Geplaatst Nu is er een docent (jaar of 38, popi-jopi-type) die direct vanaf het begin al heel amicaal deed, steeds flauwe grapjes maken en altijd even aanraken. Hij komt altijd alleen maar bij me zitten als ik alleen ben en begint dan altijd over stappen, mooie meiden en andere stoere praat.
Over hoe de leerlingen van tegenwoordig op seks gericht zijn, maar dat hij vroeger net zo was, misschien nog wel erger
ja, want als hij na schooltijd achter het fietsenhok een leuke meid kon pakken, blablabla 
Nou ja, toen was ik dus net een week daar op die school en toen had ik al zoiets van
vind ik niet echt normaal. Momenteel zijn er mondelingen voor de 4e klassers, ik ben ook ingepland om erbij te zitten. En wat denk je? Vier van de vijf dagen zit ik bij hem erbij. Blijkt achteraf geen toeval te zijn want hij schijnt de roostermaker speciaal opgezocht te hebben om mij bij hem in te laten plannen
Met de mondelingen vraagt hij ook de leerlingen vooral naar de details uit boeken qua verliefdheid enzo. Net of het hele boek daar over gaat. Leerlingen verlegen en hij kan weer even een opmerking maken over zichzelf. Vraag: "Wat is het vreemde aan de relatie tussen Anita en Erwin?"Antwoord van de leerling: "Anita is veel ouder"
Hij: "Ja zij schelen wel 10 jaar he? Nou ja, moet je horen wie het zegt haha, ik heb ook wel eens met een meid van 10 jaar ouder in de duinen liggen vrijen op vakantie, op een oude fiets moet je het leren he?"
Nou ja, zo gaat het dus zo'n beetje de hele dag, tussen 2 leerlingen door vraagt ie elke keer even aan mij of het nog gaat met schrijven, moet ie ook altijd even z'n hand op mijn schouder leggen ofzo
Ik word er eerlijk gezegd een beetje moe van, voel me bij de leraren van 60 jaar een stuk beter op mijn gemak
Maar hoe kan ik nou duidelijk maken dat ik hier niet zo'n zin in heb??