Het einde is zoek, thuissituatie

Moderators: Dani, ynskek, Ladybird, Hanmar, xingridx, Mjetterd, Polly, Giolli

 
 
James_lover
Berichten: 13
Geregistreerd: 08-11-03

Het einde is zoek, thuissituatie

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 25-08-04 08:30

Ik moet dit van me af schrijven.. maar of dat nog helpt?
Ik heb problemen thuis en met mezelf,
Ik kan niet accepteren dat ik ben zoals ik ben en mijn ouders blijkbaar ook niet alleen dan op een andere manier.. of eigenlijk ook weer niet.
Ik kan niet accepteren dat ik uiterlijk anders ben dan 'normale' mensen.
Mijn ouders zijn me spuug en spuugzat en dat kan ik ze niet kwalijk nemen. En ik wil wel dat het anders was, maar ik kan mezelf nergens meer toe zetten. Mijn ouders doen heel veel voor me en ik doe gewoon geen flikker er voor terug. En ik weet niet hoe het komt want ik wil dit niet. Mijn moeder heeft constant angstaanvallen en sinds vandaag kreeg ik te horen dat mijn vader een te hogebloed druk heeft.. Door mijn schuld. Omdat ik ze gek maak met mijn gedrag.
En ik kan er niks aan doen.. of misschien wil ik het niet en daarom haat ik mezelf. Mijn ouders hebben t liefst nu dat ik oprot en ik wil het wel, maar ik kan nergens heen.
Ik ben helemaal alleen en er is niemand die mij kan helpen en ik ben ontzettend bang, nu en voor de toekomst. Daarom wil ik er een eind aan maken, aan mijn leven.. Dan zijn mijn ouders van mij af en ik ook vanmezelf. Ik haat het leven.. ! Het doet te veel pijn!

[edit:BartVB]Titel[/edit]


toscana

Berichten: 1120
Geregistreerd: 08-08-04
Woonplaats: Apeldoorn

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-08-04 08:36

Mag ik vragen hoe oud je bent en wat je doet werk/school?
Ken je problemen niet maar of een einde er aan maken nou een goede oplossing is... wat heb je dan? Dat zullen je ouders ook vast niet willen hoe moeilijk jullie ook met elkaar op kunnen schieten.

*Maak mij niet gek dat kan ik zelf veel beter*

Nathalie1981

Berichten: 4219
Geregistreerd: 13-12-02
Woonplaats: Apeldoorn

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-08-04 09:06

Ik ben het met Toscana eens.
Zowel jij als je ouders hebben er niets aan als je een eind aan je leven maakt.

Ik vind het al heel goed dat je weet dat je het fout doet. Doe daar iets mee. Het leven is niet altijd rooskleurig. Zelf maak ik op dit moment ook een nare periode mee en denk ik ook wel eens "was ik er maar niet meer" maar ja daar heeft niemand wat aan.

serena1978

Berichten: 761
Geregistreerd: 20-05-04
Woonplaats: Emmen

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-08-04 09:17

Hallo James-lover

Mijn vraag is: Wat bedoel je uiterlijk anders dan andere mensen?

En heb je wel is aan hulp gedacht zoals een psygoloog?

Pak je moed bij elkaar en laat je is van een positiefe kant zien.
Al is het niet altijd makkelijk.

James_lover
Berichten: 13
Geregistreerd: 08-11-03

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 25-08-04 09:19

Ik ben 20.
En wat heet een periode..? Ik vecht nu al 5 jaar met mezelf. En mijn ouders begrijpen niet hoe ik me voel, dus die worden gek van mij en de manier waarop ik me gedraag. Ik ben 20 en wat heb ik nou eigenlijk bereikt? Niks, ik kan niet eens op eigen benen staan en t huis uitgaan. En ik heb verder niemand in deze hele k*t wereld die ook maar ene fiets om mij geeft, ik zelf niet eens, dus laat staan dat een ander dat kan. En mn ouders zeggen zelf dat ze liever hebben dat ik opr*t. Maar waar kan ik heen? Ik heb niemand. Alleen mezelf en met mezelf kan ik niet leven.
En mensen zullen misschien een paar tranen laten als ik weg ben, maar daarna gaan ze wel weer verder met hun leven.
En ik? Ik ben dan ook eindelijk van alles af. En ik weet zeker dat dood zijn nooit zo erg kan zijn dan mijn leven verder proberen te leven.

