Geplaatst Dat is de dag...die ik nooit meer zal kunnen vergeten...
Al wil ik dat soms zo graag...
Het is de ergste dag van mijn leven!!!
Ik weet het niet zo goed meer allemaal...
Het ging zo snel...
Maar 1 ding is zeker....
Het beinvloed mijn hele persoon....
Niemand die het ziet....
Niemand die het merkt...
Voor andere mensen ben ik heel gewoon....
Maar toch heb ik nog heel veel verdriet.....
Ik ben net als ierdereen hoor!!
Altijd vrolijk...en niemand die het ziet...
Maar ondertussen...
zit daar een heel groot masker...
Het gaat nooit af....
Het zit zo vast....
Eigenlijk is het best heel erg laf!!!
Waaron mag niemand het zien?!?
Ik had een paard...
Van wie ik veel hield....dan mag dat toch wel?
Maar het is al een paar maanden geleden...
Dan is het toch wel een keer genoeg....zeggen ze dan...
Maar nee...
neem maar van mij aan: Het is NOOIT genoeg....
Het is iets wat heel lang duren kan...
Mijn gedachtens zijn helemaal bij jou...
Meer dan ze ooit waren...
Je bent hier...ik merk het..
Ik wil je zien....
Ik wil je voelen....
Ik wil je horen...
Maar het kan niet!!!!
Het is gewoon gemeen!!!
Ik mis je zo...!!!
Terwijl je vlak bij me bent.....
IK VOEL HET!!!!!!
Je was nog geen 9 jaar oud geworden...
Nu is nu al een paar maanden geleden..
En je bent voor altijd verdwenen...
Ik HAAT degene die dit liet gebeuren...
Maar wie..is de vraag...
Wie is wie...die ik voor altijd haat??
Ik haat DIE..Dat is zeker!!
hele dikke kus Laura 
