paarden...

Moderators: Sica, C_arola, Neonlight, balance

 
 
imka
Berichten: 765
Geregistreerd: 20-04-01
Woonplaats: harderwijk

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 25-04-01 19:00

Vertel allemaal eens wat over jullie paarden!!! Zou ik leuk vinden...
Lovers Lovers Lovers Lovers Lovers Lovers Lovers

Never look back, because you can't change the past. Look forward with a smile, your future is bright, and everyday is a new beginning! Your you, and that's good enough.


Nathalie

Berichten: 28286
Geregistreerd: 11-01-01
Woonplaats: Eindhoven

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-04-01 19:31

alweer? Lachen

Ik heb een connemara ruin van alweer 21 jaartjes oud.. hij is 1.55 m hoog en bruin van kleur met een haakvormige kol. Hij heet Robin Hood van Graaf Janshof en is echt heel lief.. Binnenkort foto's van 'm want iedereen word toch wel nieuwschierig Lachen
Oh ja, het is een ruin maar lijkt soms nog wel een hengst.. Is geruind op 5 jarige leeftijd. Euhm in Juni start ik met 'm in de B. Hij heeft met z'n vorige baasje M gelopen en met het baasje daar voor in de ZZ (Z2, zoals het eigenlijk heet *LOL* hij springt 1.20.. niet met mij want zo hoog durf ik niet. Ook heeft hij SGW gelopen weet alleen niet welke klasse. Nou meer weet ik niet over 'm te vertellen..
En jou paardjes?

#Ymke#

Berichten: 13943
Geregistreerd: 09-01-01
Woonplaats: In het brabantse land

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-04-01 19:49

hooi!

Ik heb een 19 jaar oude arabische ruin. Hij heet offcieel Yewely Brahmat O.X ,maar ik noem hem Bram.Hij is gehengst op zijn 16e en heeft tot zijn 9e als showhengst gelopen. Zijn vader is Branco O.X en zijn moeder is Maroesjka. Hij is een vliegenschimmel van 1.56m hoog, en een superlieve maar bijdehante doordrammer Haha! Haha! . Ik train thuis M-drs met hem en ga waarschijnlijk zondag 6 mei me eerste L-wedstrijd starten. Verder is hij 1 v/d 11 arabieren in heel nederland die nog van de oude arabier bloedlijnen afstammen.
>>> Foto!!
Afbeelding

Verder rij ik een 4 , bijna 5 jaar oude KWPN ruin. Hij heet offcieel Olisettehand, maar we noemen hem allemaal zwartje.Hij is dus zwart met een klein kolletje en 2 witte voetjes, hij is 1.64m hoog. Het is echt een dressuurpaard met dressuurnek enzow. Hij kan al een M-drs proefje lopen en met hem start ik zondag 6 mei me eerste B + L proef.! Van hem heb ik helaas nog geen foto.

Groetjes Ymke

Where Life begins and Love never ends <3
6-5-2015 papa en mama geworden van Hanne

Nimber

Berichten: 26547
Geregistreerd: 10-01-01
Woonplaats: Apeldoorn

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-04-01 20:28

heeey Ym is dat weer onderling?
denk het wel he anders kun je natuurlijk niet voor het eerst B en L op 1 dag starten.
gaat het lukken denk je een startkaart met dat paardje?
Echt gaaf voor je joh hoop dat ik snel bij Moon kan komen kijken en jou ook met een bezoekje mag vereren Lachen

http://www.kimtelgen.nl
Cranio sacraal therapeut en instructrice

kvika

Berichten: 3764
Geregistreerd: 09-04-01
Woonplaats: stompetoren

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-04-01 20:31

ik heb een 13 jarige ijslandse merrie van 1.30 Haha!
een scheet van een paard, Schijnheilig maar 1 min puntje
haar lieverlings gang is HARD
en dat kan soms best wel irrie zijn Verward
ze kan ook de tölt en telgang. Party!!