Lame

Berichten: 3570
Geregistreerd: 25-06-04
Woonplaats: Noorden van het land

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-08-04 09:23

Je zit in een lastig parket. Weten je ouders dat je er zo over denkt? En ook hoe je over jezelf denkt ten opzichte van hun?

Probeer het er eens met ze over te hebben.. Misschien wordt het voor jou en je ouders een stuk duidelijker als jullie je gevoelens uitspreken..

Nathalie1981

Berichten: 4219
Geregistreerd: 13-12-02
Woonplaats: Apeldoorn

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-08-04 09:25

Ik ga met Serena mee. Misschien zou je eens met een psygoloog moeten praten.
Je bent heus niet de enige die soms niet met zichzelf kan leven. Op dit moment voel ik me net als jij, maarja ik moet wel door. Het leven verlaten lost ook niets op.

youngster

Berichten: 26261
Geregistreerd: 21-03-02
Woonplaats: Utrechtse Heuvelrug!

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-08-04 09:34

James_lover schreef:
Ik ben 20.
En wat heet een periode..? Ik vecht nu al 5 jaar met mezelf. En mijn ouders begrijpen niet hoe ik me voel, dus die worden gek van mij en de manier waarop ik me gedraag. Ik ben 20 en wat heb ik nou eigenlijk bereikt? Niks, ik kan niet eens op eigen benen staan en t huis uitgaan. En ik heb verder niemand in deze hele k*t wereld die ook maar ene fiets om mij geeft, ik zelf niet eens, dus laat staan dat een ander dat kan. En mn ouders zeggen zelf dat ze liever hebben dat ik opr*t. Maar waar kan ik heen? Ik heb niemand. Alleen mezelf en met mezelf kan ik niet leven.
En mensen zullen misschien een paar tranen laten als ik weg ben, maar daarna gaan ze wel weer verder met hun leven.
En ik? Ik ben dan ook eindelijk van alles af. En ik weet zeker dat dood zijn nooit zo erg kan zijn dan mijn leven verder proberen te leven.


Vraagje: Begrijp jij zelf wel hoe je je voelt??

Als je 20 bent is het nog geen schande als je niet op eigen benen kan staan. De een is daar nu eenmaal wat sneller mee dan de ander..

Ik denk dat jij heel snel hulp moet zoeken en met jezelf leren leven. Dat jou ouders zo reageren is opzich niet zo heel raar als jij ze niet uitlegt wat je voelt..
Waarschijnlijk word jij boos als je ouders je niet direct begrijpen, of heb ik het mis??
Ga naar je huisarts en leg je situatie uit.. want JIJ bent de enige die wat van je leven kan maken, er is niemand anders die dat voor je doet..

Wise Guy 2003-2006

Schoonheidssalon, permanente make-up, wimperextensions en Shellac studio
http://www.mooibijmarielle.nl

toscana

Berichten: 1120
Geregistreerd: 08-08-04
Woonplaats: Apeldoorn

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-08-04 09:40

De dood is geen oplossing das alleen een snelle uitweg. Heb er zelf vroeger namelijk ook over gedacht voor een snelle uitweg. Met mijn ouders kon ik niet opschieten, ik deed nooit iets goed noemde mij een nietsnut (Ben nu 35 jaar en in hun ogen kan ik nog steeds niets goed doen) om het huis uit te vluchten ben ik toen maar getrouwd met een verkeerde man. Eentje waarvan de handjes heel erg los van zaten. Het koste mij bijna 10 jaar om de kracht te vinden om daar weg te gaan. Want ik was in mijn ogen en ook in die van anderen toch niets waard. Maar 5 jaar geleden leerde ik iemand kennen ( sinds een jaar ) mijn echtgenoot. Nu heb ik iemand gevonden die van mij houdt om hoe ik ben en die mij niet als een nietsnut behandelt. Nee sinds 5 jaar geleden is er toen bij mij een knopje omgegaan en ben ik blij dat ik toendertijd geen domme dingen heb gedaan zoals uit het leven stappen. Dus je ziet heb ook dat geduld dat er iets in je leven komt waardoor het leven weer waardevol is. En je kan jezelf leren om op je eigen benen te staan bv koken uit een kookboek.

