Je vader begraven

Moderators: Dani, ynskek, Ladybird, Hanmar, xingridx, Mjetterd, Polly, Giolli

 
 
Menno

Berichten: 1595
Geregistreerd: 16-12-03

Je vader begraven

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 30-07-04 12:30

[AM] Papa...

Allereerst wil ik jullie bedanken voor alle steun die ik in bovenstaand topic en de pb-tjes heb mogen ontvangen. Ondanks dat het nog steeds onbegrijpelijk is, wat er is gebeurt heeft het me wel goed gedaan.

De laatste dagen zijn echt als een roes voorbij gegaan. Er waren momenten dat ik niet eens meer wist welke dag ik was of waar ik was...

Bij een begravenis komt heel wat kijken, al neemt de uitvaartverzorgen een hele hoop zorgen weg, desondanks blijft het moeilijk om scherp te blijven en alles in goede banen te leiden.

De meeste belangrijke zaken hebben mijn moeder en ik zonder mijn broer moeten doen aangezien hij nog niet thuis kon komen in verband met overvolle vliegtuigen. Hij is in de nacht van zaterdag op zondag in Nederland aangekomen.

Kaartjes, de kist, de begraafplaats, al deze keuzes hebben we zonder hem moeten maken, gelukkig was hij het achteraf eens met onze keuzes. Afgelopen maandag konden we de plek zelf uitzoeken waar hij begraven zou worden, hier kon hij gelukkig wel bij zijn. Keuze uit meerdere plekken. We hebben de zonnigste uitgekozen, mijn vader was echt een zonaanbidder.

Dinsdag hadden wij een dienst op het werk van mijn vader. Dit was erg bijzonder en heel mooi. Mijn vader werkte al jaren als sociotherapeut in een TBS-kliniek en behandelde daar verschillende patienten van doorgedraaide overvallers tot mensen die meerdere mensen hebben vermoord zonder zich om dat mensenleven te bekommeren.

Voordat we gingen had ik wat gemengde gevoelens over deze dienst. Om in deze tijden nog handjes te schudden met gedetineerden met de meest vreselijke achtergronden had ik eerlijk gezegd weinig zin.

Eenmaal in de kliniek verbaaste ik mij over het warme fijne onthaal wat we daar kregen. Diezelfde jongens die nooit om een mensenleven hebben gegeven stonden te rouwen om mijn vader.

Prachtige gedichten werden door deze gedetineerden voorgelezen, muziekstukken werden gespeeld en ze zongen voor mijn vader.

Een jongen die ik daar heb ontmoet zal ik nooit meer vergeten. Mijn vader liet ooit eens een foto zien van deze jongen. Hij vertelde daarbij dat ik niet wilde weten wat deze jongen misdaan had. Dat moeten vreselijke misdaden zijn geweest want moordenaars etc. vond ik na al die jaren inmiddels al niet spannend meer.

Diezelfde jongen droeg dinsdag een gedicht voor, volgens de directie van de kliniek een bijzonder moment, omdat deze jongen nooit emoties heeft gekent in al die jaren die hij daar zit, maar nu liet hij een traan...

Later heb ik nog even met hem gesproken. Onvoorstelbaar. Dat deze jongens 'zonder gevoel' verdriet hebben om mijn vader. Mijn vader werd omschreven als een warme man met het hart op de goede plaats. Veel patienten zagen hem als een tweede vader...

Ik hoop dat het sterven van mijn vader voor hun een les is geweest. Deze jongens leren nu ook de pijn kennen die zij anderen hebben aangedaan.

Aan het eind van deze dienst staken gedetineerden en collega's een kaarsje voor mijn vader aan. Voor mij een van de moeilijkste momenten van de dienst. Het beeld van een man die ik nooit op straat tegen wil komen zal ik mij altijd blijven herinneren. Hij stond voor de foto met een kaarsje, sloeg een kruisje en deed zijn handen voor zijn gezicht. Op dat moment had ik even respect voor deze jongens (niet vanwege hun achtergronden, maar voor hun als mens...)

