Ik had het alleen naar buiten gaan dus al een hele tijd gelaten voor wat het was, het is het me tenslotte niet waard om te verongelukken, dan maar niet alleen buiten rijden. Met een ander paard erbij is hij super braaf, ook als dat andere paard een scheiterd is, meneer wil best voorop, dat is geen probleem, als hij maar niet alleen hoeft.
De laatste tijd regelmatig buiten gereden met een stalgenootje, afgelopen maandag nog, erg braaf en zoet, gisteren les gehad en vandaag was ik helemaal in de stemming: We gaan het weer eens alleen proberen! Butsmuts op, martingaaltje om, sh|triempje eraan en gaan met die banaan!
Het erf af, de weg langs, weg oversteken, fietspad langs, ging allemaal erg goed. Beetje kijkerig en aarzelend, maar hij ging wel
Dat is wel eens anders geweest... 
Het laatste stukje weg naar het bos is altijd een beetje spannend, is veel te zien en daar is hij ook met een ander paard niet zo heel safe. Er is daar ook een windmolentje, staat meestal stil, maar vandaag draaide het... 
Daar wou hij dus echt niet langs, was geen gekloot, hij vond het gewoon echt eng. Dan wordt hij gelukkig lang zo gevaarlijk niet als wanneer hij loopt te eikelen maar erlangs kom je toch ook niet. Dus maar even afgestapt en hem aan het handje meegenomen. Zo groot als hij is wou hij het liefst in m'n binnenzak, maar we wandelden redelijk rustig langs het levensgevaarlijk molentje. In het bos erop weer op geklommen en voorrrrrwaarrrrts het bos in. Nog steeds kijkerig en aarzelend, maar hij ging!
Waren ongeveer 500 meter op weg en toen kwam er een ponymerrietje achterop.... Omdraaien, steigeren etc. hij voelde zich ineens wel heel erg alleen! Kon 'm wel steeds weer terug draaien (ook dat is wel eens anders geweest!) maar hij ging op een gegeven moment toch wel erg hoog.... Voelde me niet echt meer op m'n gemak. Die pony werd ondertussen ook een beetje opgefokt en uiteindelijk waren ze dan naar elkaar toegestuiterd. Rust in de tent. Maar dan... Ik zag het echt niet gebeuren om allebei een andere kant op te gaan, dat zou die grote lummel echt niet braaf doen en haar pony vond die grote bink toch ook wel leuk
Dus toen zijn we maar samen gaan rijden 
Was hartstikke gezellig en paard & pony vonden elkaar ook erg leuk, dat ging gelijk goed. Ze bleek hartstikke dichtbij te staan, dus telefoonnummers uitgewisseld en we hebben er weer een buitenrijmaatje bij!Wel een beetje een dubbel gevoel hoor, moet ik nou blij zijn of niet
Alleen buiten rijden gaat dus duidelijk mis zodra ik een ander paard tegen kom en niet iedereen is natuurlijk zo aardig om met je mee te rijden, de optie alleen rijden moet ik dus misschien toch maar vergeten, maar ik heb vanochtend wél heel erg fijn gereden uiteindelijk en een leuk iemand leren kennen om ontspannen mee het bos in te gaan. 
Met een vrouw erbij moet hij natuurlijk stoer doen 
Denk dat hij het met Karo ook wel leuk vindt, die hebben elkaar ook alweer een poos niet van dichtbij gezien 
