Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
Justy schreef:Toch is er wel iets in mij dat zegt dat die dingen gebeuren, juist om je bewust te maken. Leer je er niet van dan zul je het keer op keer meemaken (denk aan vrouwen die steeds op gewelddadige mannen vallen), en ja, de vraag is dan: Doe je dat helemaal zelf of heeft de 'kosmos' daar een rol in?
MargaV"]
Ik snap heel goed dat je dit soort dingen denkt om voor jezelf verder te komen in je leven, maar tegelijkertijd kun je dat niet zomaar toepassen op anderen, denk ik (ik weet niet of je dat doet hoor, maar om gewoon lekker verder te kletsen).
[/quote]
Zomaar toepassen op anderen, nee, dat doe ik niet. Ik oordeel niet snel en hou de dingen liever bij mezelf. Wat niet wegneemt dat dit nu eenmaal mijn kijk is op dingen, en als het ter sprake komt zal ik dat ook zeggen, mits de situatie het toelaat natuurlijk
[quote="MargaV"]
Even een (tragisch) voorbeeld. Een goede vriendin van mij is op haar 8ste haar moeder verloren door zelfmoord. 12 jaar later wordt haar vriend depressief en pleegt succesvol zelfmoord. Als er iemand is die goed heeft leren omgaan met de zelfdoding van haar moeder, is zij het wel, ze is emotineel sterk. Maar dan toch... pleegt haar vriend zelfmoord. Waar heeft zij dan gefaald?
[/quote]
Ik geloof niet dat je het zou moeten zien als falen. Ieder leeft zijn leven zoals hij/zij dat juist acht, daar hoeft geen goed of slecht aan te hangen. Daarnaast heeft zijzelf waarschijnlijk geen aandeel in de zelfmoord van haar vriend, dat is iets van hem. Zij kan er alleen maar van maken wat er van te maken valt, en misschien is dat dan wel de les die ze moet leren: Dat het feit dat je met ellende kan omgaan geen garantie geeft voor een lang en enkel gelukkig leven.
[quote="MargaV"]
Nergens volgens mij. Ik zeg niet dat dit helemaal botte pech is, want zij voelde zich misschien wel een beetje aangetrokken tot zijn wat donkerdere kant (ook al was hij toen nog niet depressief), of nog logischer, hij was zijn moeder ook op jonge leeftijd verloren, misschien dat dat ze ook een beetje verbond, maar zijn moeder's dood heeft zeker een aandeel gehad in zijn depressie.
[/quote]
Dat ben ik helemaal met je eens. En met dit soort dingen kost het mij ook vaak moeite om het waarom te begrijpen... En het doet me ook twijfelen of het er wel is.
[quote="MargaV schreef:Dit soort voorbeelden sterken mij in mijn overtuiging dat er gewoon oorzaken zijn en geen bedoelingen.
mobick schreef:Vind ik wel, je leert overal van, je steekt overal wat van op.
Jennygirl"]
Ik geloof het ook met betrekking tot relaties met mensen. Met iedereen die ik ontmoet, moet een interactie plaatsvinden. Zij zijn niet voor niets aan komen waaien. Die interactie kan 5 minuten duren, of een levenlang. Ik heb op die manier al heel veel geweldige mensen leren kennen, die mij heel veel geleerd hebben/waarmee ik heel veel gedeeld heb. Een ander zou deze mensen waarschijnlijk niet opgemerkt hebben. Maar stuk voor stuk hebben ze iets aan mijn leven toegevoegd, of ik aan dat van hen. Ik geloof dus dat er een reden is dat ik hen ontmoet.
[/quote]
Dat geloof ik ook.
[quote="SuperPepeijn schreef:@mobick: je praat nu vanuit je eigen situatie lekker op je luie kont in een warme kamer achter de pc. ik vraag me af of je hetzelfde kon zeggen als je ten tijde van de 2e wereldoorlog jood in duitsland was geweest, om een voorbeeld te noemen.
SuperPepeijn schreef:Ik kan nu voor 25 (bijna 26) jaar spreken... en zeggen dat ik van alles wat geleerd heb. Ik kan nu roepen dat ik mn ex-vriend na een maand al de deur uit had moeten zetten, ipv na 3 ellendige jaren. Maar he... ik laat mij dit nooit meer overkomen. Als ik ooit weer in zo'n situatie beland, dan herken ik het, en is ie direct exit. Toedels, vergeet je waardeloze CD collectie niet mee te nemen .niet alle nare dingen die je gebeuren voegen iets TOE aan je leven jennygirl.