Dinsdagavond was de condoleance. Dit ging me beter af dan ik had verwacht. Ik denk ook dat het heel goed is geweest om in de dagen ervoor dagelijks naar mijn vader te gaan. Om hem te zien én om echt te beseffen dat het over is...

Nadat alle familie, vrienden en collega's de ruimte hadden verlaten kwam één van de grote momenten van deze dagen. Het sluiten van de kist... Ik heb mijn vader nog zo lang aangekeken als dat het kon en op het moment dat de deksel over zijn hoofd verdwijnt denk je eraan... Dit was de allerlaatste keer dat je je vader zag....

We hebben met z'n drieen de schroeven aangedraaid en hebben de aula verlaten...

Woensdag was het de dag... Een oud-gepensioneerde collega van mijn vader, waarvan ik wist dat deze een bijbaantje had bij het het bedrijf waar wij de rouwauto's huurden heb ik gevraagd of hij de auto van de eerste volgauto wilde rijden. Hij vond het een hele eer! Ik denk ook dat mijn vader dit een eer heeft gevonden. Ze hebben immers ruim 20 jaar met elkaar gewerkt.

Eenmaal aangekomen op de begraafplaats keek ik naar de parkeerplaats. Deze stond helemaal vol en overal zag ik mensen. Mensen die ik nog vaag van gezicht kende, maar ook voor mij onbekenden. Mooi was het in ieder geval wel, dat er zoveel mensen afscheid kwamen nemen.

In de familieruimte nog even het draaiboek met de begravenisondernemer doorgenomen. De volgorde van dragers (ik wilde mijn vader met mijn broer, ooms en een tante zelf de aula in dragen) en de volgorde van sprekers. Emotioneel gezien verging het me nog goed. Ik had immers genoeg zaken om mij heen waar ik mee bezig was om de begravenis in goede banen te leiden.

Later mochten wij en de familie het eerst plaats nemen in de aula en later vrienden, kennissen en collega's. De mensen bleven binnenstromen en al gauw was de aula die bestond uit 2 verdiepingen helemaal vol. De muziek starte en de begravenisondernemer gaf mij een knikje wat betekende dat ik en de overige dragers op moesten staan en naar buiten lopen. Hier stond de kist op een baar welke wij op moesten tillen en de aula in dragen.

Vanaf het moment dat de deuren van de aula open gingen en wij met de kist naar binnen stapten heb ik geen mens meer gezien. De aula zat bomvol, maar de waas voor mijn ogen werd te groot. De uitvaartverzorger gaf het teken om stil te staan, de baar neer te zetten op de grond en naast de kist te blijven staan.

Op dit moment had ik het niet meer. Alle spanningen van de afgelopen dagen kwam eruit. Organisatorisch zat alles er voor mij op en terwijl we naast de kist stonden barste ik ten overstaan van al die mensen in tranen uit. Het deed me niets... Ik zag ze niet, ik hoorde ze niet... Dit was even mijn moment...

De gehele dienst heb ik naar de kist gekeken, de vraag: Waarom uit alle mensen die ik ken... Iedereen die ik ken, iedereen die ik zie, IEDEREEN had mogen gaan, behalve MIJN VADER... Waarom uit al die mensen nou juist mijn vader... Waarom niet een oom? Waarom niet een buurman?

Dit is een vraag waar ik helaas nooit een antwoord op zou kunnen krijgen, ik moet er maar mee leren leven...

Het verdriet is groot. Vaak denk ik nog aan alle fijne momenten die we samen hebben gehad. Het leven was voor hem te kort, maar hij had wel een goed leven. Hij heeft gedaan wat hij wilde, geleefd zoals hij wilde leven. Hij is eruit gestapt op zijn hoogtepunt. Voor de nabestaanden erg moeilijk, maar voor hem zou er geen mooiere dood zijn geweest. Jammer genoeg ruim 20 jaar te vroeg...

