Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter:** 05-03-02 09:52

Familie met een handicap.

Geplaatst door de TopicStarter: 05-03-02 09:52

Nou mijn neefje is gehandicapt hij is 6 jaar, en hij kan niet alleen lopen, en niet praten, hij ziet er opzich gewoon uit als een leuk jongentje die een aantal dingen mist.
En als je bijv naast hem zit op de bank dan trekt ie altijd aan je haar en bij mijn nichtje (van 4 jaar, niet gehandicapt) trekt ie soms hele plukken haar uit haar hoofdje!!
Dan denk ik soms wel is van nu is het niet leuk meer, en dan erger ik me aan hem, maar dan vergeet ik natuurlijk dat hij dat niet doorheefd.
hier is een foto van hem:
Afbeelding

wie heeft er ok familie leden of vrienden die dit ook hebben, en hoe gaan jullie ermee om??

**Geplaatst:** 05-03-02 13:36

Geplaatst: 05-03-02 13:36

Ik heb zelf een broertje die gehandicapt is, Hij doet ook van die dingen en kan je tot bloedens toe knijpen.
Wij houden hem dan ook altijd goed in de gaten, hij is inmiddels 22 jaar en nog groter dan ik ben dus is het uitkijken.
Anja

**Geplaatst:** 05-03-02 14:26

Geplaatst: 05-03-02 14:26

Ja,Val,ik ken hem ,hij was er toch toen we bij je oma waren?
Nou,ik heb geen echt gehandicapt familielid,alleen 1 oom heeft een auto-ongeluk gehad,waardoor die in een gesticht ofzo zit.....

**Geplaatst:** 05-03-02 14:48

Geplaatst: 05-03-02 14:48

Ook ik heb een gehandicapte broer. Hij heeft een vrij zeldzaam syndroom, Syndroom van Angelman.
Dat betekend dat ondanks dat hij al bijna 27 is, hij geestelijk nog geen 2 jaar oud is. Kan niet praten, kan maar een beetje lopen, is niet zindelijk.
Vroeger had ik vaak ruzie met hem,want doordat hij zijn spieren niet kan controleren is hij loei-sterk!
Hetzelfde als bij jouw, haren trekken of aan je arm trekken.
Nu heb ik daar geen last meer van. Hij is nog steeds veel sterker als ik ben, maar ik ben nu slimmer en weet er beter mee om te gaan.

Maar het is een lieve jongen, wil graag knuffelen en komt lekker tegen je aanleunen als we saampjes op de bank zitten. Hij is altijd blij en vrolijk en heeft de meest aanstekelijke lach die ik ooit gehoord heb Lovers

Het is moeilijk om hem te verzorgen, dat wel. Daaromwoont hij ook in een verzorgingstehuis, daar zijn ook alle faciliteiten voor hem. (zwemmen, looprek ed) Hij komt zo om de twee weken een lang weekend thuis. Dan brommen we het hele eiland over op zijn specials bromfiets, wandelen we en eten we pannekoeken en patat!

**Geplaatst:** 05-03-02 15:21

Geplaatst: 05-03-02 15:21

Wat verschrikkelijk dat je neefje een handicap heeft (en dat geld trouwens voor iedereen hoor!!)

Ik heb een broertje die een ziekte heeft, cystic fibrosis... een ergelijke aandoening en je wordt niet ouder als 30

**Geplaatst:** 05-03-02 17:45

Geplaatst: 05-03-02 17:45

Mijn moeder kan niet lopen, als gevolg van een operatie die mislukt is.
Haar ene been is hierdoor verlamd geraakt, ze kan wel een beetje met krukken lopen. Verdrietig

**Geplaatst:** 05-03-02 18:01

Geplaatst: 05-03-02 18:01

hoi Ik heb een tante die gehandicapt is. Ze zit nu ook in een verzorgingstehuis en soms komt ze ook een weekend bij ons slapen en dat is altijd gezellig. Ze is lichamelijk en geestelijk gehandicapt gelukkig kan ze wel goed praten maar ook zij heeft het verstand van een kind van 3.

groetjes claudia

**Geplaatst:** 05-03-02 18:06

Geplaatst: 05-03-02 18:06

Mijn broertje is geestelijk gestoord, ze hebben geen idee wat, want hij lijkt op een autist, hij lijkt op iemand met het Prader Willi syndroom enz. maar zijn chromosomen zijn perfect enz. Dit is ook niet altijd even makkelijk, want nu is hij ehm, 9 bijna 10, geestelijk echter iets van 3-4 jaar oud. Nu gaat het redelijk maar ik zou het echt niet weten hoe het moet als het een puber wordt want hij wordt/is al hartstikke sterk.
Tja hoe je hiermee omgaat het is heel erg moeilijk omdat hij mijn pony pest (stenen gooien) en als je hem straft is hij heel schuldbewust maar 10 seconden later doet hij het weer, ook is hij er bang voor als ik hem vasthoud maar mee op de kar wil hij weer wel.
Vaak moeten we z'n gedrag negeren maar dat ik nogal moeilijk als je voor de vijfde keer een vlijmscherp mes naar je kop krijgt. (Echt mijn reactievermogen is zowat perfect geworden)

**Geplaatst:** 05-03-02 18:10

Geplaatst: 05-03-02 18:10

jeetje zeg, nooit geweten dat er zoveel mensen zijn die familie met een handicap hebben.

