Het Friesepaard is aan vernieuwing toe.
Citaat:De Woestijn -arabier o.a Gharib, die hopelijk en kennelijk nog de kwaliteiten bezat om het uitzonderlijk uithoudingsvermogen, dat paarden die honderden generaties lang onder erbarmelijke omstandigheden toch voldoende hoog konden presteren (in een keihard woestijnklimaat) en nu TERUG in het Friese ras te brengen.
Het Friese ras dat juist zoveel heeft ingeboet van diezelfde kwaliteit door een lange landbouwpaardenfokkerij: kortbenig, korte bespiering, stapwerk verrichtende " bijna – koudbloeds " te fokken.
Dus weer TERUG met een bloedaansluiting, want dat zelfde (N.Afrikaans dessert-arabier-) bloed is erin gebracht vanaf de 80 jarige Spaanse bezetting.
Meteen daarna begon de glorieperiode van Friezen als verbeteraars voor andere rassen, hogeschoolpaarden aan Europese hoven en tenslotte de snelste harddraver.....
Dus echte sportievelingen van hoog niveau!!!!
Het is nu de kunst om ook het juiste Friese bloed te selecteren. Dat is simpel. Gewoon goed luisteren naar oude friese boerenfamilies, die het ras van heel vroeg af kennen en dan dat bloed nemen, dat bovendien in zo weinig mogelijk generatie-intervallen de landbouwperiode "overslaat". Dus het oudste bloed wat er maar te vinden was.
Zeker niet het Mark-bloed, waar tegenwoordig bijna 90 % van de populatie op is in geteeld soms wel 4-5-6 keer op rij. Dan krijg je wel mooie vroegrijpe Friezen met veel gangwerk en front, goed voor de beurs van de fokker / verkoper, maar slecht voor de uiteindelijke gebruiker, want werkvermogen en zware belasting en vroeg versleten maken het een "slechte investering" voor de gebruiker. En die reputatie krijgt het Friese paard in het binnen- en buitenland helaas wel: Een plaatje van een bloem, die snel verwelkt. Die reputatie krijgt ook een prijskaartje, dat zie je nu gebeuren in de Friezenmarkt
.