Bokt.nl

Himyar schreef:

Jammer, maar helaas...

Markus Deak, twee maal Nearco:
1999 Adelheidsdorf: 118,64/5/33 (Dressage: 119,46/7; Jumping: 98,81/20). At stud in Germany at the Landgestuet Celle from 2000.
[image]

Himyar"]
That's the one !
[/quote]

Maar Lucky Boy had wel een klassieke merrie nodig om een topprodukt af te leveren

[quote="greetje schreef:

Een van mijn favoriete voldbloedhengsten uit mijn volbloedtijd is de hengst Lucky Boy en ik heb dan ook maar even een paar oude IDS erbij gehaald.

We schrijven 23 april 1980, plaats van handeling Civic Center Baltimore USA. Een kleine bruine ruin galoppeert soepel van hindernis naar hindernis, behendig als een hordenloper neemt hij de obstakels. De galopsprongen worden al naar gelang de afstand tussen de hindernissen verlengd of verkort. Het lijkt alsof het paard in zweefmoment van de galop en passant een obstakel overwint. De amazone lijkt het paard nauwelijks te rijden, alleen door de soms scherpe wendingen is te merken dat het paard niet zijn eigen parcours loopt maar dat de amazone wel degelijk bepaalt welke lijn gevolgd moet worden.

Wie was die soepele atleet, met de smalle bles en twee witte benen. Wie was die amazone die het paard zo ongedwongen door het parcours stuurde? Het paard was Calypso, een pas 7-jarige ruin van 1.62 meter. De amazone Melanie Smith, 31 jaar oud, afkomstig uit Litchfield Connecticut.
Melanie en de door H.Dingeldein uit Beuningen gefokte Calypso waren op weg naar een gouden toekomst in de springsport, waarin ze vele prijzen zouden behalen. Met name in de World-cup wedstrijden zouden ze schitteren. In 1982 werd de fel begeerde Cup in triomf vanuit Goteburg mee naar huis gevoerd, twee jaar eerder al legden ze in de finale beslag op de tweede plaats.

Modern.

Met Calypso(mv Zilon-L'Ínvasion) vestigde Lucky Boy zijn wereldfaam als vererver van het nieuwe, moderne soort springpaarden.
Geen enkele hengst verdient het echter een groot vererver genoemd te worden als hij slechts een enkel produkt, hoe goed dan ook, levert. Lucky Boy leverde vele kinderen die in
internationale wedstrijden om de ereplaatsen streden.
Opgemerkt moet worden dat het enorme succes van Lucku Boy eigenlijk volledig beperkt is gebleven tot de eerste jaren van zijn loopbaan als dekhengst. Lucky Boy had forse Groningse en Gelderse merries nodig om daar zijn souplesse en atletisch vermogen aan toe te voegen. Zo ontstonden de fantastische springpaarden, die later, toen Lucky Boy hoger in het bloed staande merries ter dekking kreeg, uitbleven.

De kinderen die naast Calypso hun vader een superstatus bezorgden, waren vooral Van Gogh en The Freak. Van Gogh (uit Lana van Wolkoning-Camillo), gefokt door G.J. Oude Hendriksman uit Langeveen, deed het onder Zwitserse vlag met Willi Melliger en Bruno Candrian in het zadel. In 1981 won Candrian met Van Gogh de bronzen medaille individueel op het EK en met het team behaalde hij zilver.

The Freak (Uit Helgonda, van Banko - Taunus), een fokprodukt van G.Dollen uit Enter, vierde, na zijn opleiding bij Janny Horsey, eerst triomfen met de Oostenrijker Hugo Simon. In 1985 eindigden The Freak en Simon op de vijfde plaats in de finale van de Worldcup, en in 1986 eindigden ze een plaats lager. De latere eigenaar, de duitser Dirk Hafemeister, verbeterde dit resultaat door met The Freak in 1988 op de vierde plaats beslag te leggen. Op de OS van 1988 in Seoul deed The Freak weer mee, maar nu onder de Duitse vlag. Toen het paard van Ludger Beerbaum geblesseerd raakte, moest The Freak invallen. Ludger Beerbaum had hem voordien nog nooit gereden. Met 0.25 fouten in de eerste, en vier straffouten in de tweede manche was The Freak het beste paard van de Equipe en zo bezorgde een Nederlands paard Duitsland een gouden medaille.

Bron IDS, 23 april 1998.