Geplaatst Weet niet goed of ik dit bij Vvd moet plaatsen of bij ITP. Mods als jullie vinden dat het beter tot zijn recht komt op een andere plaats. Verplaats het maar gerust.
Gisteren heb ik met een groep mensen een bezoek gebracht aan het museé Vivant du Cheval. Niet zoals ik eerder dacht aan een staatstoeterij. Maar dat vond ik niet erg. Dit bezoek was ook meer dan de moeite waard. Het is gebouwd geweest door een of andere Condée (hoge piet in die tijd in Frankrijk) die geloofde in reïncarnatie en dus dacht dat hij als paard ging terugkomen. Dus bouwde hij paardestallen naar zijn eigen smaak en zoals hij ook toen leefde. Heel chic dus. Er was ook een dressuurdemonstratie van een halfuurtje. Rijtechnisch moest je echt niet goed kijken want dat liet wat te wensen over maar wat wel interessant was was de uitleg en demonstratie hoe ze een paard leerde knielen of spaanse pas leerden. In dat museum kan je echt een volledige dag doorbrengen als je alles goed wilt bekijken of lezen want er is echt heel veel te zien. Van oude optomingen en rijstijlen tot oude koetsen. Schilderijen, foto’s van paarden vroeger in de oorlog van 14-18 (niet altijd leuk om te zien als het om dode paarden ging). Postkaarten en zelfs oude foto’s van trainingen van het Cadre Noir (de elite tropen van de Franse soldaten). Alleen de springfoto’s waren nogal ontnuchterend voor mij. Springstijl hadden ze helemaal niet in die tijd. Ik was niet graag paard geweest bij hen. Ze bleven gewoon in het zadel zitten en gingen aan de teugels. Muren betegeld met oude Olympische kampioenen van voor en na de oorlogen in de dressuur en het springen. Zelfs Pierre Durand en Jappeloup en Margit Otto Crepin en Corlandus hadden daar een plaatsje net zoals de vader van huidig GP ruiter Philippe Rozier. Beenderen van paarden , het hart en de lever van een paard hingen daar ook evenals de darmen van een paard dat koliek had. Ik heb zoveel gezien dat ik het niet allemaal kan vertellen. Dit museum is eigendom van L’institut de France (een soort para-overheids instelling) en gaat er prat op dat ze geen overheidssteun krijgen. Wel heb ik gemerkt dat ze gesponsord worden door bedrijven. In elk geval al door Stübben want al hun zadels en hoofdstellen, dekjes en dergelijk kwamen van hen en aan de deur en in de zadelkamer zag je over logo’s van Stübben hangen. Vlakbij dit museum ligt ook de renbaan van Chantilly. (lees op 20m afstand). Jammer dat het geen renseizoen is op dit moment. Had anders graag een ren op de foto gezet.In de bossen achter de renbaan kan je wel wandelen maar het is niet echt aan te raden omdat daar heel veel oefenbanen liggen voor de renpaarden op te trainen. Niet echt een aanradertje om een wandelingetje te maken in die bossen. Of moet hen stiekem op de foto willen plaatsen. O ja de paardenshows in dit museum worden allemaal met spaanse of portugese paarden gereden en 2 friezen. Er zijn enkele hele speciale shows te bekijken in september of zo. Met speciale kostuums en lichtspel en eventueel een diner vooraf (wel heel erg duur naar het schijnt). In de namiddag bezochten wij dan het kasteel en het park er rond dat vroeger bij het museum hoorde. Ik geloof dat vroeger het complete terrein 80 ha groot was.
Zo nu volgen enkele foto’s. Ik heb er rond de 100 genomen dus ik heb echt moeten selecteren om ze hier te plaatsen. Sorry voor het nogal lange verslag en de vele foto’s.
een beeld van het museum.
de stallen:
enkele te bezichtigen dingen uit het museum:
de renbaan van Chantilly:
sfeerbeeld van de dressuurdemonstratie:
het kasteel:
sfeerbeeld van binnenin het kasteel.
leuwke paardjes 
) mee te pikken, en genieten dat ik dan doe (vooral als ik in de stallen kom 
)! 
Qua behuizing was ik in die tijd graag paard geweest alleen niet als je de bitten en sporen uit die tijd ziet. Zou dan niet graag paard geweest zijn. 
Sommigen zagen er echt als marteltuigen uit. Andere waren niet anders dan de bitten van nu. 
Zelfs heet ontstaan van de engelse volbloed stond daar uitgebeeld.