*Maak mij niet gek dat kan ik zelf veel beter*

nickyu

Berichten: 23384
Geregistreerd: 15-03-04
Woonplaats: zeeuwsvlaanderen

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-08-04 09:44

ik ga even helemaal met youngster mee

jij en jij allen jij kan er voor zorgen dat je gelukkig bent met je zelf ,
en alleen jij kan wat van jouw leven maken

tegenslagen hebben we allemaal , de een iets meer of minder dan de ander , de manier waar je ermee omgaat ligt aan je zelf

je zegt ik ben alleen ,en je ouders dan? die willen ook dat JIJ je leven oppakt , dat kunnen zij niet voor JOU doen

als je niet van je zelf houd kan je ook niet van anderen houden en andersom

ga eens praten met je HA misschien verwijst die je wel door naar een psycholoog zodat die jou kunnen helpen van je zelf te houden
en nee dat is niet erg om hulp te zoeken en te accepteren
maar je moet het wel zelf willen en doen

succes en kop op joh pak die draad en maak er wat van
(evt met behulp van )

zakelijke mail nickyskeet@gmail.com -- http://www.nickyskeet.nl
pbs worden niet beantwoord

GEZOCHT westdorpe- verzorger/bijrijder
of te koop/ruil (tegen 1 / 2 span shet wagen) aangeboden E (ca.153cm) pony
reacties aub per mail keetelaar@gmail.com


Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-08-04 09:52

Probeer toch hulp te zoeken meis! Dat kan je heel veel helpen. Een einde aan je leven maken zal niets oplossen. Die uitweg is veel te makkelijk, dan geef je je gewonnen.
Je hebt nog genoeg kracht in je om te vechten hoor! Maar vecht niet alleen! Vecht met hulp van anderen!!
Praat met je ouders, praat met hulpverleners, met vrienden of familie. Je bent heus niet alleen hoor.
Je ziet alles nu heel erg zwart. Maar er is genoeg kleur hoor! Je denkt dat niemand je aardig vind, en dat iedereen je haat. Toch is dat niet zo hoor!!

Als je nu een einde aan je leven maakt zul je een hoop mensen verdriet doen. Ook je ouders! Je bent en blijft hun kind hoor!!! En ze zullen je vast willen helpen! Maar dan moet je denk ik wel inzet tonen.

Kop op meis! Zo donker kan het nu niet zijn, ook voor jou gaat het zonnetje weer schijnen!! Ach gut

toscana

Berichten: 1120
Geregistreerd: 08-08-04
Woonplaats: Apeldoorn

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-08-04 09:56

James-Lover waarom ben je uiterlijk anders dan andere mensen als ik vragen mag of is dat te persoonlijk? Heb je opleidingen, ben je ziek, kun je werken?

*Maak mij niet gek dat kan ik zelf veel beter*

James_lover
Berichten: 13
Geregistreerd: 08-11-03

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 25-08-04 10:08

youngster schreef:
want JIJ bent de enige die wat van je leven kan maken, er is niemand anders die dat voor je doet..


En ik kan het niet En ik wil het ook niet meer.


En wat de rest betreft het is gewoon alles metelkaar.
Ik ben niet de enige thuis, ik heb nog een zusje, een broertje en een pleegzusje.
Mijn ouders werken zich te pletter en ik samen met mn zusje doen er NIKS voor terug.
Ik zit constant achter internet, tv te kijken, boekjes te lezen of ik lig in mn nest om de realiteit maar niet onder ogen te hoeven zien. Mijn ouders denken dat ik lui ben, en eigenlijk is dat ook zo, want ik voer verder ook niks uit. De hele vakantie heb ik niks gedaan, geen vakantie werk, alleen maar NIKS Boos! Het enige wat ik wil is vrij zijn, maar dat kan niet. Tenminste niet in dit leven.
Mn zusje is juist altijd weg en aan t werk (ik denk om de sfeer thuis uit de weg te gaan) en doet thuis niks meer, zelfs niet aan dr eigen paard. En zij heeft ook constant een grote bek naar mn ouders. En die worden daar dus ook knettergek van. Maar ik denk dat zij ook niet helemaal lekker in dr vel zit..
Maar ík was het grootste probleem, en dat hebben ze precies zo gezegd als dat ik het nu hier neerzet.
Over mijn uiterlijk, ik heb een duidelijk zichtbare lichamelijke afwijking. Meer wil ik er ook niet over zeggen want ik vind het een K*t onderwerp om over te praten en wil er zo min mogelijk aan herinnerd worden.
En elke keer wanneer ik denk het gaat de goeie kant weer wat op dan komt er weer een tegenslag. En ik kan het gewoon niet meer,l ik ben letterlijk zo verschrikkelijk moe! Moe van het leven.. En het enige dat ik wil is in slaap vallen en nooit meer wakker worden. Ik wil vrij zijn!

