iedereen zet hier gedichten neer, dus waarom ik niet?
1ste gedicht, geschreven voor school
Eenzaam lig je daar te slapen Niemand die je ziet liggen Niemand die zich iets van jou aantrekt Verloren lig je daar maar te slapen en van de zon te genieten Wachtend op dat ene moment Dat moment dat ze jou ophalen Dat je vrienden krijgt zonder hen ben je niks dat is pas eenzaamheid.
2de en 3de over een hele lieve hengst die bij ons kwam om merrie's te dekken en aan te sterken.
Lieve Joerie Jij kwam daar om merrie's te dekken Jij zou daar wat dikker kunnen worden Wat wou je nog meer?
Maar het ging mis Je was te zwak Je werd getrapt En gleed uit
Je werd nog meer getrapt Je been werd dik De veearts kwam
Het waren de spieren Je zou beter worden Maar het werd alleen maar slechter
De volgende dag weer de veearts Er was meer Je knie schijf lag eruit
Je hinnikte steeds weer naar jou merrie's Je hield van ze net zoals wij van jou waren gaan houden
Het was ongeneeslijk Je kreeg een spuit Het was over
3de
Waarom jij? Jij de gene die opkwam voor de merrie's Je was zwak, te zwak Je was vrolijk Je bleef vechten, maar verloor de strijd We deden wat we konden, Maar het hielp al niet meer Het was over Jou leven was voorbij Het was te vroeg, veels te vroeg Je was nog maar 13 jaar Je genoot nog zo van het leven Laat dit een nachtmerrie zijn waar we nog uit moeten ontwaken Dat je morgen weer vrolijk rondloopt in de wei Dat zal een droom blijven die nooit meer werkelijkheid zal worden
En nog 1 gedicht, die heb ik geschreven toen er nog heel veel problemen hier thuis waren (nu nog maar een paar)
Leven Ik geef niks meer om m’n leven Ik ben hier nog, omdat mensen om mij geven Het zou egoïstisch zijn als ik ga Ze geven te veel om mij
Leven Ze laten mij niet los Daarvoor geven ze te veel om mij Hier heb ik ook niks aan Waarom laten ze mij niet gaan?
Leven Ik ben het niet waard Ik ben alles wat ik heb niet waard
leven Wanneer gaan ze mij los laten? Accepteren dat ik wil gaan?
Het zijn geen goeie gedichten, maar ik wou toch graag weten hoe jullie erover denken