Hier hoor je het nummer wat gedraaid werd om het moment dat ik en de overige dragers de kist naar buiten toe draagden, waar 8 schouderdragers mijn vader overnamen om hem naar zijn laatste rustplaats te brengen.

http://www.tyrza.com/dave/robdenijszozalhetzijn.wav

Citaat:
Zo Zal Het Zijn
Rob De nijs
Doof nu het licht en sluit je ogen
en vergeet de strijd.
Jouw leven hier is omgevlogen,
maar je liefde blijft.
En waar jij gaat
zijn zon en maan gelijk.
De kleinste bloem
is daar als de hoogste eik.
En alle koningen en kinderen
zijn daar gelijk.
En alle koningen en kinderen
zijn daar gelijk.

Laat nu die laatste droom maar komen
en wees niet meer bang.
Jouw nacht van vrede is gekomen,
na een levenslang.
En waar jij gaat
daar is geen haat of pijn.
Het heetste vuur
wordt dat als van een kaars zo klein.
Zoals de zon schijnt na de regen,
zo zal het zijn.
En waar jij gaat
daar is geen haat of pijn.
Het heetste vuur
wordt dat als van een kaars zo klein.
Zoals de zon schijnt na de regen,
zo zal het zijn.
Zoals de zon schijnt na de regen,
zo zal het zijn.

En waar jij gaat
daar zullen vriend en vijand samen gaan.
Wat stof is zal tot stof vergaan.
En elke storm komt weer tot rust daar,
zo zal het gaan.
En waar jij gaat
laat ik mijn hart en ziel met jou meegaan.
Jouw taak op aarde is voldaan.
Zoals je was in alle liefde,
zo zal je gaan.
Zo zal je gaan.
Zo zal je gaan.


V: Is Tommie een hond of een beer?
A: Tommie is een fantasiebeest, waar er maar één van is.
Bron: Sesamstraat FAQ


XJuul

Berichten: 9577
Geregistreerd: 07-03-01
Woonplaats: Den-Helder

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-07-04 12:35

Het lijkt me erg zwaar om hier doorheen te moeten gaan...

Ik hoop dat je zelf de tijd en rust neemt om dit te kunnen verwerken.

Menno, Tyrza, ik wil jullie heel veel sterkte wensen!

28-09-2007
Nothing compares too you...

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-07-04 12:36

Wat heb je geweldig mooi, zo'n, droevige dag verwoord.

Gecondoleerd en heel veel sterkte bij dit grote verlies.

Tallie1979
Berichten: 22726
Geregistreerd: 16-08-02
Woonplaats: Rucphen

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-07-04 12:36

Sterkte Menno.. Ach gut

Ik krijg er tranen van in mijn ogen..

Fitzroy

Berichten: 25040
Geregistreerd: 11-01-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-07-04 12:38

Menno, wat een mooi geschreven verslag. Ik word er helemaal emotioneel van.

Nogmaals veel sterkte voor jullie!

Niets is zo eerlijk verdeeld als het verstand. Iedereen denkt er genoeg van te hebben.

Jellie

Berichten: 10283
Geregistreerd: 11-07-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-07-04 12:38

Fijn dat het zo mooi gegaan is allemaal. Je paps zal trots zijn op jullie Ach gut
Veel sterkte verder....

*\o/* Life is Flantastic *\o/*

michele
Berichten: 2133
Geregistreerd: 25-03-02

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-07-04 12:38

zit hier met tranen en een paar keer goed slikken jouw verhaal te lezen, zelf heb ik mijn vader ook verloren alleen was hij ziek dus kon ik afscheid nemen. Maar ja afscheid kan ik niet nemen, het gebeurt toch altijd te vroeg. Net zoals jij heb ik die dagen in een roes geleeft en zelfs tijdens de dienst niet gehuild, want dat mocht ik niet van mijzelf, want dan wist ik dat ik nooit meer zou ophouden. En ik heb de begravenis wel meegemaakt, maar toch ook weer niet. ik vond het net als jij zo onwezelijk, zo oneerlijk, maar menno net als je zegt het antwoord op al onze vragen krijgen we toch niet.

