Mijn lieve kat heeft niet zo lang meer...

Moderators: Dani, ynskek, Ladybird, Hanmar, xingridx, Mjetterd, Polly, Giolli

Antwoord op onderwerpPlaats een reactie
 
 
Zwelgje

Berichten: 3207
Geregistreerd: 01-10-01

Mijn lieve kat heeft niet zo lang meer...

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 03-08-04 16:59

Gisteren naar de DA geweest omdat mijn oude kat al een tijdje niet helemaal goed was. Haar buik werd dikker maar ze viel tegelijkertijd af. Toen ze plots ook bloed uit haar vagina begon te verliezen zijn we gelijk de DA gaan raadplegen.
Daar bleek al snel dat het helemaal niet goed was... ze heeft baarmoederkanker en al in een vergevorderd stadium Huilen
Gezien haar respectabele leeftijd van 17 jaar kon ze niet meer geholpen worden d.m.v. een operatie of chemotherapie. Dat zou eerder haar dood worden.
Ze heeft nu een spuitje gekregen met een spulletje erin wat ze ook aan kankerpatienten geven in hun laatste dagen. Daar gaan ze zich lekker euforisch van voelen en hebben ze even een paar dagen geen/minder pijn.
Als dit straks is uitgewerkt gaan we kijken hoe ze er dan zelf nog onder is en als het echt niet meer gaat dan zorg ik dat ze waardig aan haar einde komt en dat ze niet hoeft te lijden tot haar dood.
Ik heb al een mooi plekje onder 1 van de fruitbomen voor haar gereserveerd, zo blijft ze altijd bij me in de buurt.

Het is zo gek, ze is al 17 jaar mijn beste "vriendin". Kwaad worden als ik te laat thuis kwam van het stappen en altijd maar dan ook altijd bij me komen liggen om te troosten of te knuffelen. Soms uren aan mijn kop lopen te mauwen en als ik haar dan in mijn armen nam was het goed, dan wilde ze gewoon bij me zijn.
Zij laat haar "liefde" zo duidelijk aan me merken door haar beide voorpootjes zachtjes om mijn gezicht te klemmen en me te likken of kleine beetjes te geven. Zij weet dat ik dol op d'r ben en ik weet dat zij dol op mij is. Ik heb haar altijd mijn "hartje" genoemd. En altijd heb ik gezegd dat als zij gaat dat stukje van mijn hart die dag ook dood zal gaan.
Zo bijzonder is dat kleine, mekkerende katje voor me geweest en dat is ze nu nog steeds.
Alleen komt het einde nu steeds dichterbij... Verdrietig Huilen

I recommend a psychoptherapist to clean up your brain


carola

Berichten: 8681
Geregistreerd: 18-04-01
Woonplaats: Putten

Link naar dit bericht Geplaatst: 03-08-04 17:55

Sterkte meid.... Ik heb vorig jaar de kater verloren die ik vanaf ik 1 was kende, die heb ik dus bijna 20 jaar gehad, en ik heb het daar ook erg moeilijk mee gehad. Ook hij had kanker, en is in mijn armen gestorven...

Eindig niet, maar begin! (quote Dorine)

Mist

Berichten: 9453
Geregistreerd: 17-02-03
Woonplaats: noord brabant

Link naar dit bericht Geplaatst: 03-08-04 18:00

Heel veel sterkte ! weet helaas ook hoe dat voelt

Saskia008

Berichten: 1735
Geregistreerd: 02-11-03
Woonplaats: zuidlaren

Link naar dit bericht Geplaatst: 03-08-04 18:51

ja is nooit fijn. maar je moet maar denken, dat het zo niet langer kan.

onze kat is ook 19 geworden. die werd op het laatst zo dement als het maar kan....

maar waarom hebben jullie haar niet meteen uit haar lijden verlost? of was het nog niet zo heel erg, dat ze er zelf last van had?

De vogeltjes doen het......... de bijtjes doen het...... zullen wij het ook doen?!
nee joh gekkie, wij kunnen toch niet vliegen!! Bloos

joke20

Berichten: 11092
Geregistreerd: 23-02-04
Woonplaats: Hoorn

Link naar dit bericht Geplaatst: 03-08-04 18:54

heel veel sterkte meid! heb je een lieve foto van haar?

Happy in me eigen huis met mijn 2 katjes Joris en Lana

mazzeltje

Berichten: 4510
Geregistreerd: 12-05-03
Woonplaats: Leersum; Latoy in Amerongen, Jip aan het Leersumse Veld en Door in de opfok in Doornspijk!

Link naar dit bericht Geplaatst: 03-08-04 19:05

Heel erg veel sterkte!

