Ikke:
ik snap wat je bedoelt, maar zo acuut is het niet, er is afgelopen week mogelijk kanker geconstateerd en dan wel een zeer agressieve vorm. Met een kleine kans op het feit dat het geen kanker zou zijn maar een ontsteking. Ze heeft dus een 5-daagse antibioticum-kuur gehad, di morgen ophoudt. Morgenavond moet ik weer ter controle heen, maar ik weet genoeg, er is geen enkele verandering opgetreden. De eerste paar dagen had ze nog pijnstillers erbij gekregen, maar om het effect van de antibioticum te kunnen beoordelen is ze nu zonder pijnstillers, tot morgenavond.
volgens de v-arts was ze nog in zodanig goede conditie dat ik haar nog wel een tijdje op pijnstillers mag houden, maar hoeveel ik haar ook zal missen, daar begin ik niet aan. Het is tijdrekken zonder zin, want het afscheid zal toch pijnlijk zijn en zij heeft er ook niets aan die extra tijd.
Waarom vrijdag: niet meteen allemaal beginnen te gillen, maar dan heb ik een vrije dag. En ik wil niet mijn hond achter laten op de kliniek, spuitje en dag mevrouw tot de volgende keer. Ik wil graag dat ze thuis in mag slapen, maar één en ander vergt gewoon wat tijd en die tijd heb ik door de week niet en kan ik ook niet krijgen. Ik zal dus morgen om pijnstillers vragen en een afspraak maken voor vrijdag, maar het idee om haar vrijdagochtend voor de laatste keer te kunnen uitlaten en voeren is zo raar, het voelt zo machteloos, en dat terwijl ik juist degene ben met alle touwtjes in handen.......