_________________
tölt is de beste gang van allemaal!!!

<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: kvika op 2001-04-26 14:17 ]</font>

vikki

Berichten: 14286
Geregistreerd: 21-02-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-04-01 20:38

Ik heb een arabiermerrie van 11, Escala. Escala is een vosje en errug lief hoor...mama heet Muscadet en de vader is Porsche. Ik rijd western met Escala, zo is ze ook beleerd.
Groetjes, Jasja


Caballo

Berichten: 1160
Geregistreerd: 17-04-01
Woonplaats: Texas, USA

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-04-01 20:53

Ik heb een gouden palomino (quarterhorse) en ze is nu 13 jaar oud. Stokmaat is om en nabij 1.54(?) en ze is een ontzettend kreng, *LOL* Ze vind het totaal niet leuk om te werken en is liever lui dan moe Verward Maar als ik haar eenmaal aan het werk heb dan doet ze ook wel errug goed haar best Lachen En dan hebben we nog Caballo Lachenvan mijn man. Caballo is 17 en is sinds zijn 2de jaar al bij mijn man. Caballo is 1/2 quarter-1/2 thoroughbred en hij is een echte goedzak Lachen Hij is trouwens een "bay"...
groetjes Caballo Party!! Party!! Party!!

sanderijn
Berichten: 5643
Geregistreerd: 12-01-01
Woonplaats: daar waar het altijd lijkt te waaien....

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-04-01 21:05

aja ik kan wel duizend keer over mijn trots vertellen Pling
tinkerbell is mijn welsh A pony van 3 jaar oud.ik kocht haar toen ze 11 maanden was en heel erg verwaarloosd en schuw.ik heb heel veel geduld en tijd in haar gestoken maar nu kan ik echt alles met haar,ze is niet gauw bang van dingen en leert snel.we zijn nu met de longe aan het trainen en een pessoa eraan,als voorbereiding voor het aangespannen werk van de zomer.
ze is een vosje met witte manen en staart en witte beentjes en een brde bles.en ze is mijn grote schat.ze is nog steeds niet echt dolblij met mensen alleen met mij vindt ze alles ok.tink en ik das twee handen op een buik en zou haar nooit willen missen!

mijn verzorgpony heet anouska en is een bruine 80%arabische merrie van 17 jaar en ze heeft donderdag haar 7de veulen gehad.anous is ookal niet zo vriendelijk voor mensen,maar schijnbaar kan ik erg goed met zulke paarden want ik heb meerdere paarden gereden die zo waren(mijn eerste was ook zo,toen was ik tien jaar).anous kan er goed lopen heeft alleen wel errug veel pit!ze heeft z dressuur gelopen en wie weet wat de toekomst ons nog brengt.

soraya is anous haar veulentje.soraya is donderdag geboren en een ontzettend dappere merrie,ze is nergens bang voor.haar vader is ed king hill,maar raya is zelf helemaal bruin,niks geen wit eraan.ze loopt al mee aan het touw,kan al helemaal gebortsteld worden en geeft zelfs al voetjes! Cool
soraya heeft haar naam te danken aan de in die week overleden soraya vaneen van de meiden van bokt.........

en teun is mijn verzorg.........vriend haha nee hoor grapje das mijn kereltje die alles altijd maar moet aanhoren van de paarden.

Lielle

Berichten: 66251
Geregistreerd: 12-01-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-04-01 21:05

caballo, we hadde hier laatst een discussie over de engelse termen voor paardenkleuren. conclusie was:

bay : bruine (dus bruin lichaam, zwarte manen staart)
chestnut : vos
grey : schimmel
maar er blijven vragen over koffievos, goudvos e.d. Kun jij ons helpen? En is dun inderdaad wat wij valk noemen: heel lichtbruin (bijna geel) met zwarte manen +staart?

Fadima
Berichten: 153
Geregistreerd: 22-04-01
Woonplaats: Apeldoorn

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-04-01 09:01

Nou mijn lieve pony heet officieel Fadima van Bodega en is een vosmerrie van 1m48 met een brede bles en witte voetjes. Haar vader is Blue Boys Nieuwmoed(New Forest) en moeder is Anouska(Sanderijn)(Arabier) en VM is El Khafif(arabier). Maar Fadima heeft absoluut het karakter van haar vader want is superlief en een echt goedzak. We rijden M2 maar zijn al aan t oefenen voor de Z1 want als de MKZ niet geweest was reden we nu Z1. En we springen nog B.
En over Soraya vertel ik hetzelfde als Sanderijn.

