Hun verhaal, mijn verhaal...
Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
Pagina 1 van de 1
- Chrystal-gek
-
- Berichten: 3076
- Geregistreerd: 17-05-01
- Woonplaats: Overijssel
Hun verhaal, mijn verhaal...
Geplaatst door de TopicStarter : 29-07-04 02:08
Het ging over een meisje, Tess.
Toen ze 14 jaar was, heeft haar vader meerdere keren met haar incest gepleegd.
Op een gegeven moment heeft de moeder hem/hun betrapt en is de vader de bak ingedraait.
Een jaar later, als Tess 15 is, komt de vader vrij.
Hij komt weer thuis, al slaapt hij beneden en de rest (moeder, broertje en Tess) boven.
Einde van de film is dat ze er toch achter komen dat het zo niet werkt, vader vertrekt, ouders gaan scheiden en tot slot gaan ze verhuizen, om de nare herinneringen achter te laten.
En toen (en nu) zat ik daar te janken.
Zoals de titel al zegt, hun verhaal, mijn verhaal.
Alleen heeft mijn vader mij niet op die manier aangeraakt, hij pakte het anders aan.
Maar het komt me zo bekend voor, maar toch ook weer niet.
Ongeveer 4 jaar geleden kwam ik in het ziekenhuis terecht (om andere redenen), toen ze daarnaast achter mijn thuissituatie kwamen, kreeg mijn moeder de keuze om hem de deur uit te doen (tijdelijk) of mij, oftewel, ik zou dan naar een pleeggezin oid gaan.
Mijn moeder heeft toen voor mij gekozen, ze heeft tegen hem gezegd dat hij de deur uit moest, voor in elk geval een half jaar.
We hadden gehoopt op een beetje rust, helaas werd die ons niet gegund.
Meerdere keren per week kwam hij langs, bijna iedere dag, vaak zelfs 2 maal.
Hij kon ons niet met rust laten.
Dan was er de was, dan moest hij douchen, dan had hij de auto nodig, dan dit, dan dat en dan weer dat.
Toen het zomervakantie werd, zijn we met zijn allen op vakantie geweest om het te 'proberen'.
Mijn moeder heeft toen een lijstje opgesteld van wat wel en niet moest en mocht voor hem en die dingen.
Als hij het er niet mee eens was, hoefde hij niet eens terug te komen.
Hij zei dat het ok was, of iets in de richting iig.
Toen we na de vakantie midden in de nacht weer kwamen, is hij ook niet meer weggegaan.
Het halfjaar was nog niet eens om.
Daarbij, daar kwam ik/kwamen wij later achter, had hij daar waar hij die 'halfjaar' 'verbleef', al opgezegd voor de vakantie, hij was dus niet eens van plan om terug te keren naar daar.
Nu, ongeveer 4 jaar later, is hij weer de deur uitgezet door ons (door mijn moeder vooral, die moest de keuze maken, maar mijn broertje en ik waren het er helemaal mee eens).
Hij heeft zich nooit ooit ook maar aan 1 ding gehouden wat daar op het lijstje stond, het werd zelfs alleen maar erger.
De buitenwereld merkte er niks van, dan was hij poeslief, maar zodra die weg waren, dan begon het weer.
Het heeft heel wat moeite gekost om hem de deur uit te werken en hem buiten de deur te houden, maar op de 1 of andere manier is het dit keer toch gelukt.
We hadden al zovaak de deur voor zijn neus op slot gedraaid of op een andere manier hem naar buiten gewerkt, hij heeft meerdere nachten niet in ons huis geslapen, maar buiten op de bank of in een ander huis.
Dit keer is het voorgoed, zegt mijn moeder.
Hoop ook van harte dat het ook echt zo is.
Mijn moeder is iig bezig met de scheiding, hij ook noodgedwongen, hij wil niet, maar hij moet wel.
Hij slaapt nu bij mijn oma, zijn moeder.
Die wil hem ook zo snel mogelijk weer kwijt, maar ook haar lukt dat niet goed.
Hij ziet niet eens in dat hij daar (ooit) weer weg moet, dat ze hem daar niet houden wil, dat ze het niet aankan.
Ik zou zo graag naar mijn oma toe willen gaan, en naar de familie die er naast woont.
Maar ik kan het niet, durf het niet.
Want hij woont/slaapt nu daar.
Daarbij ben ik bang dat mijn oma het niet goed aankan.