@ Toscana: Ik ben met een opleiding bezig (MBO) k ga nu naar het 2e jaar hiervoor heb ik ook al 2 jaar andere MBOopleidingen verprutst door mijn problemen.
Laatst bijgewerkt door James_lover op 25-08-04 10:13, in het totaal 1 keer bewerkt

CynthiaV
Berichten: 2988
Geregistreerd: 11-07-04
Woonplaats: Assen

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-08-04 10:09

Ga zo snel mogelijk naar je huisarts, vertel hem je verhaal en dan weet hij wel wat je moet doen. Ik heb ook een poosje in een diep dal gezetten en een goede psychologe heeft me daar uitgeholpen. De psycholoog kan je ook helpen met je ouders om te gaan en anders om je te helpen een eigen plekje te vinden.
Geef de moed niet op! Ik weet dat je het nu even niet ziet maar het leven is nog veelste leuk. Ik heb ook een handicap en weet hoe het is maar je kan er uit komen echt waar, geef de moed niet op!

[o]

youngster

Berichten: 26261
Geregistreerd: 21-03-02
Woonplaats: Utrechtse Heuvelrug!

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-08-04 10:16

Om eerlijk te zijn denk ik dat jij jezelf een hele hard schop onder je donder moet geven.. Misschien zijn jou ouders veelste lief voor jou dat je nu dit doet..
Als je wat meer dingen zou ondernemen zal je zien dat je WEL iets kan.. Maar dan moet jezelf daartoe verplichten en dat kost energie ja..

Maak die afspraak met je huisarts en ga er ook iets aandoen. Want je moey nog mintens 50 jaat met jezelf leven..

Wise Guy 2003-2006

Schoonheidssalon, permanente make-up, wimperextensions en Shellac studio
http://www.mooibijmarielle.nl

toscana

Berichten: 1120
Geregistreerd: 08-08-04
Woonplaats: Apeldoorn

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-08-04 10:22

Volgens mij moet je inderdaad hulp zoeken en met die hulp zo snel mogelijk je leven veranderen. Ga desnoods aan het werk en op jezelf wonen. Dan heb je een eigen plekje en je eigen geld. School is belangrijk maar wat heb je er aan als je er een eind aan maakt? Gooi dan het roer om en probeer een eigen leventje op te bouwen!
Tuurlijk ben je niet altijd vrij als je op eigen benen staat want dan zul je geld moeten verdienen maar je komt dan niet thuis met het gevoel dat je niks gedaan hebt en je krijgt ook geen commentaar van je ouders.. zeker niet als je inderdaad op jezelf gaat wonen.

*Maak mij niet gek dat kan ik zelf veel beter*

serena1978

Berichten: 761
Geregistreerd: 20-05-04
Woonplaats: Emmen

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-08-04 10:24

Zoals ik het allemaal lees James-lover zit je echt heel diep in de put.
Maar zoals de rest ook al zei, pak de telefoon en bel zo snel je HA of een andere instantie.
En zeg dat jij hulp nodig hebt, en vertel ook waar je mee zit.
Want dat is in je teksten niet te lezen.

Zoals ik al vroeg en toscana ook, wat is er met je uiterlijk?
Waarom is dat anders dan anderen?

Want achter de wolken schijnt ook nog een zon!

toscana

Berichten: 1120
Geregistreerd: 08-08-04
Woonplaats: Apeldoorn

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-08-04 10:27

serena1978 schreef:
Zoals ik al vroeg en toscana ook, wat is er met je uiterlijk?
Waarom is dat anders dan anderen?


Staat al in haar laatste bericht.

*Maak mij niet gek dat kan ik zelf veel beter*

serena1978

Berichten: 761
Geregistreerd: 20-05-04
Woonplaats: Emmen

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-08-04 10:33

toscana schreef:
Staat al in haar laatste bericht.


Ohw, er over heen gelezen.
Maar heb het nu gelezen.

Prima

Berichten: 6024
Geregistreerd: 12-08-01
Woonplaats: Bussum & Harskamp :D

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-08-04 11:09

Ik hoop ergens niet dat bokt een correcte afspiegeling is van de samenleveing, want dan zijn er wel heeeel erg veel mensen die wat geestelijk danwel lichamelijk ellende ervaren.

