appels en peren.... maar okay dan
als we ze dan toch gaan vergelijken doe het dan helemaal... niet alleen de ruiter en hulpen, niet alleen de oefeningen, maar vooral ook het paard.
in de engelse sport worden veel meer hulpen ingezet om het paard gedurende een oefening te begeleiden en deze blijven (hoe subtiel ook op hoger niveau) erbij.
in de westernsport worden weliswaar veel hulpen gebruikt om een paard te trainen, maar er wordt veel meer getraind op het loslaten van het paard met de bedoeling het paard zelfstandig te laten lopen.
voorbeeld
welkom spirited, leuk dat je post, maar je komt wel erg bijdehand uit de hoek op een onderwerp waar je duidelijk niet veel kaas van gegeten hebt.
jouw paard wist idd niet wat hem over kwam omdat hij alleen een rechte lijn kan lopen onder begeleiding van jouw. een goed getraind westernpaard loopt deze rechte lijn zelf, daarom kan de ruiter de benen van het paard afhouden en kan hij zich concentreren op de koe die hij aan het vangen is
een combi op hoger niveau in de westernsport vereist een bijzonder goed getraind paard, dat dus al in staat is zelfstandig oefeningen te doen. de ruiter (die ook wel moet kunnen rijden natuurlijk) is er vooral om het paard te vertellen wanneer hij de oefeningen in moet zetten, het paard zou de rest moeten doen.
bij de engelse dressuur zal de kwaliteit van de ruiter weer veel belangrijker zijn aangezien deze het paard veel meer zal moeten blijven begeleiden in alle oefeningen.
dus de kwaliteit (van onderwijs) van het westernpaard is de focus in de westernsport, terwijl de kwaliteit van de ruiter bij het engels rijden voorop staat.
dat bedoel ik met appels en peren en daar komen ook blaze z'n cryptische (voor engelse ruiters
) opmerkingen weer om de hoek kijken