Officieel veterinair homeopaat, http://www.dierenhomeopaat.com
Jip is klasse 4, CEI** en heeft 2477,7 km op de teller!!! Latoy geniet van haar pensioen (na 1148,5 goedgekeurde wedstrijdkilometers!!!)

Oscar
Forumcoordinator

Berichten: 131848
Geregistreerd: 23-09-01
Woonplaats: Braboland

Link naar dit bericht Geplaatst: 03-08-04 19:27

Ach gossie, wat ontzettend treurig Verdrietig
17 jaar is een hele mooie leeftijd maar je kunt haar gewoon niet missen, da's heel begrijpelijk.
Helaas weet ik wat het is om je "lievelingskat" te moeten missen, dat is erg verdrietig.
Heel veel sterkte de komende tijd Ach gut

Afwezig tot nader order. Bij vragen graag contact opnemen met een ander teamlid.
It's not easy being green *** Kermit ***

jaantsje
Berichten: 1323
Geregistreerd: 07-03-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 03-08-04 19:34

Veel sterkte toe gewenst, het valt niet mee om afscheid te nemen.

De wierheit hat in skel lud

StalDoorstap

Berichten: 6691
Geregistreerd: 19-04-02
Woonplaats: Zundert

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-08-04 01:21

OOOOOOOOO, wat erg!
Waarom moet t zo toch zijn dat mensen en dieren dood moeten gaan?



Heel veel sterkte.
En super wat je voor haar doet. OK dan!

Bekijk Stal Doorstap bij De Hollandse nieuwe :
https://youtu.be/OD6m-gWbMvk

vikki

Berichten: 14286
Geregistreerd: 21-02-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-08-04 06:53

He potverdorie, dat is mooi kl*te zeg... ik weet precies hoe je je voelt, woensdag 11 december 2002 kreeg ik een zelfde bericht over mijn lieve kattemonstrtje dat bij ons geboren was. Hij heeft toen ook een spuitje prednison gekregen, simpelweg omdat ik graag wou dat hij nog een paar laatste dagen zonder pijn kon hebben, dat ik hem nog even lekker kon verwennen, dat we rusitg afscheid van elkaar konden nemen en hij vredig in zijn eigen huis in kon slapen (onze da was zo lief om op zondag ochtend langs te komen). Ik vind het nog steeds moeilijk dat ik hem moet missen, jouw bericht heb ik dan ook met tranen in mijn ogen gelezen. Geniet zo lang het met een pijnloos bestaan kan nog maar flink van je lieve poezebeest en verwen haar maar goed. Als je zoveel van je maatje, je beste vriendin houdt dan is het heel prettig om waardig afscheid te nemen en ik weet dan ook zeker dat als het moment is gekomen dat je haar moet laten gaan omdat je haar niet wil en niet kan laten lijden je dat uit liefde voor haar ook zal doen. Als je je hart wil luchten mag je altijd pb'en hoor. Heel veel sterkte! Ach gut

TotalMona
Berichten: 173
Geregistreerd: 24-06-04
Woonplaats: Leiden

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-08-04 10:12

ik voel met je mee, ik weet hoe je je voelt. heb hetzelfde meegemaakt met een kat en met mijn ratje. doet pijn... en je kan er niks aan doen. veel sterkte..

Romeo R.I.P I miss You..!!! Never 4-get you!!!

BlackWych

Berichten: 1971
Geregistreerd: 03-07-02

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-08-04 10:16

Zo'n bijzonder kattebeest krijg je nooit meer, ik weet precies hoe dat is. Ruim 7 jaar geleden heb ik ook mijn oude Charliepoes in moeten laten slapen. Afscheid is moeilijk maar probeer dankbaar te zijn voor de tijd die je samen hebt gehad en zolang ze in je hart zit, is ze niet ècht dood.

Sterkte!
=^.,.^=

De grootste overwinningen zijn behaald door nog even vol te houden...Remember before you point your finger at someone else to blame, you point at least three fingers at yourself...

