Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter:** 24-08-04 00:51

Lyrik dood, mijn grootste nachtmerrie !

Geplaatst door de TopicStarter: 24-08-04 00:51

Ik wil even mijn verhaal kwijt over lyrik.
Het is het verschrikkelijkste wat mij ooit is overkomen!
Op 21-08-04 dacht ik gewoon naar mijn werk te gaan en ik heb dat ook gewoon gedaan totdat ik om 12 uur gebeld werd door debby (jolynn van bokt) en mij vertelde dat mijn pony doodziek in de wei lag, maar zei op dat moment niet meer, om mij niet al te veel van streek te maken.Toen ik dat telefoontje had gekregen was ik helemaal van slag,ik beefde helemaal en ik brak spontaan in tranen uit!

Mijn lieve collega had al tegen mijn baas gezegd wat er ongeveer aan de hand was en die zei meteen dat ik naar huis mocht gaan snel naar mijn paardje.
Dus ik mijn moeder gebeld en die kwam me meteen halen gelukkig.
Ik wist niet wat ik moest denken,want ik wist niet hoe ernstig t was.
Toen ik daar aankwam sprong ik uit de auto ben naar hem toegerend,door de plassen en de modder ,op zoon moment maakt nix je meer uit alleen je paard telt!!
Hij zat helemaal onder de modder en hij had allemaal wonden op zijn hoofd van het rollen en het schuren over het gras,t zag er echt heel erg zielig uit.Zijn ogen waren ook helemaal dik en ik zag gewoon dat hij zichzelf al helemaal niet meer was,hij had zichzelf al helemaal verdoofd van de pijn die hij had..
Dat beeld ,dat je je paardje zoveel pijn ziet hebben gaat nooit meer van je netvlies af en dat geluid van dat kreunen gaat ook nooit meer uit je gehoor,dat gaat door merg en been!!!
Toen ik onderweg naar huis reed met mijn moeder had debby de veearts al gebeld maar dat duurde ook nog 3 kwartier denk ik voordat die der was,en als je op zoiets moet wachten duurt het helemaal een jaar…
Toen hij er eenmaal was reed hij met de auto het land in.Hij luisterde zijn hart enzo en gaf hem een pijnstiller zodat hij t land uit kon lopen naar het stalletje wat we daar hebben en hij moes zowiezo ook opvoelen.
Toen hij eenmaal stond werd hij opgevoeld maar hij voelde geen afwijking in de darmen en er kwamen alleen 2 mestballen uit met slijm wat dus een slecht teken was.
Hij kon nog wel lopen dus toen liepen we met de arts die erbij was naar dat stalletje toe om hem daar verder te behandelen.Hij kreeg een slang in zijn neus en zijn maag werd volgegoten met water gemengd met een middel,ik kon het niet aanzien en heb debby hem vast laten houden met nog iemand van stal.Als er niemand was geweest had ik t toch gedaan maar ik wilde het liever niet zien..De maag stroomde niet door was de conclusie..
Toen de DA de slang had verwijderd gaf hij hem nog een pijnstiller en dan zou hij moeten blijven staan,maar wat deed hij ,hij ging wéér liggen,dat was het moment dat de DA met spoed zei ‘hup inladen en naar utrecht’!!!Toen hij dat zei schrok ik echt heeel erg !Zowiezo dacht ik toen echt ‘utrecht haalt hij niet meer’.
Hij kreeg voordat hij de trailer opging nog 1 pijnstiller zodat hij de hele weg zou kunnen blijven staan zodat hij er niet uitgetakeld hoefde te worden.
Ik reed met mij moeder erachteraan en op de helft van de rit zag ik geen billen meer boven de laatklep uitsteken,hij was gevallen.Ik dacht dat ik doodging!!!!!!Dat moment vergeet ik nooit meer,ik dacht dat hij gewoon dood was neergevallen!
Mijn moeder ging er maar voor rijden want ik werd gek!Toen we er op een gegeven moment weer achter gingen zag ik dat hij weer was gaan staan…ik voelde dat er toch een klein stukje opluchting was bij mezelf…Toen we bij utrecht aankwamen was hij wéér gevallen en we moesten doorrijden naar een andere plaats daar zou hij er dan eventueel uitgetakeld worden, maar ik wilde hem eerst zelf proberen te laten gaan staan,dus ik ging voor in de trailer zitten en ging tegen hem praten en toen probeerde hij te staan en mijn grote opluchting lukte dat gelukkig nog ook!Dus we konden daar blijven staan met de trailer en ik had hem uitgeladen.
Voor ik het wist werd het touw uit mijn handen getrokken en werd hij door 2 mannen en een vrouw mee naar binnen genomen en naar een behandelkamer gebracht.
Hier werd weer opnieuw een slang in zijn neus aangebracht en weer water met een bepaalde vloeistof in zijn maag gespoeld maar, alleen de vloeistof die er op t land was ingegaan kwam eruit en was dus niet verder gespoeld zijn darmen in ..
Er werd ook nog bloed onderzocht en hij werd in een stal gezet waar hij meteen ging liggen..
Hij bleef kreunen en steeds harder en harder,hartverscheurend!!!!Dat vergeet ik noooooiiiit meer!!Hij had zooooon pijn!!Dat gaat echt door meeeerg en been!!
Die oogjes die je aankijken als je tegen hem praat en dat je ziet dat hij wil zeggen,help me alsjeblieft,toen voelde ik ineens een schok door me heengaan wat liet merken hoe sterk onze band was en dat hij me echt nodig had ook al maakte hij de helft al niet meer mee.
Hij heeft alle hoeken van die stal gezien en als je weet hoe groot die stallen daar zijn weet je hoe erg dat was…Het werd ook alleen maar erger en erger omdat de pijnstillers aan het uitwerken waren..Hij was helemaal bezweet en helemaal uitgeput,hij had zichzelf volgens mij al helemaal verdoofd van de pijn.
Hij was zo overstuur en iedereen stond toe te kijken dat ik op een gegeven moment op mijn gevoel ben afgegaan,die staldeur heb opengedaan en erbij ben gaan zitten toen hij klemlach tegen de muur(voor zover dat kon met die rondzwaaiende benen) en ben tegen hem gaan kletsen en toen zag ik aan zijn ogen dat hij wat rustiger werd…Maar een kwartier later was hij al niet meer te bereiken, hij was helemaal verdoofd.
We moesten ook echt een uur wachten voordat de chirurg er was.
Maar toen hij aan kwam lopen en zag dat hij zo wild aan het rollen was en toen hij die blik in zijn ogen zag schrok hij zich rot,hij had niet gedacht dat hij zo’n ziek paardje zou aantreffen hij zei achteraf dat hij best wel heel erg geschrokken was hoe hij hem aantrof...