Iris

Berichten: 2048
Geregistreerd: 09-01-01
Woonplaats: Eindhoven

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-04-01 10:03

Omdat ik te lui ben om het verhaal nog een keer te schrijvenheb ik het ff uit een andere topic gehaadld Lachen Enjoy
Lang verhaal maar ik zal het toch eens allemaal vertellen. Alvast bedank voor het lezen.

In november 1998 ben ik gestopt met rijdenin Mierlo. De voorwaarde van mij ouders voor een eigen paard was wel dat hij/zij hier in Einhoven kwam te staan ivm de reistijd.
Ik heb toen gekozen voor manege van der Pol. We zijn daar naartoe gegegaan en samen met hem opzoek gegeaan naar een pony voor mij.

In december 1998 had hij een paardje gevonden. Het was een grote (nog wel een e pony) schimmel gevonden. Het was een merrie en ze heten Inezca. Ik heb ongveer een week op haar proef gereden toen ik zeker wist dat dit niet een paardje was wat ik zou hebben. Op stal chagerijnig onder het rijden redelijk braaf maar 100x te sterk voor mij. Ik heb toen besloten om verder te kijken.

In Februari (dus alweer een tijdje later) waren er drie nieuwe pony's 'binnengekomen' Het paard dat het meest geschikt was was Bob. Bob was zo zeiden ze een lieve pony. Goed geschikt als een eerste pony een jaartje of 7. [img]../upload/3/bob.jpg[/img]

Dit is dus Bob. Nou de tijd daarna vind ik nog steeds moeilijk om over te praten. Bob was geen 7 maar net 3. Een tijdje daarna heb ik de oude eigenaar gesproken. Ze had bob om er wedstijden mee te gaan rijden. Ze kreeg priveles enz maar hij was gewoon niet te vertrouwen. Asl ie 'braaf' was was hij erg rustig enz maar hij kon zomaar ineens veranderen. Ze heeft daarom besloten hem te verkopen. Ik werd steeds banger van Bob. Na een gesprek met de manege eigenaar zei deze dat Bob te veel energie had. Hij heeft toen met mijn ouder overlegd (als ik dit zo terug denk begrijp ik nog steeds niet hoe ver ik toen was dat ik alles aannam) en Bob ging in de les lopen. Dat hielp niets.
Soms kwam ik aan en ze wisten dat ik ging rijden en dan reed Bob gewoon in mijn les mee.
Hij werd ook ineens op zondag ingezet op een puzzelrit van 4uur dat alles zonder mijn toestemming. Ik heb mij nooit thuisgevoelt op die manege. Ik werd terug getrokken en durfde nix aan men ouders te zeggen.

Steeds minder mensen wilde op Bob rijden in de les. Hj heeft in de periode dat hij daar heeft gestaan regelmatig iemand flink gebeten. Toen hebben ze er op een gegeven moment een beginner opgezet Bob ging te dichtop die ander pony lopen en kreeg een flinke trap. Gevolg een diepe snee (dat later een litteken bleef) en kreupel. Heb hierover nooit excuses gehoord. Door het vele lopen werd Bob steeds magerder. Hij mocht niet op de wei want die was alleen voor de manege en mensen die ze mochten (echt waar)Als voer kreeg hij twee keer 3/4 bix en 1 keer 1zemelen. Dat si natuurlijk nix voor een grote e pony die soms wel 3 uur per dag moets

In Juni 2000 (het was zo'n opluchting voor mij, ik zat trillend op mijn paard in de stal moest ik zo oppassen dat hij niet eens flink beet) kwam bob te koop te staan. en dat duurde en dat duurde en hij kon niemand vinden voor Bob.

Mijn beste vriendin had zelf een pony die in Mierlo stond (waar ik ook eerst reed) haar moeder en iemand anders zijn toen naar Bob komen kijken. En hebben toen mijn ouder duidelijk gemaakt dat dit echt niet meer kon. Een paar dagen later stond Bob in Mierlo. Na de zomervakantie zou ik de lessen gaan rijden. Ik was nog steed doodsbang. Maar Bob zag er al wel stukken beter uit. De les begon en tja Bob begon ook. Kinderen in paniek dus besloot Ditte dat ik maar moest afstappen ze zou hem na de les longeren en dan kon ik weer der op.

