie en heeft daar een nieuw leven opgebouwd met zoons, haar dochters heeft ze bij een pleeg gezin...
1 dochter emigreerd naar Canada en de andere, mijn oma dus, blijft achter.
Toen de 2de WO uitbrak zijn ze verlinkt door de buren, in haar bijzijn is het pleeg gezin afgeschoten, ze was toen 13 jaar. Zij kwam in een concentratiekamp in Polen in 1943, in 1945 zijn ze bevrijd en is ze op een trein mee gekomen naar Nederland.

Ze had watervrees, angst voor dokters en angst voor judeisme....wilde nergens over praten. Ze heeft op haar 40ste leren fietsen en zwemmen, ze zong altijd een hongaars liedje voor me en was altijd een lieve oma.

Op een heel andere manier bewonder ik Sally Swift en ik hoop ooit een cursus Centered Riding te kunnen volgen.
Kate winslet, idd hele gave meid die in Titanic een stuk minder weegt dan meestal stond in een interview.
Ik heb meerdere films van haar gezien...
Anky, Tineke Bartels, Kyra K., Ulla Salzgeber .... een nobel streven.... Lachen

Heike
Mede-oprichtster

Berichten: 17804
Geregistreerd: 09-01-01
Woonplaats: Gemert

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-05-01 00:08

Ik ga zometeen de rest lezen. maar als eerste heb ik erg veel respect voor Bart. Hij is gewoon mijn maatje en mijn beste vriend. Staat altijd voor me klaar en geeft me het gevoel dat ik iets bijzoners ben.
Hij kan me ook laten nadenken over dingen en is altijd eerlijk tegen me. Soms is dat niet leuk om te horen. En hij zou me nooit kwetsen.

Verder mijn vader die ik heel erg graag mag.(duh!) Ik ben supetrots op mijn pap en zou later heel graag een beetje op hem willen lijken. de kalmte die hij heeft.De rust die hij uitsraalt. Ik heb echt heel veel respect voor die man.

En dan natuurlijk mijn moeder die me altijd steunt ook al ben ik wel eens lastig. Ze houdt heel erg veel van me en dat laat ze goed merken. Ze staat gewoon altijd voor me klaar. Mams bedankt!

tja en dan zijn er nog wel een paar mensen belangrijk ik mijn leven. Maar deze staan in de topt drie allemaal op 1

Caballo

Berichten: 1160
Geregistreerd: 17-04-01
Woonplaats: Texas, USA

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-05-01 07:58

Mijn nummer 1 en tevens mijn oogappeltje, is mijn man. Hij is die andere hand op die beruchte buik *LOL* Hij is begrijpend, loving, betrouwbaar en one in a million. Hij is mijn beste vriend en maatje door dik en dun.
groetjes, Caballo

Nimber

Berichten: 26551
Geregistreerd: 10-01-01
Woonplaats: Apeldoorn

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-05-01 08:28

phoe heb ik nooit zo over nagedacht....
in willekeurige volgorde dan maar.
Mijn Instructeur.
Met 1 blik kan hij zien wat ik onder me voel en hij heeft in die 4 jaar altijd gelijk gehad.
Ik heb een bewondering voor zijn wijsheid en alles wat hij heeft bereikt.
Ik kan ontzettend goed met 'm overweg hij is wbt lessen onwijs streng en ik heb wel eens jankend op het paard gezeten.
Maar als iets goed gaat kan hij dat zo brengen dat ik zooooooooooo trots ben....

Mijn oude pony Moonlight.
Ze heeft het in haar 3 jarige leventje zo moeilijk gehad!
ruim een jaar op een plek gestaan waar ze steeds paniekerig werd van spelende kinderen in de box.
Inrijden dat door een stel..... werd gedaan en wat totaal de mist in ging en ze achterover door de bakrand is geslagen.
Daarna is ze flink hard aan gepakt.
Ondanks dat was ze zo gek met mij.
Ik denk dat als ik een paard was geweest ik alle mensen zou haten...
misschien niet alleen bewondering voor Moony maar voor alle paarden.


en dan mijn pappie.
Die midden in de nacht (bijwijze)mij naar wedstrijd brengt, mij elke week naar les brengt en me overal mee helpt.
en die ondanks dat ie het hele paard niet kende zomaar (2 keer zelfs!) een paard kocht 1 keer omdat ik depri was omdat lottie verkocht zou worden er kwamen een aantal dagen kopers en de 2de keer omdat ik het zo stom vond dat die rarebier afgemaakt werd.
super zoals ie altijd voor me klaar staat en zoveel mogelijk doet om te zorgen dat ik zover mogelijk kan komen.

Als laatste de staleigenaar.
Hij heeft zoveel meegemaakt.
De varkenspest en daarna hield hij geen varkens meer maar dan nu MKZ.
Ik heb zoveel van hem geleerd wbt jonge paarden.Maar vooral ben ik 'm dankbaar dat ik zoveel mocht leren door op zijn paarden te rijden en ze ook in te rijden.