Zonder enige twijfel werd er een ander halster omgedaan en werd hij meegenomen,zijn oude halster lag daar en ik vroeg of ik dat mee kon nemen,en toen zeiden ze nee dat is voor als hij uit de O.K. komt,dus ik dacht nou ze hebben toch nog wel een beetje hoop.
Toen hij die stal uitliep voelde ik mezelf helemaal afbreken van binnen ,zijn ogen waren helemaal leeg al en hij struikelde elke keer over zijn eigen benen,hartverscheurend..
Als je er wel is ben geweest ,weet je hoelang die gangen zijn en hij moest dus heel die gang uit naar de O.K. en in die rit naar de O.K. gaat er van alles door je heen…’zal dit de laatste keer zijn dat ik hem levend terug zie?’, ‘hoelang zal zijn lijdensweg nog zijn?’,’moet ik nog keuzes maken voor hem?’,’kan het nog moeilijker dan dit?’.
Terwijl mijn gevoel al zei DAT het de laatste keer zou zijn dat ik hem levend zou zien ,wil je niet dat het zo is en ga je het ontkennen.
De assistente zei nog tegen mij voordat hij de O.K. inliep ‘geef hem nog maar een dikke knuffel’,en toen ging hij naar binnen de O.K. in.
Ze vroeg ook nog of ik bij de operatie wilde zijn maar in de vluggig heid zei ik nee omdat het mij niet echt een goed idee leek.
Toen hij om een uur of 5 die kamer binnen ging en wij op dat bankje gingen zitten brak het wachten aan.Maar toen hadden we het erover dat als je t niet zou zien dat je dan elke keer in spanning zit af te wachten hoever ze zouden zijn,en besloot ik als nog de sleutel te gaan vragen ,al kon mijn moeder ,monique (kimmes van bokt) of mylene (weet niet of die ook op bokt zit) maar even een klein beetje spieken om te kijken of alles nog we goed ging..
Er was ook een monitor voor zijn hartje en je hoorde ,net zoals bij een echte operatie bij mensen van die piepjes en een beademingsapparaat.
Op het moment van de operatie werd ik een heel ander mens,ik wist niet wat ik moest voelen.
Ik werd rustig omdat hij onder zeil was en op dat moment niets voelde maar aan de andere kant kwam er ook wel een hele grote angst over me heen of ik hem ooit nog we terug zou zien.
T laatste zat sterk in mijn achterhoofd en voelde gewoon aan alles DAT ik hem ook niet meer terug zou zien.Dat gevoel is niet te omschrijven,echt je voelt je zooo appart op dat moment omdat je je hele persoonlijkheid kwijt bent ofzo,ik weet t niet,ik kan het niet omschrijven.

