Heb t hele verhaal nog ff goed doorgelezen.
Maar, ik denk niet dat t iets met de rug te maken heeft.
Aangezien meerdere Dravers dit doen, heeft dat er ook wat mee te maken.
Deze paardjes moeten namelijk keihard gaan, en alleen het commando links of rechts op te volgen.
Door de rest van het geruk en getrek (wat er zeker is op de baan, met een zeeeer scherp bitje) te ontlopen doen ze hun tong over het bit.
Zo zijn ze minder gevoelig, en lopen daar dus gewoon doorheen.
Mijne deed het in het begin dus ook, met als gevolg dat ze niet meer te stoppen was.
Het is de kunst bij Dravers om het vertrouwen in de ruiterhand en het bit weer te verkrijgen.
Dus, als je op de goede weg bent, en je krijgt weer een beetje vertrouwen, ruk dan NOOIT in de mond, dan is al dat vertrouwen weer weg.
Endurance: je paard, jij, een prachtige omgeving en heel veel kilometers worden samen één.