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-05-01 08:56

ik sluit me bij andere aan door ook te zeggen men moeder.En dan om dezelfde reden als laura. Mijn moeder heeft ook al heel veel mee gemaakt en ze is er ook weer helemaal bovenop en weer lekker vrolijk en dat vind ik super knap van haar. ik geloof niet dat ik zo sterk ben als haar.

Pluutje

Berichten: 5624
Geregistreerd: 22-04-01
Woonplaats: Nieuwegein

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-05-01 09:39

ahm.....
julia..een vriendin van mij..ze weet altijd het goede te zeggen..ik zie haar nu niet vaak meer(gister toevallig wel)en ze stond altijd voor me klaar

Marjolein

Berichten: 11634
Geregistreerd: 09-01-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-05-01 09:46

Mijn mams staat echt op nummer 1 was ook t eerste dat bij me naar boven komt. Mijn moeder heeft het heel moeilijk gehad met hun scheiding. mijn oma was dezelfde week overleden (haar moeder) toen mijn vader meldde dat hij wilde scheiden. en ze is er altijd voor mij geweest. afgelopen halfjaar maakte het niet uit wat ik deed (belde elke ochtend huilend en in paniek op dat ik niet durfde meer) ze was er voor me.

dan mijn opa die is heel relaxed komt eens in de 3 weken bij ons eten en gat hier de krant lezen kijkt gezellig mee tv en is er gewoon zonder dat hij nadrukkelijk aanwezig is. vindt ik heel knap.

En dan als laatste Daniella. Ailin staat bij haar op stal en ze is nu zwanger. zij leeft voor haar paardjes en nu met de baby opkomst straalt ze helemaal. ze wil altijd wel helpen heeft altijd raad. terwijl ze zelf eigenlijk heel weinig heeft. En ze eigenlijk altijd veels te lief is.

ylva

Berichten: 1745
Geregistreerd: 08-04-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-05-01 19:42

deja-vu, kijk maar bij jantina. Bij mij staan mn ouders samen op de eerste plaats, mn moeder omdat ze gedurende haar ziekte altijd opgewekt is gebleven, en ook al waren we heel jong(ik en mn broertje) ze ergens toch de energie vandaan haalde om elke x maar weer vrolijk te zijn als we kwamen. Ik bewonder haar omdat ze zich overal doorheen sloeg en zich sterk maakte om mijn vader bij te staan, kortom omdat ze een geweldige moeder was voor zolang ik haar kende.
Mij vader bewonder ik omdat hij door is gegaan, voor ons, omdat wij nooit hebben gemerkt hoe moeilijk HIJ het had, pas nu nu ik foto's van vroeger zie denk ik, hoe heb ik niet kunnen zien hoe slecht hij eruit zag. Hij is er altijd voor me geweest, en spoort me aan mn eigen weg te volgen, ik zou me geen betere vader kunnen wensen.
(ik zit nu dus gewoon serieus te huilen, wat een vraag toch al niet teweeg kan brengen Verdrietig )

Laura

Berichten: 8338
Geregistreerd: 20-02-01
Woonplaats: Midden van Gelderland

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 13-05-01 19:52

Weetje dat het mij verbaast hoe vanzelfsprekend je alles vind, totdat het ineens weg is?
Ik heb dus een hele moeilijke periode doorgemaakt toen mijn moeder 'ziek' was. Thuis lag helemaal in diggels, Ik kookte en deed het huishouden, zorgde voor mn pa en zusje en mn moeder. Op dat moment besef je niet hoe zwaar dat is, dat komt later pas. Ook mn vader heeft het heel erg moeilijk gehad, maar hij was vaak aan het werk. Nu besef ik pas dat hij daar gewoon naartoe MOEST, omdat hij anders eronderdoor zou gaan. In die tijd ben ik heeel veel gaan paardrijden. Ik wilde zoveel mogelijk van huis zijn, terwijl ik toch ook voor mn familie wilde zorgen.

Nu is de thuissituatie weer zoals vroeger. Mn moeder is weer helemaal goed.. maar ik betrap mezelf er vaak op dat ik die moeilijke periode gewoon weggestopt heb en doe alsof er niks is gebeurt. Het wordt weer vanzelfsprekend...

ylva

Berichten: 1745
Geregistreerd: 08-04-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-05-01 20:16

dat leeft het makkelijkst he, de moeilijke tijden vergeten, blokkeren uit je gedachten, totdat er iets kleins en onopvallends gebeurt waardoor het ineens allemaal terugkomt. alles wordt als vanzelfsprekend ervaren, je ouders zijn er nog als je kinderen krijgt, je staat er nooit echt bij stil dat je eigen ouders ook maar mensen zijn, en als je er mee geconfronteerd wordt dan vergeet je dat zo snel mogelijk.is ook wel zo logisch, als je daar altijd aan denkt wordt je erg gedeprimeerd. Ik heb het ook hoor, dat ik zo mogelijk alles maar als vanzelfsprekend beschouw, je bent niet de enige met dat "probleem"