Op het moment dat wij aan het kijken waren en ze waren zo’n anderhalf uur bezig hadden we wel het idee dat er toch nog iets positiefs was want ze waren lucht uit zijn darmen aan het knijpen en we hadden nog niets gehoord of het wel of niet goed ging dus mijn moeder en mylene gingen patatjes halen voor zover we eten door onze keel konden krijgen want het was al vrij laat aan het worden..Maar mo en ik bleven daar voor als er eventueel nieuws zou komen.

Op dat moment dat me moeder even weg was met mylene dat was rond half 7 werd er vanaf beneden naar boven geroepen(was open ruimte waar wij stonden te kijken) of de eigenaresse naar beneden wilde komen,HELP DAT WAS IK!!
Ik durfde niet en vroeg of Monique mee wilde gaan en dat deed ze natuurlijk gelukkig ook.
Ik wist het zeker,of ze gingen me vertellen dat hij al overleden was want iets anders kon ik me niet in me hoofd voorhalen,ik raakte helemaal in paniek en me hart zat ergens in me keel,die kwam er echt bijna uit,ik werd licht in mijn hoofd,IK WERD GEK!!
Toen ik bij die chirurg aankwam zei hij..’ik zal maar meteen zeggen wat er is’,’ik heb geen goed nieuws voor je’,ik begon meteen te huilen..Hij zei zijn darmen zijn zo ontzettend slecht dat ik er weinig tot eigenlijk niets meer aan kan doen.Ik dacht dat ik doodging.Mijn lyrik ,hoe kan dat ,die vraag ging elke keer door mijn hoofd,hoe kan dit???
Het probleem was dat zijn dunne darm al voor meer dan de helft af aan het sterven was en precies tot het punt waar de aanhechting zit van de dunne darm naar de blinde darm en dat had deze chirurg nog nooit eerder meegemaakt.Dit was een zeer zeldzame vorm van koliek zei hij toen.Toen hij dit vertelde wist ik al wat komen ging…Hij zei dat hij twee opties had.De eerste optie was verder gaan met opereren en een slecht stukje darm te laten zitten,meer dan de helft van de dunne darm eraf te halen en de rest van de dunne darm aan dat slechte stukje te koppelen.De pech hiervan zou zijn dat dat slechte stukje een bron van infectie bleef en de vraag was of het slechte stukje darm wel zou funcioneren.Na de operatie zou hij door een heel heel diep dal moeten gaan met veel pijn en met een overlevingskans van 5 PROCENT!
Toen ik dat hoorde wist ik meteen dat het beter was om de operatie te stoppen..maar het is heel moeilij kom dat voor jezelf door te laten dringen.
Zijn tweede optie was inderdaad de operatie te stoppen.Ook al wist ik dat een eind aan deze nachtmerrie t beste was maar toch vroeg ik wat hij in mijn plaats wilde doen..
Hij zei,’ik zou de operatie stoppen’,waarop ik meteen zij’ik denk dat u moet doen wat het beste voor hem is..’!Ik kon niet over mijn lippen verkrijgen om te zeggen geef hem maar een spuitje,op dat moment zegt IETS in je dat je je mond moet houden en niets moet zeggen maar je wilt het beste voor je paard..
De chirurg zei,ik denk dat je een hele goeie beslissing hebt genomen.Het enigste wat ik kon was huilen en hopen dat het allemaal 1 grote nachtmerrie is..Ik heb nog wel gezegd dat ik bij hem wilde zijn als hij een extra dosis van de narcose zou krijgen en uit eindelijk zou overlijden..ik heb mijn hoofd op zijn hoofd gelegd en zo is hij overleden.
Op het moment dat die vloeistof zijn lichaam binnen gaat kreeg ik zoon gek en paniekerig gevoel,zo van NU kan ik er niets meer aan veranderen,hij is dalijk dood en levend kan ik hem nooit meer maken,dat gevoel breekt je totaal!Dat is niet te omschrijven hoe je je dan voelt!
Toen heb ik hem de hele tijd geaaid en daarna moesten wij even weg want dan zouden ze hem losmaken en netjes op zijn zij leggen zodag ik nog wat haar kon afknippen en afscheid van hem kon nemen…Ik liep die kamer uit en ik werd helemaal slap,t leek net of ik doodging,iets waar je je jeugd mee hebt opgebouwd,je leven,je beste maatje was gewoon binnen 3 min dood..om dat te beseffen moet ik een hele lange weg af gaan en wie weet hoe land die nog gaat duren.
Toen werd ik 10 á 15 min later weer binnen geroepen en daar lag hij,op zijn zij,gelukkig met zijn goeie oogje naar boven zodat ik hem nog even diep in zijn oogjes kon kijken waar ik toch al zag dat het een lege doffe massa was.HIJ was weg,het was lyrik niet meer!Ik ben bij zijn hoofd gaan zitten en heb mijn hoofd op zijn hoofd gelegd,al kijkend in zijn oog en heb hem geaaid,ik heb 2 uur denk ik nog zo bij hem gezeten en alleen maar gehuild,en met het idee dat als ik nu weggaat je definitief afscheid neemt.Daar ligt zo’n groot dier waar ik zoveel van hou en die ik gewoon MOET verlaten!Ik heb zijn staartje afgeknipt en zijn voorpluk en nog een paar sokjes en een stukje maan,ik vroeg nog aan mijn moeder wat t beste was.Ze zei je kan beter zo veel mogelijk afknippen ,dalijk kan het niet meer en het zonde als je spijt krijgt..dus dat heb ik ook gedaan…
Toen kwam 1 van die assistentes hem halen en dan breekt het moment van afscheid aan,het moment waarop ik ‘MIJN kind’ voor het laatst in zijn oogjes kan kijken,hem daar kan zien liggen,zijn rug zien waar ik 7 jaar op heb kunnen zitten,zijn nek waar ik aan heb kunnen en mogen hangen zijn lieve neusje waar ik altijd tegen aan boxte zijn lieve hoefjes die mij door het bos hebben gedragen al galopperend!!!Dat gaat allemaal door je heen als je wegmoet!
Geen aai over zijn bolletje kan de laatste zijn en geen kusje kan teveel zijn!Op dat moment begint het gemis je maatje die je altijd trouw is geweest,waar je je hart hebt kunnen luchten en waarbij je jezelf hebt kunnen zijn!Het is niet te bevatten!
Toen moesten we die kamer uit,je geeft hem DIE laatste aai over zijn bol en je loopt weg,nog een kloptje op zijn ruggetje,en dan nog een laatste op zijn kontje,DAT,DAT was de allerlaatste aanraking van mijn maatje dat,wat ik nooit meer over kan doen…
Je loopt die kamer uit pikt je laatste blik gaat t hoekje om ,buigt je nog eens achterover,en ook dat was je laatste blik.Je gaat door een HEL,niemand ,echt niemand wet hoeveel pijn je hebt op dat moment ,t gaat door merg en been!

