Dankjewel allemaal. We zijn al een tijdje bezig geweest maar vannochtend zag ik dat het echt over was. Hij was gewoon koud, grijs en helemaal op. Toen we de beslissing hadden genomen gaf hij heel lief een pootje en legde zijn kop erop alsof hij wilde zeggen "het is goed zo". Hij heeft nu een mooi plekje in de tuin onder de kamperfoelie (daar zat hij altijd graag) en heeft een heel luxe marmeren steen op zijn grafje. Hadden we toevallig nog liggen van de verbouwing. Ik zit nu echt te balen op mijn werk. Morgen ga ik mijn paard weer eens opzoeken, die zal me ook wel gemist hebben de laatste dagen.