Daar waar wij daar eerder nog wel eens kwamen of hun zagen, daar heb ik ze nu al tijden niet gezien.
Eerst kwam ik daar door de weeks nog wel eens in de buurt, en dan ging ik er even langs, nu kan dat niet meer.
Tijdje geleden heb ik ook tegen hem gezegd dat voor mij het contact verbroken was, dat ik niks meer met hem te maken wil hebben.
Ook dit beseft hij niet.
En die film, die doet me aan mijn situatie denken.
De richtlijnen zijn hetzelfde om het zo maar te zeggen.
Die vader in de film is alleen wel een beetje anders, hij heeft nog gevoel, hij snapt er nog iets van, hij weet dat hij fout is geweest.
Dat weet die van mij niet, en ook al was dat wel zo geweest, het had niet veel geholpen, misschien iets, maar het verandert er niet door.
Sorry, moest het even kwijt.
- Mer1980
-
- Berichten: 18831
- Geregistreerd: 08-02-01
- Woonplaats: Lelystad
- Cassidy
-
- Berichten: 75551
- Geregistreerd: 08-08-01
- Woonplaats: Purmerend
Geplaatst: 29-07-04 11:26
En wat betreft je vader: is er geen mogelijkheid dat hij straatverbod krijgt als hij jullie zo loopt te stalken?
- Mirkim
-
- Berichten: 6142
- Geregistreerd: 01-02-01
- Chrystal-gek
-
- Berichten: 3076
- Geregistreerd: 17-05-01
- Woonplaats: Overijssel
Geplaatst door de TopicStarter : 29-07-04 13:57
Ik krop het niet op hoor, schreeuw het er wel uit hier thuis, haha
.Nee, thuis praten we er heel veel over.
Hij wil niet in therapie, toen niet, nu niet.
Hij denkt dat hij het allemaal zelf kan oplossen, al zijn problemen waarvan hij de meeste niet eens inziet, inclusief zijn verslavingsproblemen, sterker nog, hij denkt dat hij geen problemen heeft, de rest, ja de rest wel, hij niet.
Maar het maakt voor ons ook niet meer uit.
Stalken doet hij op het moment niet, heeft hij wel gedaan, misschien gaat hij het wel weer doen, maar nu ff niet iig.
Cassidy, stichting Correlatie, die naam heb ik wel eens voorbij zien komen, vooral bij films op Ned 1, 2 of 3 toendertijd.
Dit was een middernachtfilm op RTL 4.
Maargoed, maakt ook niet uit.
Heb het hier al van me af geschreven
.Gister avond (uhm, nacht) kwam het heel hoog bij mij, het is ondertussen alweer gezakt na een nachtje slapen.
Kan zo weer hoog komen, maar nu is het gewoon al ff wat gezakt (thank you, mooie weer van vandaag).
En het was geen misbruik, iig niet in de zin van sexueel misbruik.
Het was ook niet lichamelijk, op enkele akkefietjes na dan.
Geweld was het wel, maar niet lichamelijk dus.
Ach, we zijn er iig op het moment van af...
Iedereen bedankt! Doet me goed.
- Chrystal-gek
-
- Berichten: 3076
- Geregistreerd: 17-05-01
- Woonplaats: Overijssel
Geplaatst door de TopicStarter : 29-07-04 14:37
Quellian schreef:Ik heb je gePBt!
En ik je ondertussen al terug ge-pb'ed!
Mikkie, ik weet niet in wat voor situatie jij zit, maar ik kan wel zeggen dat ik vaak hetzelfde denk.
Zoals, ach, waar heb ik het over, moet je daar en daar eens naar kijken.
Bedankt iedereen
. 
- Mikkie
-
- Berichten: 3964
- Geregistreerd: 29-04-02
- Woonplaats: Landgraaf
Geplaatst: 29-07-04 19:56
Chrystal-gek schreef:Mikkie, ik weet niet in wat voor situatie jij zit, maar ik kan wel zeggen dat ik vaak hetzelfde denk.
Zoals, ach, waar heb ik het over, moet je daar en daar eens naar kijken.
En soms is er dan ook een moment en dan moet je aan jezelf denken en niet aan anderen. Voor anderen is het een erg en voor jou het andere. Zo heeft iedereen zijn eigen sores en eigen problemen en die zijn niet minder dan die van een ander, even heel zwart/ wit verwoord. Toch is mijn situatie wel even anders (te lang om nu zo uit te leggen).
Pagina 1 van de 1