Hij had luizen in z'n oren en kreeg er steeds meer last van, pijn e.d en aan zijn oren komen mocht dus absoluut niet, je hoefde maar te wijzen of hij werd al knettergek.
Inmiddels is Bas geschoren en vele malen behandeld en zijn als het goed is de luizen weg.
De oren-angst blijft... en de angst voor mij ook, door die behandelingen is Bas nogal zijn vertrouwen in mij kwijt geraakt.
Omdat Bas een angstige pony is wil ik het dus heel rustig aan doen.
Een hoofdstel om doen is bij Bas nog een ramp, je kan heel rustig doen of het bit aan de zijkant los doen maar zodra het kopstuk bij z'n oren komt schud hij ruig z'n hoofd heen en weer en vliegt het hoofdstel weer af ( als het al om zit ) Als ik met veel gedoe het hoofdstel om heb is meneer helemaal over de zeik en zeer vervelend daarna.
Nog een ramp dus.
Ik kom zo weinig mogelijk aan zijn oren en als ik daar in de buurt moet zijn doe ik heel voorzichtig.
Nou ben ik bezig hem te beleren ( ons verzorgstertje heeft er al een paar keer opgezeten en vanmiddag voor het eerst rondgestapt
) en nou wil ik hem toch wel een bitje en teugeltjes in.Van een kennis kreeg ik de tip het bit met sporenbandjes aan het halster te bevestigen, dat hij toch al om heeft.
Dat heb ik dus gedaan vanmiddag en ik vond het zelf een hele goed tip, zo heeft mijn verzorgstertje teugeltjes en bitje, en Bas geen gedoe met de oren.
Ik liet het een vriendin van mij zien maar die zei dus : 'Zo leert hij nooit dat er aan zn oren gefrunnikt wordt, je moet hem gewoon leren dat hij zijn hoofdstel om kan. Als je hem blijft betuttelen zal hij zo blijven doen.'
Nou ben ik dus gaan twijfelen, ik noem wat ik doe geen betuttelen, maar gewoon voorzichtig zijn met mn pony... Ik weet gewoon dat als er iets fout gaat bij Bas hij er helemaal vanaf is en ik weer van voor af aan kan beginnen.
Maar misschien is het wel betuttelen en moet ik idd wat meer doorpakken ?
Ik doe het liefst op mn eigen manier maar misschien is die wel helemaal niet goed ?
Aan de ene kant denk ik: Hij moet idd leren dat die oren aangeraakt mogen worden en dat er niets aan de hand is.
Aan de andere kant denk ik: Dat komt nog wel, laat hem eerst maar mij weer eens volledig vertrouwen.
Wie heeft hier wat zinnigs over te zeggen en hoe zouden jullie het doen ?
. Kost even tijd en geduld, maar dat heb je er vast wel voor over 
. 
) 
Misschien klein van stuk, maar niet klein te krijgen. 