Nog een probleem van Bob was dat hij de baas was. Dus Ditte longeren. Bob heeft haar alle kanten van de bak laten zien. Hij deed gewoon waar hij zelf zin in had. Toen Ditte het allemaal gezien had hebben we overlegd. Ik wou niet bob het liefst zo snel mogelijk kwijt. Dat is ook gebeurd en toen is ze voor mij opzoek gegaan naar een nieuw paard. Ditte haalt haar paarden bijna allemaal bij dezelfde persoon.
En daar kwamen ze toen ook Menno tegen. Die hebben ze toen naar Mierlo gehaald. En ik heb hem toen ongeveer andere halve week op proef gehad. Het was liefde op het eerste gezicht . Ik weet nog dat we donderdag werden gebeld dat hij er was. Hij was woensdag al aangekomen maar ditte haar eerst josien (stalhulp) hem laten rijden. Ze wou zeker weten dat deze pony 100% te vertrouwen was zodat hij mij weer vertrouwen terug kon geven. Donderdag na school zijn we er dus meteen naar toe gegaan.

Hij was schuw bij zijn hoofd maar niet bang. Hij was vierkant beslagen maar ze hoeven waren veel te lang 1 hoefijzer was hij al kwijt en de rest hing er nog amper aan. En hij was zo vies. Hij plakte aan alle kanten Hij was lief in stal enz.

Vrijdag heb ik voor het eerst op hem gereden. Hij kon er weinig. Of je nu met 1 of 2 benen dreef, hij ging gewoon harder. Stelling en buiging en galopperen waren een ramp. Conditie had hij al helemaal niet (galopperen gaat naar heeeel lang oefenen super en de rest begint te komen. Hij is gewoon zo koppig) De dierenarts heeft hem goedgekeurd en toen was Menno van mij
Een foto van Menno toen ik hem ongeveer 1 maand had. Hij zag er al beter uit dan toen ik hem net kreeg: [img]../upload/3/samen.jpg[/img]

Op deze foto zie je er weinig van. als ik er eentje kan vinden waar hij helemaal opstaat zal ik die er bij zetten.

En Menno nu: [img]../upload/3/hoofd5.jpg[/img]

[img]../upload/3/helemaal.jpg[/img]

De manege in Einhoven is een nachtmerrie voor mij geweest. Wat daar gebeurd is heeft gevolgen voor mij en voor Bob gehad. Als zoiets hier in Mierlo was gebeurd had ik al lang ingegrepen. Laten we het zo zeggen het was niet eens gebeurd. Gelukkig heb ik nu een super pony en ben ik nog steeds elke dag gelukkig met hem.




_________________
always and forever you and me that's the way our life should be

<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: Iris op 2001-04-26 11:05 ]</font>

sanderijn
Berichten: 5643
Geregistreerd: 12-01-01
Woonplaats: daar waar het altijd lijkt te waaien....

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-04-01 11:22

tjee iris das een heel verhaal,nou wel heel veel sterkte verder met die angst en er over te leren praten!


mag ik vragen waar bob nu is?

Lisette

Berichten: 2676
Geregistreerd: 10-01-01
Woonplaats: Veldhoven

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-04-01 11:34

Nou Iris ik heb Bob ook gereden en ik vond hem superbetrouwbaar en best lief. Ik heb hem zelf willen kopen maar dat heeft Bert toen afgeraden omdat hij te sloom was. Ik vond het heerlijk om in de les met hem de bossen in te gaan lekker achterop en dan galloperen terwijl de rest draafde. Eigenlijk was hij voor mij te smal ik kon amper goed benen geven. Ik vertrouwde Bob echt volkomen en ik denk dat je met de juiste begeleiding er wel was uitgekomen. Dit is niet banketstaaf bedoeld hoor maar dit is wat ik er van heb gezien. Ik weet ook dat het op de manege niet allemaal altijd even soepeltjes ging. Maar ik ben blij voor je dat je nu zo fijn op Menno kan rijden en geen schrik meer hebt. Ik weet alles van schrik hebben sinds die Haflinger Willem heb in ontzettende schrik gekregen. Dat is nu bijna helemaal voorbij doordat wij zo'n superbraaf paard hebben, wel heftig maar helemaal betrouwbaar. Groetjes Lisette

