Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter:** 11-04-02 20:56

het ene moment bang en andere niet...?

Geplaatst door de TopicStarter: 11-04-02 20:56

beetje vage titel maargoed...
Ik had op Jellie dus, als ik op dr reed en ze was ergens bang voor werd ik nerveus en zenuwachtig enzo, afwachtend wanneer ze er met me aan de haal zou gaan, maar zodra ik dan een uurtje later eraan dacht, vond ik dat ik mezelf aanstelde en dat ik het makkelijk kon hebben en blablabla...
Maar als ik er weer opstapte was dat zelfverzekerde meteen weer weg, heb dr een paar keer tot huilens aan toe opgezeten..

Hebben jullie dat ook wel eens?

Als ik nu weer aan Jellie denk, wil ik zo weer op dr stappen.... Lips are sealed

Trotse mama van R obin (2007) & M ilan (2013)

**Geplaatst:** 11-04-02 21:14

Geplaatst: 11-04-02 21:14

Dat had ik vroeger, maar sinds Avalon bij me staat niet meer. Hij is best wel heftig, dus ik maakte mezelf een beetje boos als hij aan het etteren was. Gewoon nergens aan denken (niet de hele tijd denken wat hij de hele tijd kan uithalen, maar hem steeds een stapje voor zijn) en rijden.

Galactica Wadim X Gemini

**Geplaatst:** 11-04-02 21:14

Geplaatst: 11-04-02 21:14

Ik ken het.

Een vriendin van mij heeft een pony, die echt vreselijk hard kan gaan bokken. Bij haar valt het wel mee, maar een nieuw iemand probeert 'ie altijd uit. En elke keer als zij dan niet kan, sta ik weer met mijn veel te grote falpuit mond; "dan doe rij ik hem toch die dag voor je?" en elke keer zit ik er weer met knikkende knieen op. Het rare is dus dat ik ook pas onzeker wordt als ik erop zit. Nog stommer is dat ik eigenlijk nog nerveuzer ben als 'ie niks doet Verward

Als ie eenmaal gebokt heeft en ik ben blijven zitten, dan heb ik zoiets van "Ik kan het" Haha!

Ik ben een keer heel beroerd van hem afgevallen en sindsdien heb ik dat. het rare is dat ik van mijn eigen pony 20 keer kan afvallen en dan nog niet bang wordt. Kwestie van vertrouwen denk ik.

War does not determine who is right - only who is left.

http://www.rvamelisweerd.nl

**Geplaatst:** 11-04-02 21:29

Geplaatst: 11-04-02 21:29

Ik heb dat dus ook met Pendro.
Ik vertrouw hem volkomen.
Ik ben er een tijdje geleden een paar keer afgevallen en mijn zelfvertrouwen heeft een aardige deuk opgelopen.
Nu gaat het weer iets beter tot gisteren.
Ik in de les rijd er zo'n stress manege pony mee.
Pendro dus bokkend de hele bak door ik gelukkig blijven zitten maar je moet niet vragen hoe (hing om ze nek heen)
Daarna valt dat kind van die pony af en pendro maar steigeren Boos!

Ik zit er dan dus de rest van de les gestresst op.
Ben ik klaar met rijden heb ik zoiets van godver ik had hem meer aan moeten pakken.
Dit is altijd achteraf Boos!

Zou willen dat ik het ook kon als ik er op zou zitten net als jij.
Ik denk idd dat het een kwestie is van gewoon nergens aan denken en rijden met die hap.
En jammer dan als het niet zo goed gaat af en toe.

groetjes,
linda

**Geplaatst:** 11-04-02 21:56

Geplaatst: 11-04-02 21:56

ja ook ik ken dat gevoel,
punk is dus in het verleden met mij een paar keer op hol geslagen Huilen

omdat ik steeds de zelfde man tegen kwam in het bos met zijn sulky, hij heeft een grote koeienbel Koe

aan zijn sulky hangen zodat je hem hoort aankomen. Frusty

daar ben ik natuurlijk erg van geschrokken!
ondertussen rij ik ook niet meer in dat stukje bos, maar wegens omstandigheden ben ik genoodzaakt om met punk alleen te gaan rijden in het bos.
als ik punk aan het borstelen ben gaat het allemaal wel, maar het moment dat ik moet opstappen moet ik toch altijd flink slikken, huilen hoef ik niet, ik spreek me zelf wat moed in en dan ga ik.
ik ben wel altijd blij als ik terug kom en denk bij me eigen, wat is punk toch weer braaf gewesst vandaag.
omdat ik alleen met hem rij is hij ook erg schrikachtig, hij kijkt veel om zich heen, en staat vaak stokstijf stil als die weer eens wat hoort!
tja, opdat moment moet ik dan wel ff slikken, maar spreek dan wel veel tegen hem, wilt ook nog wel eens helpen.

