Na lang dubben en veel twijfels heb ik vorige week de knoop doorgehakt; Maestro wordt gecastreerd. Na 11 jaar hengst zijn gaat hij vandaag in Emmeloord onder het mes, zodat hij z'n "oude dag" als ruin door gaat brengen. Als alles goed gaat tenminste, want het blijft toch een operatie onder volledige narcose. Hij wordt over de lies gecastreerd, volgens de experts de veiligste methode voor oudere hengsten.
Gisteren heb ik hem weggebracht, en nu wacht ik vandaag op het telefoontje of alles goed gegaan is zodat ik hem morgenavond weer op kan halen.
Het is natuurlijk niet zeker of er veel "gedragsverandering" zal zijn, maar voor hem betekent het vast minder hormonale frustraties en voor mij iets minder opletten en ogen in je rug hebben. Ik heb het heel lang leuk gevonden om een hengst te hebben, maar ik was het de laatste tijd toch wel zat. Ik hoop dat hij over een paar jaar zodanig ruin is dat hij makkelijk met anderen op de wei kan, zodat hij niet in eenzame afzondering van z'n pensioen hoeft te genieten. Maar eerst nog een paar jaar dressuren: meer concentratie, minder gedoe op concours...
is zeer risico vol om een hengst boven de 10 te casteren. WAt ik voor ervaring heb is dat hun gedrag niet meer erg verandert omdat ze jaren hengst zijn geweest. Ik hoop voor je dat het wel zo is natuurlijk maar ik vrees jammer genoeg van niet.
Ik denk dat het een verstandige beslissing is Ik weet hoe je in de rats zit als je op dat telefoontje moet wachten dus ik wens je voor nu vast veel succes Ik hoop dat het voor jouw paard allemaal net zo voorspoedig verloopt als toendertijd met de mijne, aan Emmeloord zal het iig niet liggen.
Vast een goede beslissing Ook niet meer opletten bij de manege of er geen merrie naast gezet wordt Nu maar wachten op het telefoontje, ik hoop dat alles goed is gegaan
Alles is goed gegaan tot nu toe. Hij is in ieder geval goed uit de narcose gekomen en staat weer op z'n pootjes.
Morgenochtend mag ik bellen om te horen of ik hem 's avonds op kan halen.
Ik heb het verlossende telefoontje niet afgewacht, maar om 3 uur vanmiddag zelf even gebeld om te vragen of ze al iets wisten. Ik kreeg de anesthesist aan de lijn, en ik voelde me toch echt wel eventjes flink opgelucht. Ik had het mezelf nooit vergeven als het mis was gegaan, gewoon omdat het geen koliekoperatie ofzo was, maar mijn eigen keuze...
"Over de lies" is een methode van castreren waarbij paarden onder volledige narcose gaan en via een snede in de lies gecastreerd worden. De kans op complicaties is hierbij het kleinst, wat bij een oudere hengst gewoon het veiligst is.
En terwijl ik dit typ heb ik dr. van Muiswinkel net aan de lijn. Alles gaat goed, z'n temperatuur is goed, dus vanavond kan ik hem weer ophalen . Jij belt vast over je ruin zegt ie , dat is wel raar hoor, nadat ik het 11 jaar over "m'n hengst" heb gehad... Ach, zolang ik geen verschil in Maes ontdek geloof ik dat ik stiekem gewoon doe of er niets gebeurd is . Kijken of mensen op een gegeven moment zelf denken wat is er met die hengst van Marja aan de hand .