Iris

Berichten: 2048
Geregistreerd: 09-01-01
Woonplaats: Eindhoven

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-04-01 12:01

Sanderijn:
Ja het gaf me een fijn gevoel om het allemaal een keer op een rijtje te zetten. alles weer eens voor de geest tehalen en te bedenken hoe het allemaal zo ver is gekomen. Een groot deel van mijn angst is nu weg en dat komt vooral door Menno. Hoe zeker ik me nu ook voel diep in me zit nog steeds angst. Angst om naar buiten te gaan en angst om op vreemde paarden te stappen. Dan kom je je zelf weer tegen en dan weet je dat je nog niet alles bent vergeten.

Ja je mag zeker vragen waar Bob naar toe is alleen kan ik je daar geen antwoord op geven. Bob is dus naar Mierlo toegegegaan en is daar toen naar de handelaar waar de manege eigelijk al zijn paarden naar toe bracht, weggebracht. Dat was zeker op dat moment het beste, ook voor mij. Eindelijk de opluchting dat de 'nachtmerrie' voorbij was. Tegenwoordig denk ik heel af en toe aan Bob en vraag ik me af waar hij nu zou zijn. Maar spijt heb ik er niet van.

Lisette, Bob was zeker sloom maar niet berekenbaar. hij had periodes waarin hij te vertouwen was en waaroor ik mijn vertouwen weer terug kreeg. Maar keer op keer kwam het zo ver dat hij ervoor zorgde dat er nix mee van overbleef. Bob was een jonge pony. Ik wou nadrukkelijk geen jongen pony en al helemaal geen die graag de baas was. Maar het belangrijkste van alles was ook nog eens de plek waar ik stond. Had ik Bob via Mierlo gekregen en had hij daar ook gestaan dan was het allemaal heel anders gelopen. Zo als ik was op het moment dat ik Bob kreeg zo had ik hem makelijk aangekund en waren en ook geen problemen gekomen.
Bert zou eerst inderdaad Bob verkopen. Maar ja hij kwam de pony niet kwijt want zoveel was hij niet waard. Dat klopt dan niet als hij zelf beweerde dat het zo'n super pony was enz maar dat hij dat tegen zei dat hij die pony niet verkocht kreeg. En je hebt helemaal gelijk als he zegt dat ik er met de juiste begeleiding was uitgekomen. Nou ja ik was natuurlijk wel al erg diep gezakt. Maar met de juiste begeleiding was dit nooit gebeurd en daar ben ik wel heel zeker van.
Ik heb zelf ook nog op willem gereden en die vertrouwde ik meer dan Bob. Dat wil niet zeggen dat ik zeg dat Willen betrouwbaar was. Maar als het vertouwen was weg en daar is eigelijk maar een rede voor en dat is niet Bob maar dat is Bert en de manege. Ik heb de eerste tijd op Bob ook fijn gereden maar toen kwamen er wat probleempje waar ik zelf niet uitkwam maar die ik wel zelf moest oplossen. Bob was niet alleen het probleem voor een gedeelte wel maar dat kwam dan ook nog eens door de leeftijd die hij had. Net drie erg bazig. Tjsa en dat kreeg ik pas na twee maanden te horen.....

Ik heb mijn verstand niet verloren. Ik heb het zelf weggegeven ~~~ Quote R.W.

Sjimmy

Berichten: 17797
Geregistreerd: 09-03-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-04-01 13:28

pfoehhh zeg Iris, 'k ben blij dat ik niet in jouw schoenen stond. en gelukkig heb je het nu erg naar je zin!