"Het hoofd van een welsh Cob, de actie van een Hackney en het lange haar van een Shire"......Balou?
http://www.depaardenbazaar.be

**Geplaatst:** 12-04-02 08:56

Geplaatst: 12-04-02 08:56

Het is ook best eng op een paard er kan natuurlijk altijd wat gebeuren. Als ik bang ben denk ik maar zo ik heb al veel meegemaakt maar nooit met ernstige afloop dus waarom zal het nu mis gaan?
Paarden reageren wel gestresst als je bang ben dus ik probeer altijd rustig te gaan zitten en fluit een deuntje of ga zingen zodat mijn ademhaling rustig blijft anders ga je je spieren aanspannen en dat voelen ze ook.
Ik voel me ook veiliger als ik een cap op heb.De laatste tijd is het aardig rustig met bokkerijen en racerijen dus ik heb een groot vetrouwen voor het zelfde geld gebeurt er weer iets en ben ik weer terug bij af.(ben heel erg bang geweest)

Hippisch ondernemer op het gebied van paardenwelzijn

"The best way we can show respect for our equine friends is to honor how they're made."
~ Dr. Juliet M. Getty

**Geplaatst:** 12-04-02 09:41

Geplaatst: 12-04-02 09:41

Heel herkenbaar hoor,

In het begin toen ik Gamble net reed had ik had ook in de gallop, hij voelde dat en nam me mee naar alle hoeken van de bak, afsnijden, achter anderen aan etc. Vooral in een bepaalde les, en iedere keer als ik eraf kwam was ik teleurgesteld in mezelf dat ik hem niet aangepakt had. Lees; durfde niet. Stond vaker stil dan meedoen, in de gallop dan. Maar langzaam aan ging het beter en werd ik brutaler, wilde hij de hoeken afsnijden ook goed maar wel door in gallop, achter anderen aan prima maar ik zat hem op z'n donder. En zo kreeg ik vertouwen in mijn eigen kunnen en kon ik werken aan zijn achterlijke gedrag. Het ging zo goed dat ik dacht de hele wereld aan te kunnen. Totdat.........ik er op een zonnige lentedag hardhandig werd afgebokt (2 keer!!! ) Weg vertrouwen, weg durf, maar ik merk dat het sneller terug komt dan eerst. De eerste weken was even slikken en ook dat voelde hij en nam zijn oude streken weer op. Maar nu moet hij oppassen want ik ben weer terug, pak hem net zo aan als eerst en meneer loopt weer braaf.
ik denk dat het letterlijk een kwestie van vallen en opstaan is, met pieken en dalen. Als een golfbeweging en dat moeten we accepteren, dan valt het ook niet zo tegen als het een periode niet zo lekker loopt.

Veel succes en een hoefje van Gamble

**Geplaatst:** 12-04-02 09:43

Geplaatst: 12-04-02 09:43

Ik ken het. Ik heb veel angst gehad door een slechte ervaring met een paard. Barbiano reageert heel erg op mij, wordt ik zenuwachtig wordt hij het ook wordt ik bang idem dito. Dus zelf een zelfverzekerde houding aannemen en niet gaan verkrampen daar reageert een paard heel erg op. Ga een liedje zingen als je bang wordt, schijnt ook te helpen. En als je onzeker wordt zorg dat er iemand bij je is die je je zelfvertrouwen kan teruggeven zoals een goede instructeur/instructice. Succes!

**Geplaatst door de TopicStarter:** 12-04-02 12:03

Geplaatst door de TopicStarter: 12-04-02 12:03

gelukkig ben ik dus neit de enigste Lachen

Ik heb 2 goede instructeurs gehad, maandags clubles, dat was meestal een regelrechte ramp omdat haar boezemmaatje en broertje (zelfde stalling ook) dan ook mee reed en die gek kon doen, zodra hij gek ging doen ging zij steigeren en ervan door vliegen enzo...

Woensdags ging het altijd beter dan had ik priveles, maar toch was ze er daar ook eerst 3x met me vandoor gevlogen + een les verstoord, later ging ze nog even de rodeo uit proberen, toen kwam ze nog een keertje steil omhoog..

Bij het opzadelen was ze ook niet te verstrouwen, het werd steeds erger, de laatste keer steigerde ze zo'n 10x achter elkaar bij het aansingelen, schop onder dr kont gaf ze niks om...

Ik kon mezelf neit eens redden want vaststaan kon ze neit dan hing ze zich op sloeg naar mij en beet me... Dat was dus al 1, maar dat steigeren was dr ook nog, ik kon zelf ook niet opstappen, want dan had ze ook de neiging er in galop weg te vliegen, verder was het al helemaal niet vertrouwt om alleen te rijden...

Ben nooit van dr af gevallen, omdat ik vrij stevig in het zadel zit...
Maargoed, mijn vertrouwen in haar was weg, ze is altijd al zo geweest egwoon slecht opgevoed, dr vorige berijdster had dezelfde problemen, maar zij kon er mee leven ik niet...