Zwelgje

Berichten: 3207
Geregistreerd: 01-10-01

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 04-08-04 20:14

Dankje wel voor jullie lieve berichten!
Ze betekent zo veel voor me dat ik haar in ieder geval nog even bij me wil houden binnen de maten van het mogelijke.
Nooit, maar dan ook nooit zal ik haar een dag laten lijden als het niet moet. Zodra de situatie onhoudbaar wordt kies ik voor de beste oplossing en dat is om haar uit haar lijden te verlossen.
Ze is nu nog redelijk goed en ook de veearts vond het nu niet echt de tijd om al meteen een einde er aan te maken.
Ik moest haar gewoon heel goed in de gaten houden en zodra ze niet meer wil eten en niet meer normaal haar behoeften kan doen of echt heel erg ziek wordt, dan houdt het meteen op!
Mijn kleine hartje heeft een speciaal plekje verdiend.
Gek, dat een kat zoveel voor je kan betekenen.
Ik was 11 toen ze geboren werd en vanaf die dag waren we onafscheidelijk. Waar zij is, ben ik en omgekeerd.
Toen ik op kamers ging, ging zij mee en was ze er altijd. Toen ik samen met mijn vriend 3 jaar geleden een huis kocht ging ze ook weer mee.
Ik kan haar koppie en haar affectie niet missen. Ik kan het nu nog niet echt plaatsen maar volgens de veearts heeft ze misschien nog een aantal weekjes... . Ze zit nu ook weer bij me... wat zal het moeilijk zijn haar straks nooit meer te kunnen zien of voelen.
De tranen komen bij mij nu ook weer op bij die gedachte.
Ik ga nog even van haar genieten en zij verdient het om pijnloos te sterven. Aan haar heb ik al mijn geheimen verteld, zij "weet" alles over mij, meer dan ik aan een mens zou vertellen!

Monty...I Love You!!!!!! Monty Rules Knipoog

I recommend a psychoptherapist to clean up your brain

StalDoorstap

Berichten: 6691
Geregistreerd: 19-04-02
Woonplaats: Zundert

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-08-04 22:35

Zwelgje, jullie komen elkaar ooit weer tegen hoor, maar dan voorgoed!


Iets anders: hoe kom jij aan je naam?
Mijn vriendin Madacha heeft een kat was ze helemaal gek van is, die Zwelgje heet.

Bekijk Stal Doorstap bij De Hollandse nieuwe :
https://youtu.be/OD6m-gWbMvk

Zwelgje

Berichten: 3207
Geregistreerd: 01-10-01

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 05-08-04 07:12

Natasha schreef:
Zwelgje, jullie komen elkaar ooit weer tegen hoor, maar dan voorgoed!


Iets anders: hoe kom jij aan je naam?
Mijn vriendin Madacha heeft een kat was ze helemaal gek van is, die Zwelgje heet.


Komt uit de tekenfilm Ollie Beer Bommel en de Zwelbast. Als de zwelbast klein is, is het een schattig klein Zwelgje Knipoog Haha!
En iemand noemde me vroeger zo ook wel eens omdat veel mensen mijn naam te moeilijk vinden om uit te spreken Knipoog

I recommend a psychoptherapist to clean up your brain

StalDoorstap

Berichten: 6691
Geregistreerd: 19-04-02
Woonplaats: Zundert

Link naar dit bericht Geplaatst: 05-08-04 23:26

Ok! Knipoog

Bekijk Stal Doorstap bij De Hollandse nieuwe :
https://youtu.be/OD6m-gWbMvk


eveline_B

Berichten: 2828
Geregistreerd: 05-09-02
Woonplaats: Salland

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-08-04 06:36

Veel sterkte.
Het grote nadeel van huisdieren is dat ze iet zo lang leven als wij. Afscheid nemen hoort er dus helaas bij, maar wennen doet het nooit.

fenja

Berichten: 3435
Geregistreerd: 06-03-03
Woonplaats: in het noorden

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-08-04 10:45

sterkte er mee

Twee jaar geleden toen ik dus 18 jaar was is het geboortekadeau gestorven die mijn oom en tante aan mijn ouders hadden gegeven het was een kat die naar de naam thomas luisterde

Ik heb alles met hem meegemaakt zijn samenn opgegroeid enzo tatdat hij twee jaar geleden werd gegrepen door een hond. Hij jad zijn onderkaak zo gebroken en op een rara manier dat hij niet meer kon eten. Hij vermagerde en we hebben hem toen in laten slapen wat wel erg zielig was. Het was de beste vriend van mijn tweelingzus en ik best wel jammer dat hij toen weg was

Strooigoed [o]

Gwen

Berichten: 15915
Geregistreerd: 20-11-01
Woonplaats: Nabij Eindhoven

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-08-04 10:53

3 Januari dit jaar heb ik mijn zwarte poezemormeltje in moeten laten slapen op de veel te jonge leeftijd van 11 jaar. Het was een heel apart beest en ik mis haar nog iedere dag, ondanks dat ik nog een andere, ook vreselijk lieve, poes heb. Ik ben echt een tijdje van de wap geweest toen ik het beslissende spuitje heb laten zetten, en ik geloof dat ik niet eerder zo gehuild heb bij het overlijden van een dierbare. Gek toch hoe ongelooflijk je je kunt hechten aan zo'n wolbaaltje Lovers .


Antwoord op onderwerpPlaats een reactie