:evaw:

Iris

Berichten: 2048
Geregistreerd: 09-01-01
Woonplaats: Eindhoven

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-04-01 14:22

Ja ik ben weer helemaal gelukkig. Ik heb een super pony die toch qua karakter sowieso veel liever is. We zijn echte maatjes geworden. Ook ben ik weer terug op de manege waar ik het naar mijn zin heb. Vind het kei leuk om naar de manege te gaan (in eih gign ik met zoveel tegezin) Ben er hele dag, mest mee uit en geef ook les. Ik heb een groot deel van het 'verleden' achter mij gezte maar je wost er toch nog wel eens mee geconfronteerd

Ik heb mijn verstand niet verloren. Ik heb het zelf weggegeven ~~~ Quote R.W.

LUNA

Berichten: 599
Geregistreerd: 25-04-01
Woonplaats: Overijssel

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-04-01 14:37

Iris, fijn dat je weer een beetje vertrouwen krijgt .

Ik heb een soortgelijke situatie gehad mijn m'n eerste paard Peter, ook niet te vertrouwen!! Dan verlies je wel snel je vertrouwen, ik begin nu weer wat te durfen maar heb een hele poos bijna niet alleen durfen rijden, gelukkig is mijn Siebus een lieve sul die alleen met opstijgen wat probleempjes wil veroorzaken maar verder echt perfect te vertrouwen is.

Je loop wel een deuk op!!

Iris

Berichten: 2048
Geregistreerd: 09-01-01
Woonplaats: Eindhoven

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-04-01 14:40

Ja, Menno is ook erg rustig en betrouwbaar daar heb ik heel erg veel mazzel mee.

Ik heb mijn verstand niet verloren. Ik heb het zelf weggegeven ~~~ Quote R.W.

sanderijn
Berichten: 5643
Geregistreerd: 12-01-01
Woonplaats: daar waar het altijd lijkt te waaien....

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-04-01 15:25

iris,ik kan me helemaal voorstellen hoe jij je angst voelt,heb die zelf ook meegemaakt,en ook vooral op 'vreemde' paarden.op een gegeven moment was ik die angst zat en heb mijzelf gedwongen om op de meest grote etter van stal te rijden,en elke week weer opnieuw en ook het bos in,na twee keer ernaast gelegen te hebben heb ik hem na de zoveelste bok ineens op zijn lazer gegeven(niet hele bokt over me heen aub)en daarna wist hij wat hij aan mij had en ik aan hem,en ik heb nog een jaar met plezier met hem gereden,en mijn angst overwonnen.het is iets geestelijks wat jij moet overwinnen,niet door andere paarden te rijden maar geestelijk te doen,geestelijk te zeggen:zo nu is het genoeg en nu zorg ik ervoor dat ik het wel kan!

sterkte meid,heel veel succes!

flopsy

Berichten: 738
Geregistreerd: 02-02-01
Woonplaats: voorburg

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-04-01 17:20

ik heb een haflinger, donya, ze is 3,5 jaar oud, heel lief. heeeel mooi paardje vind ik zelf, ik heb haar gekocht toen ze nog heel klein en verwaarloost was. ze was toen mager en ingevallen, maar nu is ze juist een beetje te dik Lachen!

I'm a nobody, nobody is perfect, therefore I'm perfect!

Iris

Berichten: 2048
Geregistreerd: 09-01-01
Woonplaats: Eindhoven

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-04-01 17:47

Danke je wel Sanderijn voor je lieve reactie.
Ik probeer nu ook af en toe op een ander paard te rijden. En dan ook door te bijten. Maar soms is het zo moeilijk dan probeer ik door te zetten maar dan komt de angst opzetten zonder dat ik dat wil. Wat ik al zei in mijn hoofd is er geen angst maar zonder er besef van te hebben zitten en nog veel angst diep van binnen.
Als er paniek is in de les (een eng geluid bv en een groot deel van de paarden begint door de bak te rennen) zit ik misschien nog wel het meest te panieken terwijl de mijne meestal de enige is die als een 'sul' (maar wel een hele lieve Lachen ) staat te kijken en zich volgens mij afvraagd waar die andere paarden zich zo druk om maken.
Dat heeft me al heel veel geholpen maar nog steeds schrik ik als er iets gebeurd en houd Menno meteen in terwijl ik 100%zeker weet dat hij niet mee gaat rennen en dat ik hem dan niet meer stil zou kunnen zetten. Maar zonder Menno had ik nooit bereikt waar ik nu al allemaal overeen ben.

