Voor dat werk is hij helemaal super. Mooi groot paard, mooie beweging, lekker ontspannen maar toch heel werklustig, super verkeersmak. Maar zodra er andere paarden in de buurt komen, is het bal
.Hij gaat dan helemaal door het lint en wil alleen maar hard, voorop of achterop, maakt niet uit, hard. Geen houden aan.Nu zijn wij superfans van de Veluwe en Onder de Kastanje en ik keek al tijden met plezier naar de menlessen van de mensoos daar. Maar ja, de afstand ... Nu toch doorgezet en gisteren heb ik mijn vijfde les gehad (van Bob van Asselt). Vanaf les 1 is het vooral stomen met dat paard.
Even wat over de achtergrond van Janssen: hij is zijn carriere begonnen als "tuiger" voor de concourswagen. Showen dus, opzethaak erop en gaan maar, hard en hoog. Lijkt hij nog niet vergeten te zijn. Daarna heeft hij een aantal jaren in de SGW-sport gelopen, enkelspan, tweespan en vierspan. Winnaarsmentaliteit.
En dan ineens moet je, na drie jaar recreatie, weer gaan dressuur lopen. Pff, dat viel niet mee. Zodra de boel ging aandraven ging de staart erop, de oren naar voren, neusgaten wijd open, briesen en gaan met die banaan. Hard, vooral hard. Na een halve les kwam er soms wel wat rust, maar het waren niet meer dan momenten. Hij zat daarbij rechts ook nog eens muurvast.
Ik zelf vond het eigenlijk wel superleuk. Ik heb "in mijn jonge jaren" een jaar of 10 dressuur gereden bij de pony's en later nog een jaar of twee met mijn paard en kreeg er weer lol in. Ik ben thuis gaan longeren met dubbele lijnen en heb heel veel werk gedaan om hem wat lager te krijgen en hem niet zo naar binnen te laten vallen op de rechterhand. Daarbij, na wat tips van een Western-expert, wat oefeningen om zijn spieren wat los te krijgen.
Gisteren was het echt vreselijk weer, dus ik zag de bui al hangen voor de les. Maar het lijkt alsof de knop "om" is. Hij was nog wel druk en stomerig in het begin, maar nam het bit veel beter aan. En zo halverwege de les, ging het ineens super. Laag, lekker nageefelijk, rustig tempootje, goed gesteld. Ik wist niet wat me overkwam. Maar het was wel lekker!
Ik viel bijna van mijn kar van geluk: helemaal "singing in the rain".Nou ja, het is een lang verhaal geworden, maar ik moest het even kwijt!
enneh ga zo door 
.
maar vooral de afstand. Ik vond OdK er ook leuk uitzien, maar een interne cursus werd ons te duur en iedere week op en neer zagen we toen niet zitten. Maar misschien willen we er nog een keer een overnachting boeken en daar in de mooie omgeving gaan rijden. Dus de kamers daar zijn de moeite waard enzo? En verdere faciliteiten ook?