Sonja schreef:Ja goeiedag zeg dat is nog al niet een verschil.... Als je leven d'r van af hangt dan ruk d'r inderdaad maar gerust op los, maar voor zo'n onschuldig 'paardengeintje'.....
Ahum Sonja, zoiets zou ik niet af doen als een onschuldig paardengeintje!
Ik ga met Abby mee dat het een dominantieprobleem is. Als je zoiets niet heel snel oplost gaat het van kwaad tot erger! Ik heb daar (helaas!) persoonlijk ervaring mee. Op een gegeven moment is alles eng en springt een paard voor alles weg. Mijn instructeur zei ook al dat een paard zichzelf heel vies kan blesseren als hij zo weg springt....
Ik moet van mijn instructeur al voor de hoek schouderbinnenwaarts gaan rijden. Vooral veel been erbij en als hij toch wegspringt meteen op de rem en gehoorzaamheidsoefeningen doen. Bijv. stil staan en dan in galop weg, binnen een paar meter weer stil en weer meteen weg. En luisteren zal ie!
Hij zegt dat zo gauw ik weer de baas ben, mijn paard dat soort geintjes wel zal laten. Helaas houdt dat in dat je even grof moet zijn maar beter nu even dan een geblesseerd paard, of nog erger: een rutier in het ziekenhuis!