Menno nogmaals veel sterkte met dit verlies en als je het een keer niet ziet zitten geeft niets dat mag nu. Maar denk ook veel aan mooie momenten, je zal zien dat dat helpt en dat er eigenlijk heel veel mooie momenten zijn

Justy

Berichten: 31631
Geregistreerd: 26-02-04
Woonplaats: Waar het altijd vakantie is

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-07-04 12:40

Ook ik zit hier met de tranen in mijn ogen... Wat moet dat moeilijk geweest zijn, en toch zo mooi...

Nu begint het verwerken eigenlijk pas echt, ik wens jou, Tyrza en de rest van de familie heel veel kracht en sterkte toe... Ach gut

[UK][SONG] Witness Kom je even luisteren? :)ddd

Joyce

Berichten: 6371
Geregistreerd: 02-05-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-07-04 12:42

Wat een vreselijk moeilijke dagen voor je. Ik zit echt met tranen in mijn ogen. Wat heb je dit mooi opgeschreven.
Heel heel erg veel sterkte!

KiWiKo

Berichten: 51672
Geregistreerd: 19-10-02
Woonplaats: Killstraight

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-07-04 12:42

Menno ............... wil je me niet zo aan het huilen maken,

Ik kan me voorstellen dat dit heel, maar dan ook heel veel impact heeft op je leven, op je manier van denken en op je manier van zijn.

Nogmaals, alle sterkte toegewenst die jullie allemaal nodig zullen hebben om verder te kunnen gaan!

ik ga nu eerst een zakdoekje halen.

Miran

Berichten: 4429
Geregistreerd: 10-08-01
Woonplaats: Woubrugge

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-07-04 12:42

Heel veel sterkte Menno en Tyrza!
Het lijkt me echt verschrikkelijk, ik vind het heel goed van je dat je er hier zo open over kunt schrijven.

La_Vie

Berichten: 3186
Geregistreerd: 23-10-03
Woonplaats: Tussen Hoorn en Enkhuizen ;)

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-07-04 12:43

Heb hier geen woorden voor....
Heel erg veel sterkte!

:+: Lady & Viënna :+:
Blondes have more fun ;)
Mijn fotografiefacebook : La_Vie Photo

Barb

Berichten: 12075
Geregistreerd: 24-07-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-07-04 12:44

Ik zit hier ook tranen weg te slikken...

Ik wens jou en je familie nogmaals erg veel sterkte, hou je taai en hetzelfde geld voor Tyrza.

Jouke 't Hoff / Yedinja Beninja fan B.B. / Jieldou

Kijk eens op http://www.equinelymfedrainage.nl

Misja

Berichten: 3317
Geregistreerd: 12-10-02

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-07-04 12:45

Jeetje..ik zit hier gewoon te janken achter mijn pc.. wat een mooie woorden... en wat een bijzonder mens moet jouw vader geweest zijn........... Wat een leegte laat hij achter.. een leegte die nooit opgevuld kan worden (ik spreek helaas uit ervaring)..

Ik wens jullie zo ontzettend veel sterkte, kracht, moed toe in deze bizar moeilijke tijd.. Verdrietig

Op het randje van de afgrond..is het uitzicht het mooist!.......

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-07-04 12:46

Wat heb je dit mooi opgeschreven. En dat nummer van Rob de Nijs is zo mooi........

Wat zullen jullie moe zijn. Probeer een beetje rust te nemen de komende dagen. Je vader lijkt me een bijzonder mens te zijn geweest.

Margon

Berichten: 19689
Geregistreerd: 05-05-03
Woonplaats: De Meern

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-07-04 12:47

Heel mooi geschreven Menno...
Gecondoleerd en nogmaals heel erg veel sterkte....

Live,LOve,'ndLaugh

Lestria

Berichten: 1062
Geregistreerd: 30-12-02

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-07-04 12:47

Echt met tranen in mijn ogen heb ik deze prachtige beschijving, van een van de moeilijkste dingen in een mensenleven, gelezen.
Gecondoleerd en heel veel sterkte met het verwerken van dit afschuwelijke verlies.