LIEVE LYR IK MIS JE ZO ONTZETTEND ERG,JE ZAL ALTIJD IN MIJN GEDACHTE BLIJVEN!!JE ZAL MIJN BESTE MAATJE OOIT BLIJVEN.
RUST ZACHT EN GA MAAR LEKER MET BARBARA RIJDEN!!
IK MIS JE ECHT,IK MIS JE ZO ERG ,DAT IS NIET TE OMSCHRIJVEN…..
Vergeet niet wat ik in je oortje gefluisterd heb,dat ik echt heel veel van je hou en je never never nooit zal vergeten!!!

[edit] Capslock uit titel verwijderd
Oscar [/edit]

http://www.csunallegra.come2me.nl

**Geplaatst:** 24-08-04 01:00

Geplaatst: 24-08-04 01:00

pff zit echt met tranen in mijn ogen en kan niks anders zeggen dan sterkte met het gemis...

->insta van mijn schimmel

->insta van mijn bonte

**Geplaatst:** 24-08-04 01:16

Geplaatst: 24-08-04 01:16

heel veel sterkte meis

Ik ben niet pc en heb ook niet de ambitie dat te worden :evaw:

**Geplaatst:** 24-08-04 01:21

Geplaatst: 24-08-04 01:21

Jemig wat een verschrikkelijk heftig verhaal Verdrietig

Je hebt de beste beslissing gemaakt voor Lyric. Hij kan je er alleen maar dankbaar voor zijn.
Heel veel sterkte de komende tijd.

