Ik kwam net thuis van slipjacht Soest en zag Kareltje op de dam liggen, ze probeerde weg te lopen maar kwam nauwelijks overeind en liet 1 van haar pootjes slap hangen.
Ben samen met mijn moeder met haar naar de da geweest en ze leek een ongeluk gehad te hebben, waarschijnlijk was haar poot gebroken net boven de knie. We konden zien dat ze was aangereden omdat katten tijdens het wegslingeren hun nageltjes uitduwen om ergens houvast aan te krijgen, haar nageltjes aan de voorpoten waren helemaal gespleten. Karel was al niet zo fit meer de laatste tijd en ook nu leek ze weer iets uitgedroogt dus hebben we ook haar laten inslapen.
Ze zou over precies 3 weken 18 jaar geworden zijn...
Jeetje Sjuim, dit is wel heel triest. 2 katten binnen zo'n korte tijd. Kareltje had toch beter moeten weten met zoveel levenservaring ..., zielig dat ze nou zo aan haar einde moet komen. Sterkte ermee.
Niets is zo eerlijk verdeeld als het verstand. Iedereen denkt er genoeg van te hebben.
Jeetje Sjuimpje jij krijgt het wel voor de kiezen de laatste tijd. Achttien jaar is natuurlijk wel heel erg oud voor een poes maar dat maakt het verdriet er niet minder om. Je bent zo gehecht he aan die gekke poezen. Meid ik wens jullie veel sterkte.
Je leest het hier zo vaak, ik zou nooit meer mijn kat naar buiten doen met die wetenschap. Heb er zelf ook al twee aangereden, en kon er niets aan doen.
Erg zielig voor die beestjes, kan je voorstellen wat een pijn je hebt. Gecondoleerd en sterkte.
Als ik dit lees met twee van die kacheltjes op schoot, ben ik zo blij dat ze niet naar buiten kunnen (ja op het balkon in een ren) Als ik buitenkatten zie voel ik soms wel heel schuldig, maar ik heb de mogelijkheid niet om ze naar buiten te laten gaan. En bij dit soort berichten ben ik daar stiekum wel weer heel blij om. Als ik echter een benedenhuis had, zou ik ze wel naar buiten laten, hoe eng het ook is. Sterkte Sjuimpje met weer dit verdriet erbij. Nog meer poezevoetjes in de sneeuw.
aaaaaaaah arme karel hij zag er nog zo super uit snif.
Gelukkig is Onno niet nu meer alleen .
Leef en Strijd vergeet het einddoel Maak de reis tem je angst en hou je dromen niet gevangen adem vrij alles gaat voorbij wat niet geniet dat gaat verloren voor altijd ♥
Ik heb een tijdje geleden ook een kat doodgereden. Ik kon er echt niets aan doen, hij stak zo over en als ik 80 rij sta ik niet in 1 meter stil. Dat gevoel toen ik er overheen reed vergeet ik nooit meer. Gatverdamme wat was dat naar. Kat moet op slag dood geweest zijn. Heb m'n auto aan de kant gezet en heb (met gevaar voor eigen leven!) die kat van de weg gehaald. Hij had een bandje om met een adreskokertje.... Die mensen woonden vlakbij. Ik ben echt met lood in m'n schoenen die kat gaan brengen en vertellen wat er gebeurd is. Voelde me echt zo poedersuiker toen (nog steeds als ik er aan terug denk)! Ze konden het waarderen dat ik het was komen vertellen en waren niet boos op me....
ik kan helemaal met je meevoelen ik heb er ook 2 verloren in het verkeer en helaas 1x gezien voor me dat er een kat doodgereden werd (en die hufters niet stoppen he! ) en het is mij helaas zelf ook een keer overkomen...... ik HAAT auto's maar ik kan ook niet zonder..... het is zo ontzettend dubbel! in een volgend leven wil ik allemaal dieren om me heen en GEEN druk verkeer!!!!!!
Jeetje Sjuimpje, wat rot voor je. In de tijd dat het met Onno gebeurde had mijn ene lieve poes, Brom, van 17, bijna 18 een hersenbloeding gekregen. Dat is nu twee weken geleden... Ik ben met haar naar de dierenarts geweest omdat ze zo vreemd waggelde en niet reageerde als je haar riep. Ze heeft wat vocht toegediend gekregen, een vitaminespuit en een spuit die de doorbloeding in haar achterpootjes moest verbeteren. Die eerste dagen heb ik me heel veel met haar bemoeid, haar er steeds bijgehaald en haar bij haar voer en water gezet. Gelukkig is dat allemaal goed gegaan en wonder boven wonder lijkt ze nu weer helemaal de oude te worden. Ze springt weer bij Marc op de rolstoel op schoot, ligt weer te spinnen en springt er inmiddels ook weer normaal af. Ik ben zo blij voor ons dat Brom het gered heeft. Omdat Onno nog zo jong was, wilde ik dit verhaal niet tegelijkertijd op Bokt zetten, ik vond het zo cru. De jouwe van nog geen jaar zo ziek en overleden, de onze zo oud en blijft leven... Toen dacht ik: Gelukkig heeft ze Kareltje nog, maar nu lees ik dat die door zo'n stomme auto er ook niet meer is. Ik heb zelf nog nooit een dier verloren, ja, bij mijn ouders, maar dat is toch anders. Ik hoop voor je dat je het een plaatsje kan geven en toch met geluk aan je lieve vriendjes kan terugdenken. Sterkte!
Paarden zijn net als lucht, zonder kan ik niet leven! Vanuit de kop van Noord-Holland: Voor info klik op:Paardentaxi Jet
Ik ben 3 jaar geleden ook 2 katten verloren, een poes en een kat. Mijn kat werd voor kerst plotseling erg ziek en zocht koude plekjes op, hij wilde gewoon sterven denk ik. Hij heeft bij de da nog onder een rode lamp gelegen, maar heeft het niet gehaald. 2 weken later is onze poes overleden, ze had baarmoederontsteking oid, en mistte haar vriendje heel erg denk ik. De kat was pas 4 en onze poes nog geen jaar oud. Ik kan er alleen maar blij om zijn dat ze niet zijn doodgereden...ze hadden geen halsbandje om met adres, en kwamen gewoon buiten, misschien had ik nooit geweten wat er gebeurd was.
Jeetje... Moos en Poezel lopen op dit moment luid mauwend om me heen en tegelijkertijd lees ik jouw berichtje... Bah, moet er niet aan denken dat hen zoiets zou overkomen. Gelukkig komen ze niet los buiten, maar toch: eens komt de dag dat ze er niet meer zullen zijn. En jou gebeurt het twee keer binnen een paar weken. Heel veel sterkte meid, dit zijn geen fijne dingen...
. If you want to go fast,go alone.If you want to go far,go together.<African proverb>
Benz († 18.12.09) & Bella († 4.01.10), ik mis julie nog steeds .... Welkom lieveMila ! Vakantie vieren op een echt kasteel in Beieren ?? http://www.schloss-moehren.nl/
Dat is precies de reden dat onze Marie van ons niet naar buiten mag! We zijn vorige week zaterdag verhuisd en maandagavond was meneer al ontsnapt! Vanaf het open raam op het platte dak en op de een of andere manier naar beneden. Op dinsdagavond hoorde Marc hem mauwen achterin de tuin. Waar ie heeft gezeten weet ik niet, maar hij is een heel stuk aanhaliger geworden!