Beter een einde met pijn dan pijn zonder einde....

Cars

Berichten: 1929
Geregistreerd: 29-12-02
Woonplaats: Brabant

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-07-04 12:53

Wat heb je dit ook mooi verwoord....

Door het verdriet heen lees ik de trots om zo een bijzonder mens als vader te hebben.
Heel veel sterkte bij het verwerken van jullie verlies....

Sall

Berichten: 6651
Geregistreerd: 20-05-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-07-04 12:58

Je heb me enorm geraakt met je stuk..
Ik kan me er iets van voorstellen wat een pijn en verdriet het moet doen, maar aan de andere kant voel je je dan weer zo machteloos omdat ik hier achter een stom toetsenbord zit, jullie niet 'echt' ken, eigenlijk niets kan doen om jullie te helpen..

Nogmaals, heel veel sterkte

op zoek naar bijzondere kunst? www.paulinezeij.nl

DiantaM
Berichten: 11270
Geregistreerd: 10-04-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-07-04 13:00

Ook al ken ik jullie niet, ik ben blij dat je mij toch nog de kans geeft om je vader een beetje te leren kennen.. heel veel sterkte!

Poffer
Berichten: 1656
Geregistreerd: 25-07-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-07-04 13:01

wat heb je zo'n verdrietige dag, mooi verwoord,
heel veel sterkte...

Samantha_

Berichten: 10775
Geregistreerd: 20-12-02

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-07-04 13:02

Vreselijk waar je nu doorheen gaat.
Verder weet ik niks te zeggen. Scheve mond
Heel erg veel sterkte. Ach gut

Chica

Berichten: 12272
Geregistreerd: 04-03-02

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-07-04 13:03

CarS, dat wilde ik nu net zeggen..

Uit je woorden Menno, lees ook ik dat je je vader zeer lief hebt, dat je beretrots op hem bent en van hem houd, hij heeft een heel speciaal plekje in je hart, daar zal hij altijd zijn..

Nogmaals ook van mij veel sterkte de komende tijd, het verdriet zal een plekje krijgen..

In 1912: Dingen werden gebruikt. Mensen waren geliefd.
In 2012: Mensen worden gebruikt. Dingen zijn geliefd.
Some days you're the dog Some most days you're the hydrant


Met beide voeten op de grond, kom je geen stap vooruit
Dag lieve Niamh..HVJ

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-07-04 13:06

Menno, wat heb je dit onzettend mooi en eerlijk verwoord.
Ik zit hier met tranen in mijn ogen.
Als ik het verhaal zo lees dan is jouw vader een man die nooit vergeten zal worden.
Heel erg veel sterkte de komende tijd voor jou, Tyrza en jouw familie.


AnneOmie

Berichten: 6893
Geregistreerd: 15-08-02
Woonplaats: Krommenie

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-07-04 13:12

Menno ik wens je nogmaals heel veel sterkte de komende periode! Ik weet precies hoe je je moet voelen want heb dit zelf 2.5 jaar geleden meegemaakt. Nu alles achter de rug is heb je pas tijd om het te gaan verwerken. Neem de tijd voor jezelf en je verdriet en iedereen uit zijn verdriet anders. De scherpe randjes gaan er met de tijd af maar het gemis zal altijd blijven.

Sterkte voor jou en je familie en nogmaals gecondoleerd.

Choice (Jazz x Dublin x Purioso) B+10, L1+2/ Sportpredikaat dressuurmerrie (Z2+1)
Omar geniet van zijn pensioen!


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Ashleytjuhh, Bengell, Bo_Y, brennie85, chinnie, ComscoreBot, Cowboy55, Esther_r20, Grassh0pper, Ik_is_Ik, lennie, Mo_86, moonsparkle, nonosb, shaddy82, wonanda, xxmichellexx en 36 bezoekers