Wonderbaarlijke vergezichten En kleuren Schieten aan mijn gezichtsveld voorbij Fantastische geurscala's Tergen mijn gevoelige neus En bedwelmen me Dan doe ik mijn ogen dicht Beland weer in de echte wereld Waar alles koud is, grauw Iedereen gaat z'n eigen gang Bekommert zich niet om mij Dus open ik me weer Verlies langzaam Mezelf Tot ik een deel word van Jouw wereld
Waaw, vooral het laatste deel is echt goed!! En het is zo waar!
"Tenslotte ben ik niet tevreden over mijn gedachten. Ik zou wel eens iets heel anders willen denken. Maar wat? Ja, als ik dat wist, dan dachtik het wel."