Geplaatst Met het hele team hebben wij de winkel opgezet, nadat we ingewerkt waren in de vestiging van Zwolle. We leerden elkaar in de periode voordat de winkel zich opende al goed kennen. Een leuk gezellig team die elkaar goed wist aan te vullen.
De eerste weken draaiden we goed, maar doordat de drukte minder werd en de omzet daalde werd er besloten te bezuinigen op het personeel. Mijn contract is binnen een maand nog veranderd naar parttime.
Ik werd voor de keuze gesteld daarmee akkoord te gaan of mijn baan te verliezen. Ik heb ingezegd met het idee dat ik dan altijd iets achter de hand heb en de kans kreeg om naar een andere baan uit te kijken. Een half jaar ging voorbij. Een aantal maanden waarin ik tevergeefs solliciteerde bij andere werkgevers. Mijn contract als parttime verkoopadviseuse werd verlengd. De rayonmanager waar ik toendertijd bij had gesolliciteerd trad uit dienst en een ander nam zijn functie opzich.
Doordat ik 48 uur aan maandinkomen was kwijt geraakt dankzij de verandering van mijn contract besloot ik dat ik nog maar een bepaald aantal dagen ingeroosterd wilde staan; zodat ik er nog een baantje bij aan kon nemen om mijn inkomen aan te vullen. Een logische keuze. Mijn bazin ging toendertijd akkoord en vond het geen probleem. Ze leek mijn situatie volkomen te begrijpen.
De ene keer werkten we prettige samen met zijn allen, dan een andere keer. We verschilden wel eens van mening of hadden ergens onze eigen ideeen over, maar altijd liep dat wel weer los. We konden alles met elkaar bespreken. Helaas kon mijn bazin er vaak niet goed tegen als zij kritiek kreeg (meestal van mij)
Ze had de gewoonte te commanderen. Iets waar ik heel slecht tegen kan en toen ik haar daar op attendeerde voelde ze zich ongemakkelijk... (kleinde dingetjes) Ik slikte kritiek altijd netjes met ja en amen en probeerde het mee te nemen en aan mijn negatieve punten te werken. 
Nu we een jaar verder zijn roosterd ze mij opeens minder dan mijn contractuele uren in en moet ik mijn vakantieuren in gaan zetten
Daar ben ik het niet mee eens. Dit heb ik ook duidelijk gemaakt tegen de rayonmanager die vorige week eens op bezoek kwam. We hebben het toen ook nog over mijn contract gehad en hij schepte niet de indruk negatief over mij te zijn. Toen ik gister op mijn werk kwam kreeg ik, nadat ik het nogmaals met mijn bazin over mijn uren had, te horen dat ik per 3 november niet meer in dienst zal zijn bij het bedrijf waar ik nu werk.
Mijn bazin zei nogal zenuwachtig dat ik het recht had het eerder te horen dan begin november, zoals de rayonmanager in gedachten had gehad. Als ik niet over mijn uren was begonnen had ze het mij ook nog niet verteld. Nou goed... Een behoorlijke domper aan het begin van je werkdag.... 
Ik ben nu nogmaals met mijn neus op de feiten gedrukt dat het vinden van een nieuwe baan niet gemakkelijk is, maar nu echt noodzakelijk.
Daarbij vind ik het behoorlijk vervelend dat de rayonmanager toen niet al, tijdens mijn gesprek met hem vorige week, heeft laten blijken dat de kans dat mijn contract niet verlegd zou worden erin zat. Hij had toen al besloten dat er voortaan alleen maar op nul-uren-contracten gewerkt zou gaan worden, omdat dat het voordeligste is voor de winkel. En ik heb het idee dat het van mijn bazin ook om persoonlijke redenen gaat. Hun gooien het puur en alleen op het feit dat ik niet flexibel genoeg ben...
Ik val in als mensen ziek zijn, ook als dat betekent dat ik die dag 13 uur zal moeten draaien ivm mijn andere werk. Ik neem de zaken waar, 6 dagen per week, wanneer mijn bazin op vakantie is. Zelfs in mijn vakantie stel ik me nog beschikbaar voor noodgevallen. Ik werk 100% zonder mij iets te moeten vragen.... BRRRRR....