I'll always think of you and smile...

Linda wás Ludo

**Geplaatst:** 24-08-04 01:23

Geplaatst: 24-08-04 01:23

Thirza schreef:
pff zit echt met tranen in mijn ogen en kan niks anders zeggen dan sterkte met het gemis...

Slik...

Heel veel sterkte met het gemis.

**Geplaatst:** 24-08-04 01:37

Geplaatst: 24-08-04 01:37

Das cker ff slikken! Ik zit met zulke verhalen toch altijd met tranen in mn ogen.
Maar heel veel sterkte!

* Little Joy * : Ik mis je kleine meid :+:

* Anne Reseda * : B + 18 // L1 + 10 // L2 + 13 // M1 + 2 :list:

$*\o/*$ Kampioen B dressuur Haflingerdag Ermelo 2011 $*\o/*$

**Geplaatst:** 24-08-04 01:40

Geplaatst: 24-08-04 01:40

Jeetje meis, wat vreselijk!
Tranen rollen over m'n wangen! Verdrietig

Wat vreselijk om dit te moeten meemaken!
Ik wens je echt heel erg veel sterkte..!
En troost je in ieder geval met 1 ding; Je paardje heeft geen pijn meer en zal je echt dankbaar zijn dat je deze beslissing hebt gemaakt!

**Geplaatst:** 24-08-04 02:42

Geplaatst: 24-08-04 02:42

Lindsjah schreef:
Tranen rollen over m'n wangen!

Same Here

Heel veel sterkte meid. Wat verschrikkelijk dat dit is gebeurd..
Maar ik denkdat Lyrik je wel heel dankbaar is voor deze beslissing want als ik het zo lees heeft hij echt heel veel pijn gehad...

Sterkte met het verlies van je maatje... Ach gut

www.gestolenpaarden.nl

Wildlife Cam Fan Haha!

Dieren die ik tot nu toe heb gespot

**Geplaatst:** 24-08-04 06:40

Geplaatst: 24-08-04 06:40

Heel veel sterkte toegewenst Ach gut

Ik heb het met tranen in mijn ogen gelezen.

Gillian ❤

**Geplaatst:** 24-08-04 06:51

Geplaatst: 24-08-04 06:51

Ook ik heb de tranen over mijn wangen lopen, heel veel sterkte!

So tell me where you are / Tell me how you feel / Tell me what you need / Just tell me how you feel / And let it all just rain on me. ~ Kane

**Geplaatst:** 24-08-04 07:00

Geplaatst: 24-08-04 07:00

jeetje meis heel veel sterkte toegewenst
*ben er stil van*

Als tranen een trap konden bouwen en herinneringen een brug.
Dan klommen we de hemel in en brachten we jullie gezond mee terug.
Whisper en Shadow Together forever

**Geplaatst:** 24-08-04 07:07

Geplaatst: 24-08-04 07:07

ook hier tranen..Dat je dat allemaal nog zo hebt kunnen opschrijven.. Jeetje heel veel sterkte..Het verlies van je dierbare paardje is echt niet leuk.. Sterkte... Lovers

keep calm, I'm engaged!!!

**Geplaatst:** 24-08-04 07:46

Geplaatst: 24-08-04 07:46

Afschuwelijk, ook ik krijg er tranen van in mijn ogen.

Wat een vreselijke manier om je paardje te verliezen...

Heel erg veel sterkte!!

**Geplaatst:** 24-08-04 07:47

Geplaatst: 24-08-04 07:47

Thirza schreef:
pff zit echt met tranen in mijn ogen en kan niks anders zeggen dan sterkte met het gemis...

..................... Verdrietig

zakelijke mail nickyskeet@gmail.com -- http://www.nickyskeet.nl
pbs worden niet beantwoord
GEZOCHT westdorpe- verzorger/bijrijder
of te koop/ruil (tegen 1 / 2 span shet wagen) aangeboden E (ca.153cm) pony
reacties aub per mail keetelaar@gmail.com

**Geplaatst:** 24-08-04 07:51

Geplaatst: 24-08-04 07:51

tranen in m'n ogen. wat verschrikkelijk zeg.
Heel veel sterkte met dit grote verlies.

liever eigenwijs dan helemaal geen zelfvertrouwen!

