elke dinsdag heb ik les, kwam weer. maakte mijn paard schoon, deken op en zette haar op stal.
ze wou niet eten en draaide zich om ging liggen en begon tegen de muur te trappen..... gelijk de dierenarts gebeld..... en er werd vastgesteld dat ze koliek had.
en daar begonnen we dan met lopen... ze wou tijdens het lopen vaak liggen, maar naar 1,5 uur was ze rustig en hebben we haar weer op stal gezet en ben ik er de hele nacht bij geweest.
de volgende dag lieten we haar even in de bak lopen om haar stal een beetje op te frissen, maar daar ging het al mis. we hebben direct weer de dierenarts gebeld en we konden meteen komen. daar werd ze weer helemaal onderzocht en moest ze daar in de binnenbak lopen zodat ze in de gaten kon worden gehouden. ik moest toen nog ff naar huis toe om wat dingen te regelen. ben tegen de middag terug geggaan en we hoorde dat ze sinds wij vanmorgen weg waren gegaan ze was gaan liggen en ook niet meer was opgestaan. ben toen de bak binnengelopen en heb haar geroepen en ja hoor daar stond ze op, speciaal voor mij. de dierenarts had haar nog een pijnstiller gegeven en toen wij weer weggingen was ze hartstikke rustig. s'avonds moest ik werken. de dierenarts belde ze had weer een aanval gehad.... en een half uur later belde ze, ze kon het niet meer aanzien. ik heb toen gezeg'; mijn paard hoeft geen pijn te lijden, dat heeft ze niet verdient. en toen hebben we haar laten inslapen......
het gevoel dat ik nu heb is nauwelijks te omschrijven, je voelt je leeg, moe. sommige van jullie zullen denken wat zielig, de anderen waarom zet je het hier op bokt.nl. ik wou gewoon mijn verhaal kwijt.
de laatste foto's van haar staan op mijn profiel
het was een mooi paard. 