~het komt uit de lengte of uit de breedte~

_Romana_
Berichten: 3188
Geregistreerd: 01-03-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-08-04 11:16

Zoek alsjeblieft hulp, heb ook periodes dat ik de hele situatie die gebeurd is weer helemaal terugkrijg, en ben nog niet helemaal goed zeg maar, heb dan niet hetzelde als jou meegemaakt... Maar ik heb ook het idee dat ik een aantal dingen uit t verleden niet los kan laten, maar ik kan t wel en ik wil t ook hoe moeilijk t ook is.. Het leven is te mooi om nu te stoppen, ondanks bepaalde periodes..

Zoek hulp en werk eraan, iemand kan je gerust wel helpen, en er zijn echt wel mensen die om je geven, probeer misschien zelf wat aan je gedrag te doen.. Als t met je ouders niet meer gaat moet je daar over praten met iemand die jou en jou ouders gaat helpen, want dit kan zo niet...

( ik heb ook veel meegemaakt, en heb er ook veel verdriet van, nog steeds, maar ik heb toch altijd weer positieve dingen kunnnen oppikken, en heb nooit dood gewild, je moet toch door... ik heb dan gelukkig nog wel een vader die absoluut van mij houd, dat zullen jou ouders echt ook nog wel doen!!)

jeanie

Berichten: 2072
Geregistreerd: 12-10-03
Woonplaats: leiden

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-08-04 11:19

Oke, James-lover stap 1 heb je gezet,je maakt het bespreekbaar ook al is dat anoniem op een forum. hardstikke goed van je.
Een doodsgedachte is nog geen doodswens toch ? Maar een wens op verandering in je leven.
Zoals velen hier zeggen in je eentje tobben heeft geen zin dan draai je in rondjes.
Ga idd naar de huisarts voor gedegen hulp Ach gut

Ik heb een race tinker.......

Wederom welkom terug SP en onterechte ban voor Marreke

_Romana_
Berichten: 3188
Geregistreerd: 01-03-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-08-04 11:20

Ik heb ook veel tegenslagen gehad, was t weer even stabiel mijn leven en dan was het weer een tegenslag, en ik ben al iemand die echt heel slecht, meer dan een normaal mens tegen verandering kan, ik ben dan net weer op orde, rusrig en stabiel en dan weeer een grote verandering, ik kan daar niet tegen, daardoor sluit ik me ook soms wel te snel af voor bepaalde dingen..

Maar je moet hulp zoeken met je ouders, het hele gezin.. want het ligt niet alleen aan jou, ook aan je ouders ook je zusje zit niet lekker in haar vel, jij kunt je niet beter gaan voelen, als het thuis niet verbeterd.. Ik weet niet of je ouders echt opzettelijk tegen je handicap zijn, maar als dat zo is, zijn ze jou niet waard, ze hebben voor jou gekozen en behoren jou ook liefde te geven..

Kristie

Berichten: 15027
Geregistreerd: 30-10-03
Woonplaats: Al pendelend tussen hier en daar...

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-08-04 11:32

youngster schreef:
Om eerlijk te zijn denk ik dat jij jezelf een hele hard schop onder je donder moet geven....

Dat denk ik ook, kom op meid kom uit je bed en pak die telefoon om een afspraak te maken bij de HA. Koop desnoods op de terugweg een bloemetje voor je vader en moeder want die houden echt nog wel van je net zoals je broertje en zusjes. En je hebt nu de eerste stap al gezet door alles hier op te schrijven.
Je bent nog jong, je kan {en zult} nog zoveel mooie dingen in het leven bereiken en zoveel mooie dingen meemaken. Het gaat nu even niet zo goed met je maar over een jaar kan het zo anders zijn, en zie je het leven gewoon weer zitten.
Natuurlijk zijn er dingen die niet meer over/weg gaan {zoals je lichamelijke handicap en je verleden} maar je kan er wel mee leren leven en het dragelijker maken.
Kom op meid je kan het gerust wel Ach gut
Laatst bijgewerkt door Kristie op 25-08-04 11:54, in het totaal 1 keer bewerkt

'Wil je me alsjeblieft vertellen welke kant ik op moet vanaf hier?'
'Dat ligt er aan waar jij naar toe moet,' zei de kat.
'Dat kan mij niets schelen,' zei Alice.
'Dan doet het er niet toe welke kant je opgaat' zei de kat.

_Romana_
Berichten: 3188
Geregistreerd: 01-03-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-08-04 11:34

Je kunt t wel, je moet t doen! ( dat kan je niet voor je gevoel)


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Appeltje00, Casinolover, ComscoreBot, GoogleAdsense, Ineke2, maralyn, Marleen_L, MuffinX, Ninouschka, ontherun, Telpeva, Typhoon en 44 bezoekers