**Geplaatst:** 24-08-04 07:51

Geplaatst: 24-08-04 07:51

Jezus Denies,
Toen ik de titel las dacht ik meteen van nee niet Liertje, dat kan niet.....
Ik zit hier echt ff te janken, kan me je gevoel zo goed indenken, heb het zelf ook meegemaakt met mn vorige paard, inmiddels 7 jaar geleden en de pijn slijt maar het gevoel van missen niet, maar das niet erg......

Je hebt echt het beste voor hem gedaan, meer KON je gewoon niet doen.
Schrijf het maar lekker van je af hier op bokt, dat helpt echt......

Hele dikke knuffels van ons en Tjootje en heel veel sterkte met verwerken, je weet ons te vinden... KNUF!

De reden dat ik niet meer verander is dat ik mezelf dan niet ben maar een ander!
Bedankt voor alles wat je me hebt gegeven wijffie, dag ezeltje...
Cadiz Ruinenkampioen 2008 en Reserve Ruinenkampioen 2009, 2012, 2014!!!!!
A-zadelproef, STERRUIN!!!! B+12/ L1+3

**Geplaatst:** 24-08-04 07:54

Geplaatst: 24-08-04 07:54

ook ik jank al mee....
Heel erg veel sterkte, al is dit wel heel erg moeilijk!
Ik ken de uithof heel goed, mijn paard heeft er een paar keer gestaan, ook eens met koliek en ze is er aan haar been geopereerd, dus ik ken het bankje ook heel goed waar je op zat..
We hadden het het "verdrietbankje" genoemd samen met wat andere mensen die op de uitslag zaten te wachten van een operatie...

Officieel veterinair homeopaat, http://www.dierenhomeopaat.com
Jip is klasse 4, CEI** en heeft 2477,7 km op de teller!!! Latoy geniet van haar pensioen (na 1148,5 goedgekeurde wedstrijdkilometers!!!)

**Geplaatst:** 24-08-04 07:54

Geplaatst: 24-08-04 07:54

Ik zit hier op mijn werk met de tranen in de ogen. Met zo´n verhaal hou je de ogen niet droog, zelfs niet met collega´s om je heen.... Sterkte ermee.

**Geplaatst:** 24-08-04 08:10

Geplaatst: 24-08-04 08:10

Wat verschrikkelijk voor je.... sterkte.... Ach gut

Toos paardloos

**Geplaatst:** 24-08-04 08:22

Geplaatst: 24-08-04 08:22

ik ken jou noch Lyric en toch zit ik hier te brullen als een klein kind Huilen

Veel sterkte meid dat is het enige wat ik nu kan zeggen Ach gut

En denk maar vaak aan de mooie momenten die jullie samen hebben gehad.

effen gewoon maar onzin omdat het anders niet aanpakt

**Geplaatst:** 24-08-04 08:25

Geplaatst: 24-08-04 08:25

Thirza schreef:
pff zit echt met tranen in mijn ogen en kan niks anders zeggen dan sterkte met het gemis...

Ook ik kan niet anders zeggen.... Heel veel sterkte Ach gut

en onthoud dat dit zeker wel de juiste keuze was.

Nanneborg is een fotomodel!
13 mei --> Nan 11 jaar!

**Geplaatst:** 24-08-04 08:27

Geplaatst: 24-08-04 08:27

Jezus wat een verhaal krijg kippevel over heel mijn lichaam.Heel veel maar dan ook heel veel sterkte met dit zware verlies.

tranen duizende tranen, slaap zacht mijn meisje,voor altijd in mijn hart.

dylectie.

**Geplaatst:** 24-08-04 08:29

Geplaatst: 24-08-04 08:29

Ik vind het echt heel erg voor je, sterkte met het gemis en hou je taai...

Jouke 't Hoff / Yedinja Beninja fan B.B. / Jieldou L1+4

Kijk eens op http://www.equinelymfedrainage.nl

**Geplaatst:** 24-08-04 08:31

Geplaatst: 24-08-04 08:31

*slik*
Ik weet niet wat ik tegen je moet zeggen.
Wat lijkt me dit verschrikkelijk.
Heel veel sterkte.

Galanto

**Geplaatst:** 24-08-04 08:35

Geplaatst: 24-08-04 08:35

Ik heb er geen woorden voor.......
Vreselijk.

Wie is er online