Sorry hoor maar het is dit gedicht:
Ik droomde eens dat ik
aan 't strand liep bij lage tij
Ik was daar niet alleen,
want God liep aan mijn zij.
We liepen samen het leven door
en lieten in 't zand
een spoor van stappen, twee aan twee.
Want God liep aan mijn hand.
Ik stopte en keek achter mij
en zag mijn levensloop
in tijden van geluk en vreugd
van diepe smart en hoop.
Maar als ik goed het spoor bekeek,
zag ik langs heel de baan
daar waar het juist het moeilijkst was
maar één paar stappen staan.....
Ik zei toen 'God, waarom dan toch?!!'
Juist toen ik u zo nodig had.
Juist toen ik zelf geen uitkomst zag
op het zwaarste deel van mijn pad.....
God keek mij vol liefde aan
en antwoordde op mijn vragen:
"Mijn lieve kind, toen het moeilijk was,
toen heb ik jou gedragen....."
Alleen dan in je eigen woorden
Je mag best inspiratie uit andere gedichten halen of een zinnetje, dat maakt niet uit als het idee erachter maar van jezelf is... En dat is hier dus niet het geval.
Probeer eens iets zelf te verzinnen
Be who you are and say what you feel, because those who mind don't matter, and those who matter don't mind.