Nu denk ik bij bon wel eens, he! krijg toch es wat meer pit in je kont Tong uitsteken

maar ze is het perfecte paardje voor mij Lovers

Trotse mama van R obin (2007) & M ilan (2013)

**Geplaatst:** 12-04-02 19:13

Geplaatst: 12-04-02 19:13

Oh, ik ken het helemaal! Een paar maanden lang, dacht ik aan rijden en Spot en dan had ik er al helemaal zin in, maar zogauw ik er op zat en ze voor m'n gevoel maar iets harder hoefde te gaan stappen kreeg ik de kriebels, dan raakte ik ook echt in paniek. Slaat nergens op, ik kon toen best rijden, genoeg voor haar iig, maar ik durfde er niet op. Heb het nog heel veel vaker gehad, maar tegenwoordig is het omgekeerd Haha!

. Heb straks voor de tweede keer les op de club en ik ben echt heel zenuwachtig, erger als de vorige keer. Zie er al de hele dag heel erg tegenop en vorige week ook, kan me niet voorstellen dat ik straks, met met schijtknolletje(die noh hengstig is ook...) in die bak tussen allemaal vreemde pony's rijd zonder half dood te gaan, maar als ik heel goed nadenk weet ik dat het over is zo gauw ik er op zit. Maar nu...Ik wil niet!!!

**Geplaatst:** 12-04-02 19:42

Geplaatst: 12-04-02 19:42

Ik heb het ook een beetje, maar eigenlijk net omgekeerd. Ik heb voor mijn instructrice een week haar burggraaf merrie gereden. Dat beest is hardstikke sterk, en ze waarschuwde me dus al, als ze bokt of ervandoor gaat, meteen stil zetten want anders heb je verloren.

Dus ik stapte al op met zo'n gevoel van een knoop in je maag Knipoog

Maar bij mij was het juist zo dat ik daardoor heel afwachtend ging rijden. Als de merrie dan wat deed, had ik zoiets van 'okee, dat viel wel mee, dat hebben we gehad' en kon ik pas echt aan het werk gaan.

Probeer het dus een positieve draai te geven. Als je paardje iets doet, denk 'zo, dat heb ik mooi eventjes uitgezeten' ipv 'Ohjee misschien val ik de volgende keer'

Nothing tastes as good as being lean feels *profielupdate*
Goed voornemen 2007: Sommige PBtjes slippen er nog wel eens tussendoor... dus mocht je geen respons krijgen; stuur svp nog eens en niet boos worden hoor Haha!

**Geplaatst:** 12-04-02 22:08

Geplaatst: 12-04-02 22:08

Dat dacht ik dus steeds...anderen zeiden: waarom zou je bang zijn, je bent er altijd op blijven zitten, maar ik dacht, precies, en omdat het ooit een keertje fout moet gaan kan dat net zo goed nu zijn! Geen instelling natuurlijk, maar het belangrijkste blijft toch wel dat je niet na moet denken. Niet dat je gewoon moet slapen, maar als ik bang ben dwing ik mezelf om gewoon te rijden, te concentreren op m'n pony. Na een drafje gaat de stap weer lekkerder, na een galopje de draf. Ik weet inmiddels dat wanneer ik een keer nadenk over wat er allemaal wel niet fout zou kunnen gaan, het ook fout gaat omdat ik dan gespannen word, niet meer echt er aan rijd.
Probeer je helemaal op je pony te concentreren, niet op je omgeving en jezelf. Natuurlijk wel op de goede manier, dus niet gaan letten waar ze naar kijkt maar eigenlijk juist concentreren op het rijden, dan merk jij het vaak niet eens (bij wijze van spreken..) als ze ergens bang voor is en dus rijd jij gewoon vrolijk door en weet ze dat het niet erg is, als je echt denkt: oh, hier doet ze gek verander je toch onbewust iets in je rijden wat jouw pony zekermerkt, ook al merk je het zelf niet. Het zal niet meteen werken, maar als jij gewoon echt aan het rijden bent, helemaal geconcentreerd (en dat moet je ook leren, ik merk het tegenwoordig vaak niet eens als er iemand kijkt tijdens het rijden) gebeurt dat waar je bang voor bent, maar ervaar jij het op een andere manier, als iets dat jou van het lekkere rijden afbrengt en dus rijd jij gewoon door om dat goede gevoel terug te krijgen.
je gaat er lekkerder van rijden en ontspant meer waardoor je pony dat ook doet en als het goed is minder lastig is. Les kan hier heel erg mee helpen, zeker van een goede enthousiaste instructeur want alleen is het erg moeilijk..succes!

**Geplaatst:** 12-04-02 22:12

Geplaatst: 12-04-02 22:12

dat heb ik ook wel eens met olisa... maar dan heb ik het eigenlijk meer vooraf... en als ik er dan op zit valt het wel weer mee..

**Geplaatst:** 12-04-02 22:47

Geplaatst: 12-04-02 22:47

Oh dat ken ik. Begin bij jezelf: probeer je gedachten te verzetten en niet alleen aan het feit te denken dat ze er weleens vandoor zou kunnen gaan. Ik rijd nu ook een arabiertje, en die schrikt wanneer het haar uitkomt: heel irritant. Maar dat vindt ze gewoon leuk, dus ik straf haar ook als ze zoiets doet. Gelukkig rent ze alleen maar hard, en bokt ze nooit, das alweer een pré.

From the looks of this place, my ass has got a lot of catching up to do.
http://www.crperformancehorses.nl

Wie is er online