**Geplaatst door de TopicStarter:** 05-03-02 18:36

Geplaatst door de TopicStarter: 05-03-02 18:36

Nou mijn neefje gooit gelukkig niet met stenen enzo, hij is heel lief en vrolijk!!
hij kan ook zo aanstekelijk lachen!! echt dan licht ie helemaal in een deuk om niets, iemand heeft hem laatst laten vallen nu heeft ie een gat in zijn hoofdje, en dat is dichtgelijmd ofzo Verward

heel vaag.
hij heeft ook het verstand van iemand van 2 (geloof ik Verward

)
hij kan ook niet praten, en zit op een speciale school.
hij word dan om 8 uur opgehaald met een busje en laatst was tie pas om half 5 thuis!!!
lange dagen he, en wat leerd ie daar nou Verward

!!

**Geplaatst:** 06-03-02 08:48

Geplaatst: 06-03-02 08:48

Mijn moeder is gehandicapt en zit in een rolstoel. Verder heb ik nog 2 neven die geestelijk gehandicapt zijn, de een zie ik nooit, de ander wel regelmatig. Hij heeft het syndroom van Down.

**Geplaatst:** 06-03-02 09:19

Geplaatst: 06-03-02 09:19

Niemand is perfekt, dus in feite zijn we allemaal wel een beetje gehandicapt. Er zijn dus handicaps die het maatschappelijk funktioneren wat moeilijker maken, maar vergeet nooit dat een gehandicapte ook een individu is met een eigen persoonlijkheid. Het ergste wat je kan doen is een gehandicapte onderschatten. Behandel dus ieder mens dan ook wat ze zijn: als mens.

**Geplaatst:** 06-03-02 23:04

Geplaatst: 06-03-02 23:04

Joost, je hebt helemaal gelijk! Maar voor heel veel mensen is dat moeilijk. Ik merk dat best wel veel.
Heel grappig is bv. ook dat mensen harder gaan praten. Of hun gezicht dichter bij gaan brengen ofzo. Allemaal van die kleine dingetjes, ik vind dat soms best grappig. Mensen weten niet hoe ze er mee om moeten gaan en soms is dat lachwekkend. (soms ook niet Boos!

)
Maar het kan ook heel moeilijk zijn, dat begrijp ik best. Ik ben eraan gewend, ontmoet zoveel verschillende gehandicapte mensen. Maar sommige mensen vinden dat gewoon moeilijker, blijkt.

**Geplaatst:** 07-03-02 02:21

Geplaatst: 07-03-02 02:21

Ik heb een neef die autistisch is,ik zie hem eigenlijk zelden. Maar ik ben Z- verpleegkundige, ik werk dus in de verstandelijk gehandicaptenzorg.
Jantina, wat jij zegt merk ik ook veel bij mij op het werk. Mensen vinden het eng, of praten tegen ons(personeel), terwijl de persoon in kwestie ook gewoon kan antwoorden.Maar we krijgen ook hele leuke reacties, vooral van jonge kinderen.Die vragen gewoon wat ze willen weten. "waarom heeft hij een slang in zijn neus?" (sondeslang). Dat is vaak erg leuk. Hoewel ouders vaak het kind proberen bij zich te houden, wat helemaal niet nodig is. Ook een leuke opmerking van een klein meisje (ongeveer 4 jaar die dacht dat het meisje in de rolstoel een pop was):"is dit een echte?" Ouders schamen zich dan vaak (wat ik me ergens ook wel kan voorstellen), maar wij lachen en leggen haar uit hoe het zit.

**Geplaatst:** 07-03-02 09:58

Geplaatst: 07-03-02 09:58

Ik heb niet eerder gereageerd omdat ik dit onderwerp meer richting geestelijk gehandicapten bracht dan naar lichamelijk gehandicapten. Maar door de laatste reactie, schoot mij iets te binnen.
Mijn dochter wilde bij de slager (waar wij normaal nooit kwamen) de boodschappen doen. Buiten oefenen met wat zij moest zeggen en heel stoer liep ze voor mij uit en deed haar zeggie. Nadat zij betaald had vraagt de slager of ze een plakje worst wil. Natuurlijk wil ze dat, waarop de slager aan haar vroeg, en wil je moeder ook een plakje. Nou ik kan je wel vertellen dat ik zowat uit mijn stoel sprong van kwaadheid. Achteraf lachen we om de kortzichtigheid van mensen maar het kan je soms echt verschrikkelijk raken.
Dat moest ik even kwijt.

Keep your face to the sunshine and you never see the shadow.

**Geplaatst door de TopicStarter:** 07-03-02 09:59

Geplaatst door de TopicStarter: 07-03-02 09:59

Ja mensen lijken het eng te vinden en weten niet hoe ze er mee om moeten gaan, soms dan zijn we ergens met m'n neefje en dan gaan mensen hem heel erg aan lopen kijken, of ze aan ons vragen "wat heeft ie?" of iets dergelijks en dan gaan ze er (bijv) met mijn tante over zitten praten waar mijn neefje bij is, en volgens mij snapt ie ons echt wel want je ziet gewoon aan hem dat ie zich ongemakkelijk voelt, als je over hem praat.

Wie is er online