Ik heb mijn verstand niet verloren. Ik heb het zelf weggegeven ~~~ Quote R.W.

sanderijn
Berichten: 5643
Geregistreerd: 12-01-01
Woonplaats: daar waar het altijd lijkt te waaien....

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-04-01 18:07

iris,hou moed hoor!
je bent al een heel eind.
wat ook weleens wil helpen is op het moment dat je bang wordt,of op vreemde paarden zit dit tegen jezelf zeggen:
ok wat kan er gebeuren,ik kan eraf vallen.nou en?dan val ik maar,ik ben niet alleen er zijn mensen om mij heen.goed laat maar vallen !

als je dit tegen jezelf durft te zeggen is de angst meestal al weg!
want net wat ik zei,niet de paarden moeten 'braaf' zijn,maar jij moet in je hoofd niet bang zijn.
maar hoe je weg ook gaat lopen,heel veel sterkte ermee!je hoeft niets en mag alles.zo is voor jou het leven en als je je daaraan vast houdt komt het ook goed!

succes hoor

Iris

Berichten: 2048
Geregistreerd: 09-01-01
Woonplaats: Eindhoven

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-04-01 19:03

Alweer bedankt voor je positieven woorden.

Het tegen jezelf zeggen help wel maar ik krijg dan vaak last van een tweede 'stemmetje' dat paniek aan het veroorzaken is. Terwijl de oude Iris diep in mij (die alles durfde en nergens bang voor was) weet dat er nix aan de hand is en dat ik gewoon moet doorrijden.

Ik weet dat het niet aan het paard ligt maar aan mij. Maar door Menno heb ik ook veel vertrouwen terug gekregen. Als er eens iets engs was liep hij gewoon door, hoe erg ik ook zat te panieken dat geeft/gaf me heel veel steun. En helpt me om steeds iets minder schrik te houden.

"Je zegt je hoeft niets en alles mag". Daar ben ik het helemaal mee eens. Ik laat me nergens toe dwingen als ik me onzeker voel dan doe ik het niet. Ik stap er pas op als ik zoiets heb van het gaat allemaal lukken en ik kan het aan. Is dat niet het geval dan kunnen nog 100 mensen zeggen je rijdt zo goed enz enz maar ik bepaal voor mij zelf wanneer ik het een goed moment vind.

Nogmaals bedankt voor je steun en je opbeurende woorden.

Ik heb mijn verstand niet verloren. Ik heb het zelf weggegeven ~~~ Quote R.W.

sanderijn
Berichten: 5643
Geregistreerd: 12-01-01
Woonplaats: daar waar het altijd lijkt te waaien....

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-04-01 19:28

fijn dat je zo'n lekker paard aan menno hebt!ik zou ongetwijfeld ook wel goed met em kunnen,vind em namelijk zo'n poepie *LOL*

maar heel goed van je dat je je eigen grenzen niet overschrijdt.het is jouw leven en jij moet doen wat je aankunt,een ander kan dat nooit en te nimmer voor je bepalen.
heel veel sterkte en wedden dat als ik je over een jaartje ofzo weer spreek dat je dan veel meer durft dan wat je nu durft?dat kan ik je op een presentblaadje geven want zo gaat dat met angst.hou vol he?elke stap is er 1 ookal is ie maar inimimi klein!

Iris

Berichten: 2048
Geregistreerd: 09-01-01
Woonplaats: Eindhoven

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-04-01 19:42

Ja elke stap is er een. Al merk je er zo erg weinig van. Maar als je dan eens terug kijkt naar een half jaar geleden ofzo dan zie ik dat er veel is veranderd. En dat is ook de aanmoedeging om door te gaan. Zit nu heel erg met mijn buitenrit angst. die is eigelijk het grootste van alles. En ben er nog niet uitgekomen hoe ik daar overheen moet komen Lachen

Als je ooit een keer zou langs willen komen ben je van harte welkom en mag je zeker een ritje op Menno maken.

Ik heb mijn verstand niet verloren. Ik heb het zelf weggegeven ~~~ Quote R.W.


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Bielsje, KDonna, lonniejj en 36 bezoekers